Moderator: Moderafo's
http://www.refdag.nl/opinie/jeugd_in_kerk_houdt_van_korte_en_puntige_preek_1_551219ref dagblad schreef:De jeugd in de gereformeerde gezindte gaat nog relatief trouw naar de kerk. Dat betekent niet automatisch dat de preek hen ook aanspreekt. De predikant moet zich ervoor inzetten dat zij geraakt worden. Door kort en puntig te preken bijvoorbeeld, schrijft dr. P. Buitelaar.
http://www.refdag.nl/opinie/jeugd_in_kerk_houdt_van_korte_en_puntige_preek_1_551219ref dagblad schreef:De jeugd in de gereformeerde gezindte gaat nog relatief trouw naar de kerk. Dat betekent niet automatisch dat de preek hen ook aanspreekt. De predikant moet zich ervoor inzetten dat zij geraakt worden. Door kort en puntig te preken bijvoorbeeld, schrijft dr. P. Buitelaar.
In ieder geval door een eenvoudige verwoording van wat Gods Woord ons zegt. Geen academietaal, geen vertoon van geleerdheid, ook geen betoog vol met terminologie die niet herkend wordt. Echte geleerdheid blijkt uit een helder en concreet verwoorden van de boodschap. Niet beschouwend, maar appellerend en getuigend het Woord verkondigen.
TheKeimpe schreef:Op dit moment luister ik een beetje dubbel naar de preken in onze kerk, voor mijzelf, maar ook voor mijn zoontje (vaak die van 5, soms die van bijna 4) wat vaak mee gaat. En dan heb je erg tegengestelde belangen. Voor mijn zoontje is het fijn als een preek over een geschiedenis gaat, waarbij de geschiedenis ook echt aan bod komt.
Voor mijzelf mag een preek wel wat dieper afsteken*, bijvoorbeeld over de brieven van Paulus, of een stuk profetie uit het oude Testament.
* Niet dat een preek over een geschiedenis minder is, of minder onderwijs hoeft te bevatten, maar ik denk dat het verschil wel begrepen wordt.
Qua taalniveau voel ik dezelfde spagaat. Mijn zoontje(s) hebben een redelijk taalgevoel, wel iets boven Jip en Janneke niveau, maar ingewikkelde zinsconstructies ontgaan ze helemaal. Zelf word ik vreselijk moe van Jip en Janneke taal, en deze taal ontneemt de spreker de mogelijkheid om nuances te maken.
Het spreken in dit topic heeft voor mij nog een andere kant. Natuurlijk kun je de "ideale" preekstijl beschrijven, waardoor je in het verleden het meest geraakt bent, maar Gods Geest kan met haperende woorden net zoveel, of soms meer, bereiken dan met een taalkundig goed betoog.
Ik moet hierbij denken aan een verhaal wat ik pas weer ergens las. Een predikant was heel zijn preek vergeten (en hij was dus niet uitgeschreven), het ging helemaal niet meer. Hij riep uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?", beëindigde de dienst en ging weg. Het was wel het middel tot bekering van iemand, die getroffen werd door de woorden: "Mijn God," dat kon hij (of zij) niet zeggen en het werd tot schuld, en zo de weg terug naar God.
schelpje3 schreef:Als ik nu sommige dominees met hele pakketten zie komen, hele uitgeschreven preek, het is geen preken maar voorlezen, dan denk ik: we hadden net zo goed de ouderling kunnen laten lezen, stuk goedkoper
Uit een onderzoek naar de kenmerken van de ideale dominee, kwam het volgende beeld naar voren: Een dominee...
...houdt een preek van exact twintig min waarin alles aan bod komt wat de Bijbel heeft te zeggen over dit onderwerp.
...veroordeeld de zonden van iedereen, behalve die van jou, en zegt nooit iets waar iemand het niet mee eens zou kunnen zijn.
...werkt van zes uur 's ochtends tot middernacht, slaapt acht uur en blijft gezond.
...is ook de schoonmaker na de dienst.
...bereidt veertig jaar lang elke week een preek voor en gebruikt nooit een idee, een illustratie of een grap twee keer.
...verdient 125 euro per week, koopt goede boeken, rijdt in een nieuwe auto en geeft elke week de helft van zijn salaris aan de armen.
...is 38 jaar en staat al 25 jaar in de bediening.
...heeft haar dat voor de ene helft jeugdig is en voor de andere helft grijs, zodat hij er gedistingeerd uitziet.
...heeft een diep verlangen om met tieners te werken en brengt al zijn tijd door met ouderen.
...heeft een innige vriendschap met ieder gemeentelid.
...glimlacht voortdurend met zijn gezicht in de plooi, omdat hij een gevoel voor humor heeft dat er voor zorgt dat hij zich serieus wijdt aan zijn taak.
...gaat elke dag bij vijftien gezinnen uit de gemeente langs en bezoekt dagelijks alle zieken.
...geeft al zijn tijd aan evangelisatie en is altijd in zijn studeerkamer als je hem nodig hebt.
...heeft vier kinderen die nooit in de problemen raken en een vrouw die kookt als een chef de cuisine, voortreffelijke boeken over gebed heeft geschreven en eruit ziet als Doutzen Kroes, zonder dat zij iemand jaloers maakt.
schaapje schreef:Wat ik heel naar vind als er zo,n "dominee-stem" wordt gebruikt, ik weet niet waar ze
dat aangeleerd hebben, maar ik vind het enorm ïrritant, waarom niet een normaal
stem-gebruik?
mw schreef:En als een dominee nou eens niet zo goed is in uit zijn hoofd leren? Of gewoon een beetje zenuwachtig is?
We vroegen eens aan een dominee op cathechisatie of hij nog wel eens zenuwachtig was als hij moest preken. De beste man was al meer dan 40 jaar predikant en al meer dan 25 jaar verbonden aan onze gemeente. Zijn antwoord was: elke keer sta ik nog bevend van de zenuwen onder aan de preekstoel. En de zenuwen zijn pas halverwege de preek weg.
Daarnaast bestaat de taak van een dominee uit meer dan alleen (uit zijn hoofd) preken. Als hij op andere terreinen beter is, dan is het vaak in zijn schrift kijken wel te overkomen lijkt me zo.
Ja, alsof een mens dat altijd beseft. Ten diepste. Dus nogmaals, ik kan het begrijpen, maar dan zou je die 2e helft toch verbetering moeten zien.
schelpje3 schreef:Een bevindelijk prekende dominee heeft maar weinig aantekening nodig. Maar niet iedereen heeft dezelfde en evenveel gaven. Ik weet het
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 75 gasten
