Bloemen op een begrafenis, op een graf?

[schelpje3]

Ik laat de mensen toch ook ? Maar we discussieren nu eenmaal over wel of geen bloemen, ik vind van niet, verreweg de meesten hier, kennelijk wel, of men houdt zn mond Maar jullie lijken te praten over ALLE overledenen en er is nu eenmaal verschil.
Zowel in achterblijvenden als in de gestorvenen zelf.
Wat te doen als je moeder beslist geen steen wil ? Sta je met je bloemetjes, op een stukje grond.
En het is zeer arm Marnix, als je als gelovige je troost zou moeten putten uit een bloemetje !
Als je immers mag geloven dat je geliefde het aardse tranendal heeft verlaten om voor eeuwig te mogen zingen, zijn die bloemen zelfs ongepast, niet nodig. Schamel.
Want dan gaat het om die vrede die alle verstand te boven gaat !

[Acire]

Sla je niet een beetje door?

Als je het allemaal zo zwaar wil zien weet ik er ook nog wel een: het geeft geen zin om iemand bij leven te overstelpen met bloemen, het 'leven is immers niets anders dan een gestadige dood'.

[toppie]

Moet je van doorslaan spreken als dit iemand zijn/haar overtuiging is?
Ik voel wel met schelpje3 mee, ze verwoord eigenlijk ook min of meer hoe ik er over denk.

Waarom zou je de dood moeten verhullen met bloemen?
Ik lees nergens in de Bijbel dat men de overledenen eer bewees met bloemen.
Wel van gedenktekens, stenen en het graf, maar niet van bloemen.

Het gras verdort, de bloem valt af...
Dit kun je toch niet overzetten om dan een prachtige bos bloemen op de kist te leggen, net zo min als een verdort plukje gras?

[Acire]

Ik vind dat schelpje weinig ruimte laat voor de mening/beleving van een ander.
En als daar dan ook nog van die verheven uitspraken bij moeten vraag ik me af of je niet een beetje doorslaat. Dat was alles.

Eigenlijk vind ik dit soort randzaken te onbelangrijk om te bediscussieren. Misschien vinden meer mensen die bloemen op een graf prima vinden dat en houden ze daarom hun mond.

[Mortlach]

Waarom zou je de dood moeten verhullen met bloemen?

Dat is net het hele punt, de dood wordt niet verhuld met bloemen, sterker nog, mensen zijn zelfs bewuster bezig met de dood en hun gevoel daarbij door de bloemen. Vandaar die kransen tijdens Dodenherdenking.

Ik lees nergens in de Bijbel dat men de overledenen eer bewees met bloemen.
Wel van gedenktekens, stenen en het graf, maar niet van bloemen.

We doen toch wel meer dingen die niet direct in de Bijbel staan, toch?

[Faramir]

We doen toch wel meer dingen die niet direct in de Bijbel staan, toch?

Zoals internet bijvoorbeeld. Ik snap dus ook niet goed wat al die mensen online doen.

[Marnix]

Ik laat de mensen toch ook ? Maar we discussieren nu eenmaal over wel of geen bloemen, ik vind van niet, verreweg de meesten hier, kennelijk wel, of men houdt zn mond Maar jullie lijken te praten over ALLE overledenen en er is nu eenmaal verschil.
Zowel in achterblijvenden als in de gestorvenen zelf.
Wat te doen als je moeder beslist geen steen wil ? Sta je met je bloemetjes, op een stukje grond.
En het is zeer arm Marnix, als je als gelovige je troost zou moeten putten uit een bloemetje !
Als je immers mag geloven dat je geliefde het aardse tranendal heeft verlaten om voor eeuwig te mogen zingen, zijn die bloemen zelfs ongepast, niet nodig. Schamel.
Want dan gaat het om die vrede die alle verstand te boven gaat !

Je laat ze wel, maar ik lees een hoop onjuiste vooroordelen... alsof de bloemetjes troost geven, de ernst van de dood willen verbloemen, iets niet leuks een beetje willen opleuken etc. Allemaal dingen die je hebt genoemd, en die totaal niet kloppen. Je moet de redenen waarom mensen iets doen niet zoveel (vanuit je eigen gevoel) voor ze gaan invullen. Hier kom je weer met een mooi voorbeeld. Je vult in dat men troost put uit een bloemetje. Terwijl ik nog nooit iemand heb horen zeggen: Die bloemen gaven me troost. Dat is helemaal niet de reden van die bloemen. De bloemen zelf geven helemaal niets, ze symboliseren de troost die er is hooguit. Ze geven geen hoop, ze symboliseren hooguit de hoop die er is. Vul dus niet onterecht in dat het arm is als mensen daar troost uit moeten putten. Dat is helemaal niet aan de orde. En als die bloemen slechts iets van die troost en hoop symboliseren zijn ze helemaal niet ongepast, integendeel.

p.s. ik weet niet of we in de hemel alleen maar eeuwig zullen zingen, dat heb je twee keer genoemd... maar ik denk dat we daar ook wel andere dingen doen. Misschien interessant voor een ander topic over wat de uit de Bijbel kunnen leren over de nieuwe hemel en aarde.

[schelpje3]

Ik laat de mensen toch ook ? Maar we discussieren nu eenmaal over wel of geen bloemen, ik vind van niet, verreweg de meesten hier, kennelijk wel, of men houdt zn mond Maar jullie lijken te praten over ALLE overledenen en er is nu eenmaal verschil.
Zowel in achterblijvenden als in de gestorvenen zelf.
Wat te doen als je moeder beslist geen steen wil ? Sta je met je bloemetjes, op een stukje grond.
En het is zeer arm Marnix, als je als gelovige je troost zou moeten putten uit een bloemetje !
Als je immers mag geloven dat je geliefde het aardse tranendal heeft verlaten om voor eeuwig te mogen zingen, zijn die bloemen zelfs ongepast, niet nodig. Schamel.
Want dan gaat het om die vrede die alle verstand te boven gaat !

Je laat ze wel, maar ik lees een hoop onjuiste vooroordelen... alsof de bloemetjes troost geven, de ernst van de dood willen verbloemen, iets niet leuks een beetje willen opleuken etc. Allemaal dingen die je hebt genoemd, en die totaal niet kloppen. Je moet de redenen waarom mensen iets doen niet zoveel (vanuit je eigen gevoel) voor ze gaan invullen. Hier kom je weer met een mooi voorbeeld. Je vult in dat men troost put uit een bloemetje. Terwijl ik nog nooit iemand heb horen zeggen: Die bloemen gaven me troost. Dat is helemaal niet de reden van die bloemen. De bloemen zelf geven helemaal niets, ze symboliseren de troost die er is hooguit. Ze geven geen hoop, ze symboliseren hooguit de hoop die er is. Vul dus niet onterecht in dat het arm is als mensen daar troost uit moeten putten. Dat is helemaal niet aan de orde. En als die bloemen slechts iets van die troost en hoop symboliseren zijn ze helemaal niet ongepast, integendeel.

p.s. ik weet niet of we in de hemel alleen maar eeuwig zullen zingen, dat heb je twee keer genoemd... maar ik denk dat we daar ook wel andere dingen doen. Misschien interessant voor een ander topic over wat de uit de Bijbel kunnen leren over de nieuwe hemel en aarde.

Als mensen dan geen troost putten uit dat bloemetje, wat dan wel ?
Wat hoor jij in jouw kerk over het in de hemel zullen verblijven ? Wij horen; DAT ZIJ EEUWIG GOD GROOTMAKEN, dat is hun diepste verlangen ! Wel eens bij een sterfbed mogen staan van een kind des Heeren ? Waar ze naar verlangen ? Niet naar de hemel zoals die in plaatjesboeken worden voorgesteld. Wij weten niet hoe het daar is, daar heeft alleen Johannes zicht op gekregen. Maar een wedergeboren christen verlangt ernaar aan de Voeten van Zijn Meester te zitten.
En dat bedoel ik steeds te zeggen, dan zijn bloemen ongepast ! Bij ieder ander, wellicht prima.

[Mortlach]

Als mensen dan geen troost putten uit dat bloemetje, wat dan wel ?

Het komt er op neer dat omdat jij je geen ander scenario kunt voorstellen, je ervan uitgaat dat mensen dat dus doen.
Ik zie het eerder als een manier om eventjes met de dood bezig te zijn. Opdat je het niet vergeet, als je begrijpt wat ik bedoel. Een kaarsje branden of een bloemetje kopen als manier om bewust(er) met de situatie bezig te zijn. Precies het tegenovergestelde wat jij erin ziet, dus.

[Ctje]

Als mensen dan geen troost putten uit dat bloemetje, wat dan wel ?

Zucht.... volgens mij wíl je het niet eens weten. Hier zijn al zoveel reacties op, maar die interpreteer je zo negatief mogelijk en dan komt er weer een heel verhaal wat er niet inhoudelijk op in gaat.

[T.A.F.]

Ik zou hierop geen standpunt weten.

mijn familie is ongelovig, en de begrafenissen die ik heb meegemaakt van een oom en mijn zusje waren dus anders.
mijn oma was als enige wel gelovig en zij heeft nog een "schriftlezen" met laatste woorden laten voorlezen.
(o.a. over dat ze verdriet had dat van haar rijke nageslacht zo weinigen de Here dienden, en of ze zichzelf wilden bewaren voor de sexuele losspattingen van deze tijd) een woord over het graf heen zogezegd..
dat vond ik mooi..

bij de begrafenis van een kerkgenoot van de pinkstergemeente (was nog maar 28 net als ik nu) vond ik het heel mooi.
Hij werd de kerk uitgedragen onder het spelen van U zij de Glorie, op drie trompetten.. normaal word dat alleen met pasen daar gespeeld.
een feestlied...
Bij zijn grafdaling werden balonnen opgelaten, met voorgelezen de boodschap, hij heeft heel zijn leven geprobeerd mensen op te laten zien naar God, zie dan niet omlaag naar wat dood is, maar omhoog naar Hem die leeft.
Ook werden getuigenissen gelezen hoeveel invloed hij heeft gehad op de jeugd van de gemeente en dat hij een week voor zijn dood (hij lag met kanker in ziekenhuis) nog bezig was met het nieuwe schema maken voor de jeugd...
erg inspirerende jongen.. nooit een dag rouwend geweest om zijn ziekte, en elke dag die hij had diende hij God..
in 28 jaar heeft ie meer invloed gehad dan velen in 80...

Ik vind wel of geen bloemen dus zelf allebei best.. maar ik vind het vooral belangrijk dat de gedachten van de aanwezigen gericht worden op God. Waarbij ik meestal meer kan met een opbouwend woord dat aanspoord tot heiliging en dienstbaarheid, dan met een somber woord dat we toch doods zijn..

bij sommige begrafenissen word een witte lelie of roos op de grafkist gegooid door de nabestaanden (ipv een schepje zand) beide symbolen (schepje zand of de bloem in het graf gooien) zijn wel erg tastbare daden om diegene echt los te laten.. hij is er niet meer..

[schelpje3]

Als mensen dan geen troost putten uit dat bloemetje, wat dan wel ?

Zucht.... volgens mij wíl je het niet eens weten. Hier zijn al zoveel reacties op, maar die interpreteer je zo negatief mogelijk en dan komt er weer een heel verhaal wat er niet inhoudelijk op in gaat.

Zoveel reacties, maar allemaal van dezelfde mensen. De discussie wordt dus tamelijk eenzijdig op deze manier.
Het was gewoon een normale vraag, waarom toch dat bloemetje altijd ? Ik onderscheid steeds 2 soorten begrafenissen, dat doen jullie dus niet !
Een forum is om te discussieren, omdat ik toevallig een afwijkende mening heb, mag ik die toch naar voren brengen ?
Blijkbaar is er hier en daar onwetendheid over bepaalde "rechtse" begrafenissen.
Wij hebben onlangs wat familieleden begraven, die nergens in geloofden, het was ondanks de bloemen maar een lege bedoening.
Een toespraak van een familielid, dat was al. De kist mocht niet zakken, dat was te confronterend. Dan ontken je dus m.i. toch wel de ernst van de dingen. Die kist gaat toch de grond in, als jij nauwelijks het hek uit ben. Veel mensen zeggen dood is dood, maar kennelijk is er toch angst.

[Mortlach]

Een toespraak van een familielid, dat was al. De kist mocht niet zakken, dat was te confronterend. Dan ontken je dus m.i. toch wel de ernst van de dingen. Die kist gaat toch de grond in, als jij nauwelijks het hek uit ben. Veel mensen zeggen dood is dood, maar kennelijk is er toch angst.

Hoezo 'ontken je dan de ernst'? Het lijkt mij dat de ernst van de zaak zo overweldigend bij die mensen binnenbeukt dat ze daar maar heel gedoseerd mee om kunnen gaan. Dat is spijtig, maar het is behoorlijk bot om ze dat vervolgens te gaan verwijten.

Dood is inderdaad dood, en als het om mijn eigen dood zou gaan is er geen angst. Dat betekent niet dat ik geen verdriet kan hebben om de dood van een naaste, het wegvallen van diegene. Maar dat verdriet heeft niets met angst te maken. Je moet die angst er dus ook niet overheen projecteren omdat dat toevallig goed in je plaatje past.

[*Annette*]

Vorige week postte ik al eens dat ik nog eens van plan was op met de ouderling een gesprek over het gebruik van bloemen op een begrafenis/graf. Ook omdat ik er in me opleiding/toekomst mee temaken heb vind ik het wel belangrijk om hier een duidelijke mening over te hebben i.p.v. alleen maar weten te zeggen; het hoort er niet bij.

In de bijbel wordt er weinig over gesproken, al is het wel zo dat in de tijd van de bijbel de mensen ook zo somber mogelijk begraven werden uitsluitend van het balsemen ed. De bloemen zijn voor de overledenen, maar die leeft niet meer dus hij/zij krijgt er helemaal niets van mee. Uiteindelijk verbloem je dus wel de dood... Dat is net zoals de kist niet laten zaken, omdat het bijv. te emotioneel zou zijn. Je loopt dan weg voor de dood en je hebt dan de dode niet begraven.

En inderdaad wordt in de bijbel het voorbeeld van een bloem gebruikt (psalm 103) maar hiermee wordt bedoeld hoe vergankelijk het leven is. Dan knakt haar steel haar schoonheid gaat verloren... Er hoeft maar iets te gebeuren met de bloem, ze zijn teer, en de bloem gaat dood. Zo is het bij de mensen ook...

Bijv. met 4 mei en 5 mei worden er kransen gelegd bij monumenten enz. Maar dat is uit eer betoon, zij hebben gestreden voor ons land in bijv. de oorlog en zijn daarbij omgekomen. Al vond ik het eerst wel even dubbel klinken, maar bij nadere uitleg hoe ik dat bekijken moest begreep ik het wat beter, alleen ik weet het niet allemaal precies meer ...

[Mortlach]

De bloemen zijn voor de overledenen, maar die leeft niet meer dus hij/zij krijgt er helemaal niets van mee. Uiteindelijk verbloem je dus wel de dood...

Nee, dat is net het hele punt. Misschien hebben de nabestaanden die bloemen juist wel nodig om het verdriet te kunnen dragen. Dat het feit dat ze bloemen kunnen leggen het hen mogelijk maakt de begrafenis uberhaupt bij te wonen. Bloemen kunnen helpen juist dichterbij de dood te komen.

Dat is net zoals de kist niet laten zaken, omdat het bijv. te emotioneel zou zijn. Je loopt dan weg voor de dood en je hebt dan de dode niet begraven.

Ja, maar wat dan nog? Je moet wel volledig gevoelloos zijn om dat rouwende nabestaanden te verwijten. De dood is emotioneel, en voor sommige mensen kan dat bloemetje een wapen/schild zijn om ondanks die emoties toch aanwezig te zijn. Dat moet je hen niet willen afnemen.

Bijv. met 4 mei en 5 mei worden er kransen gelegd bij monumenten enz. Maar dat is uit eer betoon, zij hebben gestreden voor ons land in bijv. de oorlog en zijn daarbij omgekomen. Al vond ik het eerst wel even dubbel klinken, maar bij nadere uitleg hoe ik dat bekijken moest begreep ik het wat beter, alleen ik weet het niet allemaal precies meer ...

Dus als ik een bloem bij het graf van mijn opa leg uit eerbetoon aan zijn leven is het wel goed? Daar begrijp ik dus niks van. Wees dan consequent, in de Bijbel geen kransen, dus nu ook geen kransen. Worden er überhaupt soldaten die gesneuveld zijn in een oorlog herdacht in de Bijbel? Zo nee, afschaffen dat hele vier mei. Is er sprake van een jaarlijks terugkerend feest om bevrijding van een bezetter te vieren? Zo nee, afschaffen die bevrijdingsdag. Je kunt natuurlijk wel zo je Bijbel naast onze cultuur en geschiedenis leggen en alles wegstrepen wat niet overeenkomt, maar waar ben je dan precies mee bezig?