Ellende-verlossing-dankbaarheid waar in de bijbel?

[mealybug]

Kijk, en hier maak je er dus al een schema van.
Terwijl je zelf nog nadrukkelijk er aan toevoegt......"en geen schema!".......
Kijk, dat is een schema, dat voor iedere mens opgaat.
Maar wellicht heb je dat niet zo in de gaten?

Er voor kun je dan ook zeggen, dat ...." Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader Die Mij gezonden heeft hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uiterste dage".
Kijk, dat is ook een schema wat voor iedere mens opgaat. Toch?

Oud en Nieuw Testament bij elkaar maken duidelijk dat eerst de wet komt en daarna Christus.
Kijk, daar heb je weer een stukje schema.
Toch? Of vindt je, dat de wet na Christus komst, geen spiegel functie meer heeft?

h.g.
Learsi

hallo Learsi,
Zijn zij die naar Christus gekomen zijn geen nieuwe schepselen in Hem?
“Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen” (2 Korintiërs 5:17).
Iemand die verzegeld is door de Heilige Geest, nadat hij/zij tot geloof kwam, zal zich graag overgeven aan de wet van Christus.
De letter (van de wet) doodt, de Geest maakt levend.
De wet (onderwijs) kwam chronologisch voor Christus, de wet hield de mens in bewaring totdat Jezus kwam en deze vervulde.

Heb je trouwens een bijbels voorbeeld van iemand die onder dit nieuwe verbond zich bekeerde/ bekeerd werd in de volgorde ellende- verlossing-dankbaarheid?
Dank je.

[maaarten]

Heb je trouwens een bijbels voorbeeld van iemand die onder dit nieuwe verbond zich bekeerde/ bekeerd werd in de volgorde ellende- verlossing-dankbaarheid?
Dank je.

De bekendste bekering uit het NT lijkt me vrij gemakkelijk in het ellende-verlossing-dankbaarheid schema in te passen.....

Hij werd eerst overtuigd van zonde:
"En terwijl hij daarheen op weg was, geschiedde het, toen hij Damascus naderde, dat hem plotseling licht uit de hemel omstraalde; en ter aarde gevallen, hoorde hij een stem tot zich zeggen: Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij? En hij zeide: Wie zijt Gij, Here? En Hij zeide: Ik ben Jezus, die gij vervolgt. Maar sta op en ga de stad binnen en daar zal u gezegd worden, wat gij doen moet. En de mannen, die met hem reisden, stonden sprakeloos, daar zij wel de stem hoorden, maar niemand zagen. En Saulus stond op van de grond en hoewel hij zijn ogen open had, kon hij niets zien, en zij leidden hem bij de hand en brachten hem naar Damascus. En hij kon drie dagen lang niet zien, en hij at of dronk niet." (Hand 9:3-9)

Na die drie dagen ellende, blind en zonder eten en drinken, werd hij verlost:
"Maar de Here zeide tot hem (=Ananias): Ga, want deze is Mij een uitverkoren werktuig om mijn naam te brengen voor heidenen en koningen en [de] kinderen Israëls; want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet ter wille van mijn naam. En Ananias ging heen en kwam in het huis, en hij legde hem de handen op en zeide: Saul, broeder, de Here heeft mij gezonden, Jezus, die u verschenen is op de weg, waarlangs gij gekomen zijt, opdat gij weer zoudt zien en met de heilige Geest vervuld worden. En terstond vielen hem als schubben van de ogen en hij kon weer zien, en hij stond op en werd gedoopt;"

En lees de rest van Handelingen en de bieven van Paulus maar om te zien wat voor een dankbaarheid dat teweeg heeft gebracht.

[maaarten]

Hier nog drieduizend bekeringen in het NT volgens het ellende-verlossing-dankbaarheid schema:

Overtuigen van zonde:
"Dus moet ook het ganse huis Israëls zeker weten, dat God Hem èn tot Here èn tot Christus gemaakt heeft, deze Jezus, die gij gekruisigd hebt. Toen zij dit hoorden, werden zij diep in hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannen broeders?"

Zie je hoe de menigte het in hun ellende uitroept?

"En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht.
Het leven der eerste gemeente Zij dan, die zijn woord aanvaardden, lieten zich dopen en op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd."

En zo worden er door de verkondiging van Petrus drieduizend zielen eerst van zonde overtuigd en vervolgens van hun ellende verlost door de bekering.

Zie hier de dankbaarheid voor die verlossing:
"En zij bleven volharden bij het onderwijs der apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden. En er kwam vrees over alle ziel en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen. En allen, die tot het geloof gekomen en bijeenvergaderd waren, hadden alles gemeenschappelijk; en telkens waren er, die hun bezittingen en have verkochten en ze uitdeelden aan allen, die er behoefte aan hadden; en voortdurend waren zij elke dag eendrachtig in de tempel, braken het brood aan huis en gebruikten hun maaltijden met blijdschap en eenvoud des harten, en zij loofden God en stonden in de gunst bij het gehele volk. En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden."

[learsi]

hallo Learsi,

1 De letter (van de wet) doodt, de Geest maakt levend.
De wet (onderwijs) kwam chronologisch voor Christus, de wet hield de mens in bewaring totdat Jezus kwam en deze vervulde.

2Heb je trouwens een bijbels voorbeeld van iemand die onder dit nieuwe verbond zich bekeerde/ bekeerd werd in de volgorde ellende- verlossing-dankbaarheid?
Dank je.

1De wet komt nog steeds chronologisch voor Christus, als er nog geen geloof is in Christus.
Dat zegt Paulus in 1Timoth.vers9 de rechtvaardigen is de wet niet gezet, maar(!) de ........

2Ik ben het eens met het voorbeeld van Maarten. Moest daar afgelopen weekend ook aan denken. Verder valt Handelingen2vers37-41 te noemen. Het gevolg van de prediking van Petrus is, dat sommigen van de hoorders "verslagen in het hart" werden. In het Grieks staat daar een woord dat een "kwellende pijn" betekent. De ellende waar ze zich in bevonden werd door hen gevoeld. Van die kwellende pijn wilden ze af. Laat u dopen in de Naam van Jezus Christus.

a.u.b.
h.g.
Learsi

[learsi]

In Jesaja57vers15 lezen we:.......Want alzo zegt de Hoge en Verhevene, Die in de eeuwigheid woont, en Wiens Naam heilig is: Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij hem die van een verbrijzelde en nederige geest is, opdat Ik levend make de geest der nederigen, en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden.......

Uit het vervolg in vers 18.......en Ik zal hen genezen en Ik zal hen geleiden en hun vertroostingen weergeven, namenlijk aan hun treurigen........, wordt duidelijk, dat dit treuren vooraf gaat aan het levend maken
Waar treuren zij over?

Het Hebr. woord voor klagen wordt bijv in Ezra10vers6 verbonden met gedane zonden.
In het algemeen betekent dit woordje in het Hebreeuws "treuren om een dode"

Zalig zij die treuren zegt de Zaligmaker in de bergrede.........zij treuren dus om een dode, ja zij treuren over zichzelf(dood in hun zonden en misdaden zegt Paulus ergens). Daarom ookzullen ze vertroost worden.
Dus eerst gemaakt tot treurenden en daarna vertroost worden door Christus.

Een en ander maakt duidelijk, dat dit de algemene weg is die de Heere met de Zijnen gaat.

h.g.
Learsi

[mealybug]

1De wet komt nog steeds chronologisch voor Christus, als er nog geen geloof is in Christus.
Dat zegt Paulus in 1Timoth.vers9 de rechtvaardigen is de wet niet gezet, maar(!) de ........

2Ik ben het eens met het voorbeeld van Maarten. Moest daar afgelopen weekend ook aan denken. Verder valt Handelingen2vers37-41 te noemen. Het gevolg van de prediking van Petrus is, dat sommigen van de hoorders "verslagen in het hart" werden. In het Grieks staat daar een woord dat een "kwellende pijn" betekent. De ellende waar ze zich in bevonden werd door hen gevoeld. Van die kwellende pijn wilden ze af. Laat u dopen in de Naam van Jezus Christus.

Opmerkelijk dat je 3 verzen aanhaalt uit Handelingen 2.
Hiermee negeer je eigenlijk de contekst, waardoor de tekst in een heel andere theologische richting geduwd wordt.
In Hand 2 :22 staat tot wie Petrus, apostel van de '' besnijdenis'', het gaat hebben, in dit gedeelte van zijn toespraak.
Wederom zegt hij dat het ganse huis Israels moet weten dat God Jezus tot Heere gemaakt heeft.
Deze Jezus hebben jullie gekruisigd, zegt Patrus.
En DAT was de aanleiding dat deze mannen verslagen in het hart zijn, zodra hen verteld wordt wat ze gedaan hebben.
Aan het einde van hand 3 (vers 25 en 26) staat nogmaals heel duidelijk om wie het aan het begin van Handelingen nog gaat, de israelieten !!
''Het eerst tot hen gezonden''.
Pas in Hand 28:26-29, inmiddels is Paulus aan zet, de apostel der heidenen, gaat het heil naar de heidenen, omdat de joden als volk het niet aannamen.
Stefanus was gestenigd door de joden, de maat was vol.

Wat de wet betreft, mag ik je vragen de volgende schriftgedeelten eens te lezen?
(Hebr.7:5,11,19,28; 8:4; 9:19,22; 10:1,8,28).
Omdat men het VERDWIJNENDE ‘met letters op stenen gegrift’ niet vast moet houden (2 Cor.3:7,11).

(en neem de conteksts vooral ook mee

[learsi]

Opmerkelijk dat je 3 verzen aanhaalt uit Handelingen 2.
Hiermee negeer je eigenlijk de contekst, waardoor de tekst in een heel andere theologische richting geduwd wordt.
In Hand 2 :22 staat tot wie Petrus, apostel van de '' besnijdenis'', het gaat hebben, in dit gedeelte van zijn toespraak.
Wederom zegt hij dat het ganse huis Israels moet weten dat God Jezus tot Heere gemaakt heeft.
Deze Jezus hebben jullie gekruisigd, zegt Patrus.
En DAT was de aanleiding dat deze mannen verslagen in het hart zijn, zodra hen verteld wordt wat ze gedaan hebben.
Aan het einde van hand 3 (vers 25 en 26) staat nogmaals heel duidelijk om wie het aan het begin van Handelingen nog gaat, de israelieten !!
''Het eerst tot hen gezonden''.
Pas in Hand 28:26-29, inmiddels is Paulus aan zet, de apostel der heidenen, gaat het heil naar de heidenen, omdat de joden als volk het niet aannamen.
Stefanus was gestenigd door de joden, de maat was vol.

Wat de wet betreft, mag ik je vragen de volgende schriftgedeelten eens te lezen?
(Hebr.7:5,11,19,28; 8:4; 9:19,22; 10:1,8,28).
Omdat men het VERDWIJNENDE ‘met letters op stenen gegrift’ niet vast moet houden (2 Cor.3:7,11).

(en neem de conteksts vooral ook mee

Je vroeg om voorbeelden onder het Nieuwe Vebond. Die heb ik je gegeven. Je opmerking doet vermoeden dat je het begin van Handelingen niet onder het N.V. rekent.Buiten dat, is er geen fundamenteel verschil in gevolgen van Christus-prediking aan de Joden of aan de heidenen. God blijft dezelfde, ook in hoe Hij werkt.

De term de "wet" heeft verschillende betekenis.
Er is de ceremoniele wet en de wet zoals de Heere Jezus die samenvat in de evangelien(samenvatting 10 geboden). Het is niet voor niets, dat de Heere Zelf in het Math. evangelie de wet juist op scherp zet. Voor iedereen, ook voor Zijn discipelen. En dat doet de Geest na Pinksteren ook in het overtuigen van de natuurlijke mens, dat hij de wet overtreedt.
Zo zie je, dat het evangelie dat Christus Zelf verkondigt, voor een deel ook uit prediking van de wet bestaat.
Maar zo zijn we flink off topic aan het raken.

h.g.
Learsi

[mealybug]

Paulus was van de moederschoot afgezonderd en God een uitverkoren vat om Zijn Naam uit te dragen voor de heidenen en de koningen en de kinderen Israels etc.
Paulus bekeerde zich omdat Hem met Kracht de waarheid werd laten zien, vervolgens ging hij niet met vlees en bloed te rade, maar spendeerde jaren in de woestijn om zich door Christus te laten onderwijzen en voordereiden op zijn taak als apostel voor de heidenen.
Voortdurend gaat het in de Bijbel over mensen die zich bekeerden en nooit gaat daaraan vooraf dat ze zich eerst ellendig voelden.
Deze voorwaarde stellen is dus precies wat de farizeers deden bij het tegenhouden van mensen om in te gaan in het Koninkrijk,
Ook Paulus voelde zich trouwens beslist niet ellendig voor zijn bekering, integendeel hij smeet mensen die Jezus volgden in het gevang en genoot van de steniging van Stefanus. meende God een gunst te doen door zijn vervolgingen en moordpartijen.
Pas jaren na zijn roeping en bekering voelde hij zich ellendig, omdat hij nog niet verlost was van zijn vleselijke lichaam.
''Ik ellendig mens, wie verlost mij uit dit lichaam...''
Ik lees wel over mensen die Hem en de Genade gave aannemen, waarbij dezen macht gegeven is om kinderen Gods te worden (Joh 1;10)
Zijn offer was voor eens en altijd.
Ik laat me dan ook niet naar iemand anders' wil overheersen in nederigheid en dienst der boodschappers, waar ik me eerst ellendig dien te voelen, voordat ik tot Hem komen mag en kan
(Col 2:18)

[learsi]

Paulus was van de moederschoot afgezonderd en God een uitverkoren vat om Zijn Naam uit te dragen voor de heidenen en de koningen en de kinderen Israels etc.
Paulus bekeerde zich omdat Hem met Kracht de waarheid werd laten zien, vervolgens ging hij niet met vlees en bloed te rade, maar spendeerde jaren in de woestijn om zich door Christus te laten onderwijzen en voordereiden op zijn taak als apostel voor de heidenen.
Voortdurend gaat het in de Bijbel over mensen die zich bekeerden en nooit gaat daaraan vooraf dat ze zich eerst ellendig voelden.

Paulus bekeerde zich omdat de Heere Hem met kracht de waarheid liet zien.
Welke waarheid liet Hij hem zien volgens jou?
En wat wordt er bedoeld met het "bevende en verbaasd" zijnde?

Mensen die zich bekeren voelen zich nooit ellendig voor hun bekering(zeg je).
Wat versta jij onder bekering, en hoe komt bekering tot stand volgens jou?

h.g.
Learsi

[mealybug]

Beste Learsi,

De vraag is, waar vinden we in de bediening van Paulus een voorbeeld van ellende als voorafgaande emotie aan verlossing.
Die vraag staat nog steeds open.

Zoals ik al aanhaalde uit de Schrift, Saulus was een antichrist en een farizeer die onder Gamaliel farizeer was geworden en de uitvoerende macht en kracht was om volgelingen van Jezus om te brengen.
Een dergelijke fanatiekeling kon alleen door goddelijke tussenkomst middels een bovennatuurlijk verschijnsel, waarbij hij met blindheid geslagen werd, tot rede gebracht worden, wat dus ook gebeurde.

Ben je het met me eens dat niemand op een dergelijke manier ''bekeerd'' werd in de Schrift en dat alle andere gevalen van bekering gaan om het aannemen van het Offer dat Jezus voor hen was?
Cornelius, Lydia, de moorman, de inwoners van Lydda en Sarona, etc etc ?

[learsi]

Deze voorwaarde stellen is dus precies wat de farizeers deden bij het tegenhouden van mensen om
Ook Paulus voelde zich trouwens beslist niet ellendig voor zijn bekering, integendeel hij smeet mensen die Jezus volgden in het gevang en genoot van de steniging van Stefanus. meende God een gunst te doen door zijn vervolgingen en moordpartijen.posting.php?mode=quote&f=30&p=1883039#
Pas jaren na zijn roeping en bekering voelde hij zich ellendig, omdat hij nog niet verlost was van zijn vleselijke lichaam.
''Ik ellendig mens, wie verlost mij uit dit lichaam...''
Ik lees wel over mensen die Hem en de Genade gave aannemen, waarbij dezen macht gegeven is om kinderen Gods te worden (Joh 1;10)
Zijn offer was voor eens en altijd.
Ik laat me dan ook niet naar iemand anders' wil overheersen in nederigheid en dienst der boodschappers, waar ik me eerst ellendig dien te voelen, voordat ik tot Hem komen mag en kan
(Col 2:18)

In de Heidelberger Catechismus wordt EVD ook niet een voorwaarde genoemd. Zelf zie ik het ook niet als een voorwaarde.
En al helemaal niet, als een voorwaarde die de mens uit zichzelf kan vervullen.
De vraag in de HC is:....Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost(vraag en antwoord1) zalig leven en sterven mag.
Drie stukken......1:hoe groot mijn zonde en ellende is 2:hoe ik van al mijn zonde en ellende verlost wordt3:hoe ik God voor zulk een verlossing dankbaar zal zijn.
Op wat voor wijze, kom je nu in het bezit van wat in vraag en antwoord1 beleden wordt.
Kennis naar de letter geeft dat de mens niet.
Zaligmakende kennis echter wel.
En Zaligmakende kennis bestaat uit het kennen van onze ellende, en wel uit hoe groot die is.

Ieder mens weet, dat hij zondig en ellendig is. Maar niet ieder mens weet hoe groot zijn zonden en ellende zijn. In Adam zijn wij dood, wij zijn in Gods ogen door en door goddeloos. Niet in staat iets goeds te doen, noch te willen. Wij mensen zijn niet in staat iets goeds te doen of te willen. Er is niemand rechtvaardig, niet 1; er is niemand die God zoekt. En dan bedoelt de HC te zeggen, dat die belijdenis bij de mens die gelooft, gevonden wordt.
Dat we belijden, dat wat het Woord over onze natuur zegt, dat dat waar is.

h.g.
Learsi

[mealybug]

Daarmee beantwoord je nog steeds niet de vraag waar er een voorbeeld te vinden is van deze formule van bekering.
Dat is de titel van dit topic.
En daar zoek ook ik een antwoord op.
En alsof de systematisering nog niet erg genoeg is, dat we ellendig zijn, moeten we ook nog een maat hebben.
Hoe ellendig is ellendig genoeg en hoe zondig is zondig genoeg ?
De Bijbel is daar duidelijk in, lijkt me.
Zo vermeld de HC ook dat er heiligen zijn en nog ''heiligeren''.(weet niet meer welke ''zondag'', zo gauw)
Ook dat kan ik niet terug vinden in de Schrift.

[learsi]

Daarmee beantwoord je nog steeds niet de vraag waar er een voorbeeld te vinden is van deze formule van bekering.
Dat is de titel van dit topic.
En daar zoek ook ik een antwoord op.
En alsof de systematisering nog niet erg genoeg is, dat we ellendig zijn, moeten we ook nog een maat hebben.
Hoe ellendig is ellendig genoeg en hoe zondig is zondig genoeg ?
De Bijbel is daar duidelijk in, lijkt me.
Zo vermeld de HC ook dat er heiligen zijn en nog ''heiligeren''.(weet niet meer welke ''zondag'', zo gauw)
Ook dat kan ik niet terug vinden in de Schrift.

EVD is geen formule van bekering.
Het brengt onder woorden wat het werk van Woord en Geest in een mens uitwerken.
Daar waar de Geest werkt en doorwerkt wordt dit gevonden.
Het is niet voor niets, dat reeds Johannes de Dooper(door Jesaja voorspeld) in Math. de mensen oproept om hun zonden te belijden en gedoopt te worden. In vers11 lezen we dat hij doopt tot bekering! Bekering waarvan en tot wat?
Waarom nu juist zonden belijden? Waarom moet een mens vlak voor het komen van de Heere Jezus geconfronteerd worden met zijn zonden? Daar denk je toch liever niet aan? Niets is vervelender dan dat. Je zonden confronteren je met je onmacht om te doen wat Gods wet van je eist. Zo ga ik me toch ellendig voelen? Bijzonder dat de mens zich liever niet met zijn zonden bezighoudt, liever zijn ellende(zijn zondig zijn) niet wil belijden. En dat er van de Helige(!) Geest juist staat, dat Hij zal komen om te overtuigen van zonde. De mens zal juist dat werk waar de Geest voor komt zo ver mogelijk van zich afhouden. Zo zien we, dat de Dooper gebruikt wordt door zijn Zender, om de weg voor de Messias te bereiden. Voor de Messias komt wijst de voorganger van de Messias de mensen op hun zonden.

Gods Zoon is gekomen om Zijn volk zalig te maken van hun zonden. Het is dan ook niet vreemd, dat Johannes oproept tot zonden te belijden.
Het is bedoeld om te mens te laten zien in wat voor situatie hij zich bevindt, en dat hij aan de hand van het werk van de wet en van de Geest komt tot de erkenning, dat hij een zondaar is.

Wat moet ik bij Jezus doen als ik ontken een zondaar te zijn??


Wat betreft die delen uit de HC die je noemt over heiligen en heiligeren, zou je eens op willen zoeken, waar die staan?

b.v.d.
h.g.
Learsi

[learsi]

Pas jaren na zijn roeping en bekering voelde hij zich ellendig, omdat hij nog niet verlost was van zijn vleselijke lichaam.
''Ik ellendig mens, wie verlost mij uit dit lichaam...''

Ik denk niet dat het klopt wat je hier schrijft. Pas na jaren.
Dat Paulus het in Romeinen7 zegt, wil niet zeggen dat hij dat toen pas kende.

Paulus ziet een licht uit de hemel. Het licht komt zo plotseling en omringt hem geheel en wel zo, dat hij op de aarde valt.

Lees eens de volgende teksten over het licht en over aarde en vallen.
....Gen.1:3...Job28:11....Psalm43:3....prediker2:13.....Jesaja2:5....Jesaja5:20.....Daniel2:22.....2Kron.25:8......Psalm147:6......Jesaja26:5.
Denk je dan dat Paulus die de Schrift door en door kende, niet 1 of meerdere van deze teksten in gedachten kreeg, toen hij die drie dagen in de duisternis zat?

Dan hoort Hij Jezus zeggen:....Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij?..........
Dit spreekt het levende Woord Gods tot hem, en dat zal geen enkel gevolg hebben m.b.t. een besef dat hij, Paulus, tot dan toe geen acht geslagen heeft op die Stem?
Verbazend(!) is het, wat David(de man naar Gods hart) zegt tegen die andere Saul in 1Samuel26:18, waar we lezen:.....zoek het zelf eens op......
De overeenkomst is niet over het hoofd te zien, voor een Farizeeer als Saulus.

Denk jij echt dat Paulus pas jaren later zijn ellende leerde kennen? Ik kan op geen enkele wijze in de schaduw van Paulus staan, maar het eerste wat de Heere in mijn leven werkte toen Hij tot mij kwam,was een zuiver inzicht in mijn ellende. Net als de vrouw bij de put, bracht Hij mij alles te binnen wat ik gedaan had. Hoeveel te meer was dat nodig voor de apostel die Hij verkoos om tot de heidenen te zenden.

In beginsel leerde Paulus daar bij de gebeurtenis bij Damascus en in die drie dagen in duisternis zijn ellende reeds kennen.Hij die had gedacht Gode dienst te bewijzen, komt er achter dat hij vecht tegen de Heere. En dat zal zich zeker daarna nog wel verdiept hebben na alles wat hij op het schiereiland van Zijn Zaligmaker leerde.

Met dat dubbele(!) noemen van de naam Saul, brengt de Heere hem terug bij de geschiedenis van Saul en David. Waar David zegt:....wat heb ik gedaan,en wat kwaad is er in mijn hand?........
Nu zegt Jezus het tegen deze Saul.

hartelijke groet
Learsi

[learsi]

Beste Learsi,Een dergelijke fanatiekeling kon alleen door goddelijke tussenkomst middels een bovennatuurlijk verschijnsel, waarbij hij met blindheid geslagen werd, tot rede gebracht worden, wat dus ook gebeurde.

Ben je het met me eens dat niemand op een dergelijke manier ''bekeerd'' werd in de Schrift en dat alle andere gevalen van bekering gaan om het aannemen van het Offer dat Jezus voor hen was?
Cornelius, Lydia, de moorman, de inwoners van Lydda en Sarona, etc etc ?

Toepassing die Calvijn maakt (waar ik me geheel in kan vinden)

.....Verder hebben wij in deze geschiedenis als het ware een algemeen voorbeeld van de genade, welke God elke dag openbaart in het roepen van een ieder van ons. Want wel verzetten niet allen zich met zo grote woede tegen het Evangelie, maar toch is aan allen de trots ingeboren, en het verzet tegen God; wij zijn allen van nature boos en woest. Wanneer wij dus tot God bekeert worden geschiedt dit ook op boven natuurlijke wijze, door de wonderbare en verborgen almacht Gods...........Maar waarlijk, wanneer God ons vlees doodt, brengt Hij ons op dezelfde wijze ten onder als Paulus; want onze wil is geen haarbreed gewilliger om God te gehoorzamen, dan Paulus was; totdat God door de verbreking van de hoogmoed van ons hart , ons niet alleen buigbaar maakt, maar ook gewillig om Hem te volgen. Zodanig is dus het begin van onze bekering, dat God,zonder daar om gevraagd of gebeden te zijn, ons, terwijl wij zwervende en dwalende zijn, uit eigen beweging opzoekt; ons weerspannig hart zo verandert, dat wij gewillig zijn om door Hem geleerd te worden.........

Handelingen 9:6....En hij (Saulus) bevende en verbaasd zijnde zei....Heere wat wilt Gij dat ik doen zal?

Kijk, daar geeft hij direct zijn eigen weg op. Dat kan hij alleen maar doen, als hij inziet, dat de weg die hij daarvoor ging volkomen tegen God inging! Ik ging een verkeerde weg.......ik ellendig mens. Hij begrijpt daar niet alleen dat hij een volkomen verkeerde weg bewandelde, hij voelt nu ook hoe slecht die weg was. die weg ging tegen God in! Hij geeft zijn weg op, want hij vraagt "wat wilt Gij dat ik doen zal". Zo zien we dat hij ook al vanaf dat moment door Christus onderwezen wil worden.

Over dat "bevende en verbaasd zijnde"zou ook nog wel wat te zeggen zijn, maar dat laat ik even zo.

hartelijke groet
Learsi