--

[hubert]

Ik kreeg laatst dit mooie voorbeeld:

Als je een feestje viert, wie nodig je dan uit?
Juist, kennissen en vrienden.

In de hemel viert God Zijn feest als de nieuwe aarde komt.
Trek je conclusie....

En als die kennissen en vrienden niet willen ga je toch naar de hoeken en pleinen om iedereen uit te nodigen? Dat lees ik in een parabel. De feestzaal moet vol!
Mooi perspectief toch?

[Boekenlezer]

Je houdt een maatstaf voor bij het ontstaan van het universum, dat het wel moet zijn begonnen door God. Maar bij God gaat deze maatstaf op een handige manier niet meer op. God is er altijd al geweest. Tijd bestond nog niet voordat God het creëerde, dus hoeft er ook niks aan vooraf te gaan. En ik wou dat ik dit kon geloven, echt waar, want dat zou alles een stuk makkelijker maken, maar ik kan het gewoon niet

Opmerkelijk dat je daar zo'n moeite mee hebt.

Als je een eindig getal hebt, kun je het altijd vergroten, zodat je een groter eindig getal hebt. Hoe lang gaat dat door? Is er een laatste stap denkbaar, zodat we kunnen zeggen: 'een groter getal bestaan niet, dit is het hoogst haalbare'? Nee. Er is altijd een groter eindig getal denkbaar.
Er is slechts één getal waarvoor dit niet opgaat, en dat is het getal oneindig (∞). Dat is dus het enige uiteindelijke antwoord op de oneindige reeks vergrotingen.
Uit deze logica heb ik ooit eens het bestaan van oneindigheid geconcludeerd.

Vanuit die optiek vind ik het juist heel plausibel om te stellen dat we de oorsprong van God niet hoeven te verklaren, omdat hij eeuwig is. En dat we wel de oorsprong van deze eindige wereld uit een oneindige bron (in dit geval God) kunnen verklaren.
Ik voel dan ook niet de behoefte meer om verder te gaan met verklaren, want ergens houdt het nou eenmaal op. Wat valt er immers te denken over werkelijkheden die niet zijn afgestemd op de eindigheid van je verstand? Daar kun je gewoon niks mee.

[schaapje]

Maar het is niets meer dan logisch dat God nooit zonde kan doen.

Ik sprak hier over het Leven van Jezus hierop aarde, als je denkt dat dat gemakelijk voor hem was, dan heb je dat echt mis, Hij leefde het leven als m e n s in gehoorzaamheid aan Zijn Vader, Hij heeft de Godheid die in Hem was nooit gebruikt voor Hemzelf.
In Hebr, 5:8 staat zelfs dat Hij gehoorzaamheid heeft geleerd door hetgeen Hij heeft geleden, zodat Hij ons in alles een Hoge Priester kan zijn, in ons in alles kan begrijpen en voor ons kan pleiten.
Zijn dagen waren hier op aarde in het vlees, Zijn overwinnen van de vleselijke zonden heeft geleidt dat Hij door God verhoogd is en alles in Zijn handen is gegeven.

Ik zie dat er steeds 2 definities worden gebruikt van het begrip 'zonden'. Zoals jij het nu zegt betekent zonden "slechte dingen doen". Maar dat is niet zo. Zonden betekent "zonder God leven". Ik zou goede dingen kunnen doen waarmee ik andere mensen zou helpen, maar ook dat zijn zonden, omdat het zonder God is.

Je blijft op één of andere manier maar zeggen, omdat jij goede dingen doet je ook goed zou zijn.
Ik had je al gewezen op zaken die je ook doet of gedaan hebt, die niet goed zijn, maar ik begrijp dat dat moeilijk is voor jou om toe te geven.

En het lijden van Christus was ongetwijfeld onrechtvaardig en gruwelijk. Maar ik kom bijna dagelijks mensen tegen in het ziekenhuis die op fysiek niveau al veel meer hebben moeten doorstaan, en die hun lijdensweg maar al te graag hadden in willen ruilen voor 40 zweepslagen en een paar nagels door de handen en voeten.

Onvoorstelbaar dat je dit durft te zeggen, daar wordt ik echt stil van.
De kruisdood was een hele wrede dood.

Waarschijnlijk bedoelen ze het lijden van Christus dus op spiritueel niveau; dat hij stierf terwijl hij al onze "zonden" droeg en dat dat onvoorstelbaar moet zijn geweest. Maar God heeft het begrip van "zonden" zelf gemaakt.

Snap wat je hier wil zeggen, in mijn ogen is dat: alles is Zijn Schuld.

Dus dat hij zichzelf opoffert om iets teniet te doen dat hij zelf in de eerste plaats had gecreëerd vind ik ook een beetje raar...

Tja denk daar eens over na als je nog een beetje bewondering hebt voor het leven van Jezus Christus.

[Galain]

Maar het is niets meer dan logisch dat God nooit zonde kan doen. Ik zie dat er steeds 2 definities worden gebruikt van het begrip 'zonden'. Zoals jij het nu zegt betekent zonden "slechte dingen doen". Maar dat is niet zo. Zonden betekent "zonder God leven". Ik zou goede dingen kunnen doen waarmee ik andere mensen zou helpen, maar ook dat zijn zonden, omdat het zonder God is. Dus om te zeggen dat het onvoorstelbaar is dat God nog nooit zonde heeft gedaan is een beetje raar. En het lijden van Christus was ongetwijfeld onrechtvaardig en gruwelijk. Maar ik kom bijna dagelijks mensen tegen in het ziekenhuis die op fysiek niveau al veel meer hebben moeten doorstaan, en die hun lijdensweg maar al te graag hadden in willen ruilen voor 40 zweepslagen en een paar nagels door de handen en voeten. Waarschijnlijk bedoelen ze het lijden van Christus dus op spiritueel niveau; dat hij stierf terwijl hij al onze "zonden" droeg en dat dat onvoorstelbaar moet zijn geweest. Maar God heeft het begrip van "zonden" zelf gemaakt. Dus dat hij zichzelf opoffert om iets teniet te doen dat hij zelf in de eerste plaats had gecreëerd vind ik ook een beetje raar...

Laat ik beginnen met een oprecht sterkte MasterJapie voor je situatie, en kan je alleen maar de tip geven om je vragen aan het kruis neer te leggen en dan zou God antwoord geven. Zelf had ik ook ontzettend veel vragen over het geloof en mocht er graag over discussiëren om te bewijzen dat de Bijbel soms ook niet klopt, totdat een dominee tegen me zei.. "Galain je moet niet discussiëren maar je moet geloven" . En als je ouders ook echte geloven zijn dan hopen ik dat zij ook het inzicht mogen krijgen dat hun reactie ook niet echt Jezus zijn weg is..

Maar nu even over je reactie hierboven, daar komt toch weer een aardige misverstaand naar boven komen die ik steeds meer tegen kom. En dat is over het lijden van Jezus. Wat wij soms vergeten is dat Jezus met zijn lijden het lijden/zonden op zich heeft genomen van de mensen die toen leefden en van alle mensen
die toen nog geboren moesten worden tot de genade tijd voorbij is.. En als je dit indenkt MasterJapie dan moet je het met me eens zijn dat alle lijden dat wij meemaken in ons leven niets voorstelt tegenover Jezus zijn lijden..

@Huibert/Johannes Mijn God Mijn God waarom heeft u mij verlaten, je geeft zelf al het antwoord Jezus moest nederdalen in de Hel en dit moest het helemaal alleen doen en daar zag Hij tegenop en wie neemt hem dat kwalijk.. Als wij die weg moeten gaan dan mogen wij weten dat wij nooit alleen gaan maar dat God met ons meegaat...

[MasterJapie]

Ik sprak hier over het Leven van Jezus hierop aarde, als je denkt dat dat gemakelijk voor hem was, dan heb je dat echt mis, Hij leefde het leven als m e n s in gehoorzaamheid aan Zijn Vader, Hij heeft de Godheid die in Hem was nooit gebruikt voor Hemzelf.
In Hebr, 5:8 staat zelfs dat Hij gehoorzaamheid heeft geleerd door hetgeen Hij heeft geleden, zodat Hij ons in alles een Hoge Priester kan zijn, in ons in alles kan begrijpen en voor ons kan pleiten.
Zijn dagen waren hier op aarde in het vlees, Zijn overwinnen van de vleselijke zonden heeft geleidt dat Hij door God verhoogd is en alles in Zijn handen is gegeven.

Dan begrijp ik de Heilige Drie Eenheid niet...

Je blijft op één of andere manier maar zeggen, omdat jij goede dingen doet je ook goed zou zijn.
Ik had je al gewezen op zaken die je ook doet of gedaan hebt, die niet goed zijn, maar ik begrijp dat dat moeilijk is voor jou om toe te geven.

Nee, je draait mijn woorden om. Ik zei dat alles wat ik doe, of dit nou goed of slecht is, een zonde is, omdat ik het doe zonder God. Dat is volgens mij de betekenis van zonde, zoals ik dat uit de Bijbel geleerd hebt. Daarom maakt het niks uit wat ik doe, want als ik God en Jezus niet accepteer (zodat zij mijn zonden kunnen vergeven), dan zal ik ook niet in de Hemel komen. Ook dat staat erg duidelijk in de Bijbel, en hoe hard ik ook probeer, ik kan er niet omheen lezen.

Onvoorstelbaar dat je dit durft te zeggen, daar wordt ik echt stil van.
De kruisdood was een hele wrede dood.

Ik ontken toch niet dat het een gruwelijke dood was? Ik probeer het gewoon even in een hedendaags perspectief te zetten. Ja, de kruisdood was een wrede dood, dat ontken ik niet. Maar ik spreek dagelijks met mensen die al jarenlang niet eens normaal kunnen praten van de pijn. Dag in dag uit gaan ze eraan kapot. Zenuwen die niet langer de goede informatie doorsturen en constant pijnsignalen naar de hersenen verzenden. Alsof je constant met een zweep word geslagen, jarenlang. En dat over je hele lichaam. Als ik dit vergelijk met de lijdensweg van Jezus op fysiek niveau, dan weet ik wel wat erger is. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen?

Snap wat je hier wil zeggen, in mijn ogen is dat: alles is Zijn Schuld.

Erg raar dat je nu helemaal in de verdediging schiet. Ik zit met vragen. Ik probeer duidelijkheid te krijgen. Maar wat jij mij zegt is dat ik mijn verstand op 0 moet zetten en gewoon moet gaan geloven met mijn hart. Je moet begrijpen dat niet iedereen dat zo 1, 2, 3 kan.

Tja denk daar eens over na als je nog een beetje bewondering hebt voor het leven van Jezus Christus.

Ik doe niks anders dan nadenken. Maar het word me steeds duidelijker dat ik hier niet over kan nadenken, en dat als ik iets logisch probeer te beredeneren en in twijfel stel, dan wordt dat meteen door jou opgevat als aanval op je geloof. Ik heb alle respect voor religie. Ik bewonder dat het mensen troost biedt bij moeilijke onderwerpen als de dood. En ik verontschuldig me als mijn vragen je beledigen. Maar ik heb 8 jaar lang geprobeerd om antwoorden te zoeken op de spirituele manier, door te bidden, "mijn hart open te stellen", en alles wat mensen je adviseren om dichter bij God te komen, maar daar kwam helemaal niks uit. Dus probeer ik het nu op deze manier. Door mij te vertellen dat ik het maar weer op de spirituele manier moet gaan proberen komt bij mij over als "Ik weet het ook niet, ik denk er niet over na, het staat in de Bijbel dus het is waar, ga maar bidden".

[MasterJapie]

Opmerkelijk dat je daar zo'n moeite mee hebt.

Als je een eindig getal hebt, kun je het altijd vergroten, zodat je een groter eindig getal hebt. Hoe lang gaat dat door? Is er een laatste stap denkbaar, zodat we kunnen zeggen: 'een groter getal bestaan niet, dit is het hoogst haalbare'? Nee. Er is altijd een groter eindig getal denkbaar.
Er is slechts één getal waarvoor dit niet opgaat, en dat is het getal oneindig (∞). Dat is dus het enige uiteindelijke antwoord op de oneindige reeks vergrotingen.
Uit deze logica heb ik ooit eens het bestaan van oneindigheid geconcludeerd.

Vanuit die optiek vind ik het juist heel plausibel om te stellen dat we de oorsprong van God niet hoeven te verklaren, omdat hij eeuwig is. En dat we wel de oorsprong van deze eindige wereld uit een oneindige bron (in dit geval God) kunnen verklaren.
Ik voel dan ook niet de behoefte meer om verder te gaan met verklaren, want ergens houdt het nou eenmaal op. Wat valt er immers te denken over werkelijkheden die niet zijn afgestemd op de eindigheid van je verstand? Daar kun je gewoon niks mee.

Ik begrijp wat je bedoelt. En ik zou mij daar bij aan kunnen sluiten als ik 100% zeker wist dat het universum een beginpunt en een eindpunt heeft. Helaas hebben zelfs de meest gerespecteerde wetenschappers hier geen concluderend antwoord op weten te vinden. En of dat antwoord ooit nog gevonden word tijdens mijn leven weet ik ook niet. Tot die tijd is dit nog onverklaarbaar. Vroeger was het 'wetenschappelijk' onverklaarbaar waarom het bliksemt tijdens een storm. Dat werd toen bestempeld als "Thor met de hamer". Nu weten we beter. Daarom wil ik graag een verklaring voor de hedendaagse onverklaarbaarheden, en zal ik geen genoegen kunnen nemen met "Het was God".

[Cathy]

Als je een eindig getal hebt, kun je het altijd vergroten, zodat je een groter eindig getal hebt. Hoe lang gaat dat door? Is er een laatste stap denkbaar, zodat we kunnen zeggen: 'een groter getal bestaan niet, dit is het hoogst haalbare'? Nee. Er is altijd een groter eindig getal denkbaar.
Er is slechts één getal waarvoor dit niet opgaat, en dat is het getal oneindig (∞). Dat is dus het enige uiteindelijke antwoord op de oneindige reeks vergrotingen.
Uit deze logica heb ik ooit eens het bestaan van oneindigheid geconcludeerd.

Grappig...ik ook.

En het lijden van Christus was ongetwijfeld onrechtvaardig en gruwelijk. Maar ik kom bijna dagelijks mensen tegen in het ziekenhuis die op fysiek niveau al veel meer hebben moeten doorstaan, en die hun lijdensweg maar al te graag hadden in willen ruilen voor 40 zweepslagen en een paar nagels door de handen en voeten.

Ik begrijp het en als ex-verpleegkundige denk ik ook vaak zo. Het lijden van Jezus moet dan op spiritueel vlak zijn geweest. Helaas kan ik me daar geen voorstelling van maken dus laat ik het rusten.

Maar God heeft het begrip van "zonden" zelf gemaakt.

Daarin heb je ook gelijk denk ik.

Dus dat hij zichzelf opoffert om iets teniet te doen dat hij zelf in de eerste plaats had gecreëerd vind ik ook een beetje raar...

God is verantwoordelijk voor al het reilen en zeilen hier op deze aardkloot. Dat is wat anders dan schuldig zijn. Mensen zijn schuldig maar Hij heeft Zijn verantwoordelijkheid genomen door op een bepaald moment in de tijd Zich te laten kleineren, bespotten en vermoorden door een joelende massa.
Waarom dat alles? Weet ik ook niet echt, maar ik denk dat wij inzicht/wijsheid moeten krijgen. Wij moeten leren om lief te hebben, echt liefhebben. Op Gods manier. Dat kunnen we niet uit onszelf. Jezus is daarin ons als voorbeeld gegeven.
Dit zijn zo mijn menselijke gedachten, of ik het juist zie weet ik niet maar misschien helpt het een beetje?

[Galain]

@MasterJapie

Dat is nou het mooie aan God wij hoeven niet meer te kiezen om hem te accepteren, dat heeft hij al gedaan aan het kruis van Golgotha. Want nog voordat je bestond kende Hij al je naam, je vragen en al je zonden. En hij heeft al die dingen witter gewassen dan sneeuw met Zijn bloed dat vergoten is..

[schaapje]

Dan begrijp ik de Heilige Drie Eenheid niet...

Is ook een moeilijk begrip, maar de Vader de Zoon en de Heilige Geest zijn dezelfde
De Zoon was op aarde volledig mens en de Heilige Geest woonde in Hem.

Nee, je draait mijn woorden om. Ik zei dat alles wat ik doe, of dit nou goed of slecht is, een zonde is, omdat ik het doe zonder God.

De grootste zonde voor God is ongeloof, en ook gelovigen zondigen nog steeds ondanks dat ze met God leven.

Dat is volgens mij de betekenis van zonde, zoals ik dat uit de Bijbel geleerd hebt. Daarom maakt het niks uit wat ik doe, want als ik God en Jezus niet accepteer (zodat zij mijn zonden kunnen vergeven), dan zal ik ook niet in de Hemel komen. Ook dat staat erg duidelijk in de Bijbel, en hoe hard ik ook probeer, ik kan er niet omheen lezen.

Geloof je dit wel dan?

Ik ontken toch niet dat het een gruwelijke dood was? Ik probeer het gewoon even in een hedendaags perspectief te zetten. Ja, de kruisdood was een wrede dood, dat ontken ik niet.

Je sprak over (maar) 40 zweepslagen en een paar nagels in voeten en handen, ik vond dit moeilijk om te lezen.

Maar ik spreek dagelijks met mensen die al jarenlang niet eens normaal kunnen praten van de pijn. Dag in dag uit gaan ze eraan kapot. Zenuwen die niet langer de goede informatie doorsturen en constant pijnsignalen naar de hersenen verzenden. Alsof je constant met een zweep word geslagen, jarenlang. En dat over je hele lichaam. Als ik dit vergelijk met de lijdensweg van Jezus op fysiek niveau, dan weet ik wel wat erger is. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen?

Op die vraag mag je zelf anwoord geven.

Erg raar dat je nu helemaal in de verdediging schiet.

Ik schiet niet in de verdediging Jaap, maar als jij zegt dat God de zonde zelf heeft bedacht, dan geef leg je indirect bij schuld op Hem.

Ik zit met vragen. Ik probeer duidelijkheid te krijgen. Maar wat jij mij zegt is dat ik mijn verstand op 0 moet zetten en gewoon moet gaan geloven met mijn hart. Je moet begrijpen dat niet iedereen dat zo 1, 2, 3 kan.

Ik heb je dat niet gezegd maar schelpje.

Ik doe niks anders dan nadenken. Maar het word me steeds duidelijker dat ik hier niet over kan nadenken, en dat als ik iets logisch probeer te beredeneren en in twijfel stel, dan wordt dat meteen door jou opgevat als aanval op je geloof. Ik heb alle respect voor religie. Ik bewonder dat het mensen troost biedt bij moeilijke onderwerpen als de dood. En ik verontschuldig me als mijn vragen je beledigen.

Je hebt mij totaal niet beledigd, en ik begrijp je heel goed, zelf ben ik niet gelovig opgevoed, maar veel later tot geloof gekomen.
Alleen begrijp ik niet dat je op geen enkele manier de liefde van God ziet, dat je op geen enkele manier lijkt toe te willen geven dat je een zondaar bent en redding nodig hebt, de redding die God jou wil geven in Zijn grote liefde voor jou, dat begrijp ik niet vooral als je schrijft dat je de bijbel al 4 keer hebt gelezen.

Maar ik heb 8 jaar lang geprobeerd om antwoorden te zoeken op de spirituele manier, door te bidden, "mijn hart open te stellen", en alles wat mensen je adviseren om dichter bij God te komen, maar daar kwam helemaal niks uit. Dus probeer ik het nu op deze manier. Door mij te vertellen dat ik het maar weer op de spirituele manier moet gaan proberen komt bij mij over als "Ik weet het ook niet, ik denk er niet over na, het staat in de Bijbel dus het is waar, ga maar bidden".

Ik weet het niet hoor, ik kan niet in jou hart kijken, God wel, die ziet het hart aan.
Ooit wel eens onderzoek gedaan en naar jezelf gekeken zoals dat in de Bijbel staat?
Lieve Jaap, zo mag ik je wel noemen hoop ik, als ik je post zo lees, dat denk ik dat jij jezelf nogal goed vind en rechtvaardig in eigen ogen, maar ik kan het ook mis hebben natuurlijk.
Leg je eigen leven eens naast dat van Jezus, misschien kom je dan tot een andere konklusie.
En Jezus was volledig mens, vergeet dat niet.
Hij is uitgescholden, Hij is verraden, Hij is in de steek gelaten, Hij is voor leugenaar uitgemaakt,
Heeft helse pijnen doorstaan, en als ik wil kan ik de lijst nog langer maken, alles heeft Hij verdragen en doorstaan voor ons, uit vrije wil en zonder dat Hij iets verkeerds heeft gedaan.

[Cicero]

@MasterJapie

Misschien zou je kunnen overwegen dat je probleem niet zozeer zit bij religie/God/christendom, maar meer bij een bepaald beeld van God en een vorm van christendom. Een vorm waarin:
- God als verklaring dient voor wat niet begrepen wordt;
- God als de grote Tovenaar dient die op verzoek wel even ingrijpt (maar dat meestal niet doet);
- God die een probleem creëert, nl. de zonde, en vervolgens zijn eigen Zoon/zichzelf moet offeren;
- God die iedereen die niet op een bepaalde vaststaande manier in Jezus gelooft, naar de hel stuurt.

Deze opvattingen zijn waarschijnlijk gemeengoed onder veel orthodoxe christenen. Waar ik op wil wijzen is, dat de theologie meestal een stuk genuanceerder en rationeler verantwoord is dan wat men meestal gelooft. Verder is er de moderne theologie, die juist op de vragen en problemen ingaat die jij hebt. Moderne theologen zeggen:
- God is niet een verklaring voor het onverklaarde, maar eerder op geheimvolle manier aanwezig in het bekende.
- Gebed is niet om lijstjes bij God in te leveren, maar om de eigen wil naar God te richten.
- Jezus' kruisdood is geen offer ter voldoening, maar Jezus is eerder voorbeeld en leidsman met wie zijn volgelingen zich verbonden weten.
- God is groter dan het christendom; ook in de Bijbel zijn teksten te vinden waaruit blijkt dat mensen niet op hun geloofsaannamen, maar op hun daden beoordeeld worden. (Of je dat oordeel heel concreet voor moet stellen is een volgende vraag.)

[gravo]

Uit alle reacties blijkt dat de vraag die hier gesteld wordt niet de eigenlijke vraag is. Ga ik naar de hel? Hoewel deze vraag in sommige gevallen heel concreet en reëel kan leven, denk ik dat een andere vraag op de achtergrond speelt. Die vraag is veel wezenlijker en belangrijker. Het is namelijk de vraag of God wel een reëel gegeven is. De vraag naar hemel, of hel (of naar willekeurig welke andere onzichtbare religieuze werkelijkheid) is een afgeleide van de vraag naar God.

Nu is het onmiskenbaar zo, dat religie één van de belangrijkste menselijke fenomenen is. Hoewel er in het gemoderniseerde westen vaak smalend wordt gedaan over religie, is het toch niet zo moeilijk om aan te tonen dat religie, in welke vorm ook, over de hele wereld gezien een onvoorstelbaar krachtig en belangrijk iets is. Culturen, sociale, economische en politieke ontwikkelingen hangen voor een groot deel samen met de religie die in een bepaald gebied wordt aangehangen.

Nu de vraag naar God, een typisch westerse vraag: bestaat God eigenlijk wel? Kan er 'zoiets' als een god / God bestaan?

Die vraag wordt volgens mij in dit topic impliciet gesteld.
Ik kan daar geen antwoord op geven. Wel kan ik iets zeggen over religie. Want dat religie bestaat is zonneklaar. Dat miljarden mensen in iets hogers, heiligs geloven en hun leven er door laten bepalen is aantoonbaar.

Wat is religie? Mijn antwoord is dat de mens (door alle eeuwen heen) door middel van religie probeert om te gaan met de meest heftige ervaringen die de mensheid in het algemeen, maar ieder mens in het bijzonder meemaakt.
Geboorte, dood, geluk, rampen, onmacht en vitaliteit. Het leven zit boordevol onverklaarbare en wonderlijke dingen. Schoonheid wordt afgewisseld door bizarre wreedheid, er is zowel liefde als haat, er is intimiteit en tegelijkertijd een bijkans oneindig leeg heelal. Zinvolheid en zinloosheid. Vragen over onze afkomst, de eerste dingen, vragen over onze toekomt, de laatste dingen.

In religie heeft de mensheid iets gevonden waarmee op al die dingen verklaringen konden worden gevonden en geloofd. Mensen hebben zich voorstellingen gemaakt van iets / iemand die zich boven de verwarrende veelheid van de aardse werkelijkheid bevond. In verhalen, liederen, afbeeldingen, zang, dans, gebed, offer, rituelen, voorschriften, mondelinge en schriftelijke overleveringen heeft zich langzamerhand een oneindig netwerk aan verklaringen in de hoofden en harten van de mensen genesteld. Al die inhoud en vorm werden de mensen steeds dierbaarder. ze gaven troost en gingen van vader op zoon, generaties lang mee. In de verhalen en overleveringen kregen de reële dingen van het leven, de natuur met al haar schoonheid en geweld, maar ook alle menselijke ervaringen en concrete zaken een plaats.

Zo beschouwd moet je religie zien als een zeer, zeer kostbare schat voor mensen. Troost, hoop, verklarinegn voor onverklaarbare dingen worden er in geschonken. Mensen ervaren het als een zeer belangrijke genadige gift van boven, dat ze deze zekerheden en troost mogen hebben.

Toch...religie in al haar kracht en zeggingskracht is niet bij machte om aan te tonen dat de inhoud en de vorm waarin ze zich tooit ook echt terug te voeren is op een reëel bestaande hogere macht.

In mijn visie is en blijft religie een onmisbaar, krachtig ontwerp dat een effectief middel is tegen zinloosheid, nihilisme, wanhoop en troosteloosheid. Maar het blijft een menselijk product. Beter: een product van de mensheid in haar geheel. dat blijkt uit de onvoorstelbare hoeveelheid vormen die religie aanneemt. Het is moeilijk voorstelbaar dat al die religies en geloofsvoorstellingen terug te voeren zijn op één en dezelfde hogere werkelijkheid.

Ik heb buitengewoon veel respect voor al die religieuze ontwerpen. Ze zijn vaak zeer effectief en verfijnd. Ze benoemen de diepste menselijke problemen feilloos en bieden ook een werkelijke troost en genezende, helende kracht aan mensen. Een mens kan net zonder religie. Ik kan zelfs zeggen: een mens kan niet zonder God. De menselijke conditie is zodanig, dat de mens wel tot een godsgeloof moet komen, wil hij zijn wereld niet onleefbaar en zinloos beschouwen. Godsgeloof werpt een dam op tegen zelfvernietiging.

Toch, nogmaals...daarmee is nog steeds niet gezegd dat God ook echt bestaat. Dat bewijs is namelijk niet te leveren. Zeker, Hij zou moeten bestaan, als het aan de mensheid lag. Daarvoor is religie het voertuig: om God te scheppen tegen het gevaar en tegen dreigende gekte of geweld.

Alle respect voor gelovigen. Maar het is ook niet vreemd om aan het bestaan van God te twijfelen. Dat is zelfs heel natuurlijk. Ieder mens zou zich dat moeten realiseren. Je kunt je tot religie wenden, tot een god, tot jouw God, maar nooit zul je helemaal los kunnen komen van het terechte idee, dat jij die religie daarmee ook voor een deel zelf hebt ingevuld en dat je jouw God, waarvoor je kiest en die je aanbidt, ook voor een deel zelf hebt gevormd.

Dat vormgeven geldt voor de rest natuurlijk voor alle andere religieuze voorstellingen, zoals de hemel of de hel. Je kunt er in geloven, maar je zult je altijd realiseren dat je die hel ook ter plekke zelf tot een realiteit maakt door er in te geloven. Voor wie er namelijk niet in gelooft...is die hel er ook echt niet!

gravo

[JeeWee]

Maar ik heb 8 jaar lang geprobeerd om antwoorden te zoeken op de spirituele manier, door te bidden, "mijn hart open te stellen", en alles wat mensen je adviseren om dichter bij God te komen, maar daar kwam helemaal niks uit. Dus probeer ik het nu op deze manier. Door mij te vertellen dat ik het maar weer op de spirituele manier moet gaan proberen komt bij mij over als "Ik weet het ook niet, ik denk er niet over na, het staat in de Bijbel dus het is waar, ga maar bidden".

Ik wilde deze opmerking van jou er toch even uitlichten.
Omdat het misschien heel goed is dat we ons allemaal deze spiegel voorhouden!
Hoe vaak heb ik zelf ook niet gedacht "ik wou dat ik niote zo nadacht".
Weet je, enb dan zit ik weer in de kerk en dan 'voel' ik toch weer Gods nabijheid.
Wat is het? Geloof? Of emotie?
Die twee worden zo vaak met elkaar verward.

Maar eerlijk gezegd weet ik ook geen alternatief...

[Cathy]

In mijn visie is en blijft religie een onmisbaar, krachtig ontwerp dat een effectief middel is tegen zinloosheid, nihilisme, wanhoop en troosteloosheid. Maar het blijft een menselijk product. Beter: een product van de mensheid in haar geheel. dat blijkt uit de onvoorstelbare hoeveelheid vormen die religie aanneemt. Het is moeilijk voorstelbaar dat al die religies en geloofsvoorstellingen terug te voeren zijn op één en dezelfde hogere werkelijkheid.

gravo, denk je dat religie op deze manier mensen aanspreekt die een rationele geest hebben?

[Luke.]

Beste Japie,

ik snap je probleem met God. Voor zover ik heb gelezen, maak je een onderscheid tussen mensen die goede dingen doen en mensen die slechte dingen doen. Dat onderscheid maakt God ook, maar een stuk rechtvaardiger dan wij doen. Misschien heb je gelijk, dat zonde "iets zonder God doen" is. Ik denk zelf dat zonde iets anders is, eerder toch "slechte dingen doen" of "God ongehoorzaam zijn", vooral dat laatste. Maar zelfs als het "dingen zonder God doen" zou zijn; doen we dat dan niet allemaal? Zijn we dan toch niet allemaal zondig?

God maakt geen onderscheid tussen mensen die hun halve leven moorden (Paulus, misschien de misdadiger aan het kruis naast Jezus ook wel), en mensen die een relatief goed leven lijden. We zijn allemaal zondig, ook al spendeer je je hele leven aan het verbeteren van de leefomstandigheden van je medemensen. DAT is de standaard waar God ons aan meet.

[1a2b3c]

Toch is het Hem niet om het even hoe we leven. Van de rijke jongeling staat dat Jezus hem beminde toen die Hem zei: al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jeugd af. (de farizeërs beminde Hij niet)
Je kunt er alleen de hemel niet mee verdienen omdat God een vlekkeloze volmaaktheid eist.
En dat heeft Jezus nou juist verdiend voor iedereen die het hebben wil.
En daarna is het zeker ook van belang hoe iemand die in Jezus gelooft leeft.
Mat. 6:20 maar verzamel schatten voor u in de hemel ...
2 Joh.1:8 Let op uzelf, opdat wij niet verliezen waarvoor wij gewerkt hebben, maar een vol loon mogen ontvangen.
In 1 Kor.3 staat ook dat we loon op onze werken zullen ontvangen.

Nogmaals: m.b.t. ons behoud verdienen onze werken niets, maar God wil de werken genadig belonen.
En dan zullen we de kroon voor Zijn troon neerleggen en zeggen: U bent het waard, Heere, te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de kracht ...