seksueel misbruikt als kind

[schelpje3]

Schelpje, luister: ik kom uit een andere denominatie dan jij en ervaar en zie dingen dus wat anders denk ik.
Ik ben door een mens beschadigd, ernstig beschadigd. Die mens was actief in de kerk - ouderling en zo.
Ik heb als kind op een school gezeten waar strafwerk bestond uit het tien keer overschrijven van de Tien Geboden, van delen (of helemaal) van Psalm 119. Geen manier om van de teksten te gaan houden...
En in dat verband heeft die predikant gezegd dat het hem verwonderde dat ik mijn geloof behouden heb. Dat ik dat behouden heb is gewoon een Godswonder! Zo heeft hij het bedoeld. En dat heeft niets te maken met twijfel aan Zijn trouw en genade van zijn kant.
Velen hebben onder de gegeven omstandigheden dat geloof wel degelijk verloren. En dat was dan niet de schuld van de mens die haar/zijn geloof verloor, maar degene die ervoor gezorgd heeft dat het gebeurde. En dan ook nog "in de naam van God"... door te verwijzen naar bepaalde onderdelen van de Tien Geboden...
Als iets niet helemaal gaat zoals jij vindt dat het zou moeten gaan in het geloofsleven, wil het nog niet zeggen dat het een foute weg of foute redenering is...

Zoals je het nu verwoordt, kan ik deze uitspraak beter begrijpen.
Zoals ik het eerder las, leek het erop dat het kwam door hetgeen je meegemaakt had en je verwerking daarvan.
Juist het gemakkelijke gezegde: je moet er maar voor bidden, of: zie op Jezus, dat soort gemeenplaatsen kan ik ook niet begrijpen in een zo grote nood ! Dus daar ben ik zeker wel met je eens !!!
Er kunnen momenten in je leven zijn dat je het echt niet begrijpt. TEveel pijn hebt, door mensen aangedaan ! om "gewoon" te blijven bidden.
Ik ben ook beschadigd Riska, al is dat anders dan jij. En ook door mensen die afgezant zeggen te zijn van hun Zender. Dat is niet te vatten. Sowieso niet, als de ene mens zodanig macht krijgt over de andere en de normale verhoudingen, van liefde, genegenheid en respect, totaal zoek zijn.
Dus misschien kwam het niet goed over, van mij naar jou of van jou naar mij, maar zo begrijp ik het heel goed !

[pipgirl]

Ik ben nog maar kort op het forum actief,maar wil graag wat over dit onderwerp zeggen.

Ook ik ben misbruikt door mijn vader,ik wil er verder niet teveel over zeggen maar wel wat vragen.

Hebben jullie ook zo'n moeite met seksualiteit,ook al ben je gelukkig getrouwd?

[Riska]

zie pb

[Samanthi]

Ik was 53 toen ik begon met therapie. En bij mij was het binnen het gezin. Niet voor niets noem ik de moeite met "Vader" als ik naar het bekendste godsbeeld kijk.
Je fantasie kan uiteindelijk een loopje met je nemen, maar het lijf liegt niet. Dat is onmiskenbaar. Nog altijd is er een aanraking die ik niet verdraag.
Ik heb mijn weg gevonden, maar over gaat het nooit. En zeker niet in tijden dat misbruik weer prominent in de media aan de orde is.

Ja Riska dat klopt helemaal!
Ik wil iedereen die er mee te maken heeft (gehad) heel veel sterkte toewensen.



eg oh ja blijf er niet mee lopen ga er iets mee doen, alleen het delen is al een bevrijding op zich.

[Fleurtje16]

Ik ben ook seksueel misbruikt als kind.
En weet je wat ik heel raar vond? Toen de dader overleed dacht ik dat het over zou zijn. Ik dacht dat ik nooit meer last zou hebben van bepaalde aanrakingen en nooit meer aan hem zou denken. Ik dacht nu wordt hij alsnog berecht en nu door God. Als kind hoorde ik niet anders dan dat we bij ons overlijden voor Gods troon komen te staan en dat we dan berecht werden voor onze daden. Volgens de dader was ik de schuldige.
De therapeute heeft mij uiteindelijk ervan kunnen overtuigen dat ik geen schuld had. (menselijk gesproken) Dat God mij het misbruik niet kwalijk neemt heb ik pas in het afgelopen jaar mogen leren. Het is nu 30 jaar geleden en ik heb de dader nu pas kunnen vergeven. Omdat ik hem niet persoonlijk kon vergeven heb ik een bloemstuk gemaakt en bij de dominee gebracht, hij heeft het op mijn verzoek weggegeven.
Voor mij was het echt een afsluiting, voor de dominee was het lastiger.

[Riska]

Was het maar waar dat je nergens meer last van zou hebben als de dader dood is. Helaas werkt het zo niet... Tenminste niet bij mij.

[pipgirl]

Mijn vader is ook overleden,en toen ik hoorde in het ziekenhuis dat hij dus overleden was,was een van de eerste dingen die ik dacht -- gelukkig,nu is is dat stukje spanning weg ---.

Dit is zo'n heftige problematiek,je komt het steeds weer tegen,het nieuws etc. maar ook het stukje verwerking is iets wat heel lang kan duren,als je het al ooit kunt verwerken.
Zoals ik in een ander topic al schreef,ben ik moderator op een christelijk forum voor lotgenoten,en als je dan de herkenning en erkenning leest,dan is dat zo belangrijk,juist ook in de verwerking van dit.

[pipgirl]

Dit liedje kreeg ik doorgemaild van een vriend van mij,zo mooi en tegelijk zo verdrietig.

http://youtu.be/LKaF1kTRpMA

[Fleurtje16]

@Riska, nee zo werkt het ook niet. Af en toe komt hij gewoon nog eens langs...helaas.

@pipigirl, ik denk dat verwerken in fases gaat, je verwerkt steeds stukjes. Als ik er weer aan werken moet dan worden mijn restverschijnselen weer sterker.

Ik wilde weten waarom de dader tot deze daad kwam. Ik kwam op een site waar iemand uitlegde welke therapie daders kregen en hoe ze te werk gingen. Ze kregen groepstherapie zodat ze niet konden manipuleren. Bijna alle daders zorgden voor de ideale omstandigheden; alleen thuis met het kind, geen telefoon, een goede verstandhouding met het slachtoffer en dan sloegen ze toe. Zo berekenend. Na de daad zorgen ze er voor dat het slachtoffer zich schuldig voelt dan vertellen ze niets.
Voor mij was het verhelderend. Toen kon ik vergeven.
Ik hoopte dat zo de restverschijnselen zouden verdwijnen, ze zijn ook minder geworden, maar nog niet verdwenen.

[Riska]

Wat ik me altijd afvraag is, wat het verschil is tussen misbruik door een bekende, of een buurman of zo, of dat het door de vader - of grootvader, en/of broer - gedaan werd.

[schaapje]

Incest heeft grote gevolgen op een kind, omdat de veiligheid binnen het gezin volkomen
zoek is.

[Riska]

Ja Schaapje, dat weet ik helaas. Maar misbruik door iemand die in feite
niets met het gezin te maken heeft? Hoeveel impact heeft dat?

[pipgirl]

Ik denk dat het voor het verdriet en de pijn niet anders is,maar het kan anders beleeft worden.
Zoals bij mij,ik werd elke dag geconfronteerd met mijn vader en dat gaf soms best de nodige spanning.

Maar het feit dat iemand aan jouw lichaam zit terwijl jij dit niet wilt dat is even erg.

[Riska]

Ja, dat is zo.
Maar je vader hoort je een steun in de rug te geven en je niet
als wegwerpartikel te gebruiken.
Je moet hem kunnen vertrouwen, blindelings.
De pijn, de aanval op de integriteit van je lichaam is erg,
heel erg. Maar een kind zou uiteindelijk binnen het gezin
een stuk veiligheid kunnen krijgen (al weet ik heel goed
dat veel kinderen het verzwijgen, omdat ze bedreigd zijn
dat als ze iets zeggen, vader of moeder of broertjes of zusjes
iets zal overkomen.

[mw]

Voor iedereen die er mee te maken heeft: