schelpje3 schreef:MissF: ik kan jouw posting helemaal onderschrijven!
Als ge in nood gezeten, geen uitkomst ziet, wil dan nooit vergeten, God verlaat u niet!
Daar put ik meer troost uit dan aan een waxinelichtje.
Hoor je ons dan zeggen dat je troost moet putten uit een waxine lichtje ? ik kan me voorstellen dat het een troost is voor die fam. leden dat mensen even aan hun denken en even stil staan bij wat er gebeurd is en wat er allemaal gebeurd in de wereld neemtt dat hun verdriet weg.. nee maar het steunt ze welDe herinneringen aan mijn gestorven geliefden, zoals mijn ouders bijv, hebben geen lichtje nodig.
Het zou ook helemaal niet passen om iets bij hun foto te zetten, daar dat niet in de lijn ligt van hun geloofsleven. Dus ook geen bloemen bij hun graf, dat zouden ze beslist niet willen.
Waarom zou je een foto van iemand neerzetten want je hebt toch de herinnering er aan ? Een foto of een kaarsje vindt ik hetzelfde... je denkt even aan iemand , vereert hem niet en nee als ik een foto neerzet van iemand die dood is ga ik echt niet elke dag een kaarsje branden. Ik heb van een goed bevriend stel die me dierbaar zijn eens een keer voor het helpen met klussen een aluminium huisje gehad waarin je een waxine licht kan doen, staat gezellig en heeft ook een herinnering er aan gekregen door hun moeder die in die tijd is overleden. Als mijn ouders nu nog geleefd zouden hebben, zouden ze ook niet meedoen aan een stille tocht.
Mijn moeder zei altijd: probeer maar een Martha of een Maria te zijn, als iemand je nodig heeft in tijden van nood en verdriet.
Een zelfgemaakt pannetje soep biedt meer troost, ook in praktische zin, dan wat lege zinnetjes, heb ik gemerkt.
Soep en troost ik vindt dit echt slaan als een tang op een varken .... en dan de sneer van lege zinnetjes... Voor jou zouden ze leeg kunnen zijn voor een ander juist heel dankbaar, een opmerking of gebaar kan meer doorwerken als het je tegenzit dan soep die met een dag verteerd en uitgeworpen is.De dodenherdenking doe ik in die zin aan mee, om het goed tot me door te laten dringen wat het betekent heeft dat zoveel mensen hun leven moesten geven voor onze vrijheid.
Twee minuten stilte en overpeinzing, is sowieso goed. En heilzaam.
Oke dus twee minuten stilte is wel goed om even aan een gebeurtenis herinnerd te worden of stil bij te staan maar een waxine licht niet .... Bij de eerste stille tocht dacht men kennelijk nog dat het zinloze geweld dan wel zou stoppen. Maar die lui die zich hieraan schuldig maken, hebben dit gevoel niet.
Of ze doen het in een opwelling, door satan gedreven.
Tsja lui die dat doen zijn wanhopig (en in dit geval , koel en berekend mijn inziens ) en ziek in hun hoofd en hebben of hulp geweigerd of hulp in welke vorm dan ook niet (op tijd ) gekregenHet laat ons zien dat de mens van nature een vuile bron van wanbedrijven is, ook wij!
Daar komen de typische negatieve spiralen van de rechtse kerken naar boven, angst zaaien om zo zieltjes te paaien. 90 procent hel en verdoemenis en 10 procent verlossing en heil... zo veel gezinnen en mensen zijn door deze wijze kapot gemaakt...Je moet maar net in de verkeerde omstandigheden terecht komen en je driften niet in bedwang kunnen houden.
In geval van deze vader was het pure bittere wraak.
Ik neem aan dat hun huwelijk in liefde is begonnen. Die liefde sloeg om in haat.
Vreselijk!
Er zijn nu minstens 4 levens verwoest.