Bekering

[Schipje]

Jetjuhhh,

Je moet niet in jezelf zoeken. Dat doe je nu wel. Als jij een week je Bijbel dicht hebt gelaten denk je: 'nou, ik ben echt niet bekeert.'
Of jij veel, weinig, vaak of zelden uit de Bijbel leest is geen grond voor je bekering. Als je bekeert bent WIL je denk ik wel veel uit de Bijbel lezen maar Paulus zei ook: het goede wat ik WIL, doe ik niet.....

Je kan je bekering nooit in jezelf zoeken want zelf schiet je ALTIJD te kort! Je doet het zelf nooit goed genoeg! Daarom is het zo'n rust en vrede dat je mag weten dat je ZELF niks hoeft maar dat GOD het doet/ gedaan heeft!

Het is een geestelijke strijd een strijd tegen je eigen zondige 'ik'. Pas in de Hemel zullen we volmaakt zijn, hier op aarde helaas nog niet en daarom moet je steeds weer je zonden belijden en vergeving vragen.

Als je nu alles goed zou doen en bijv. heel veel uit de Bijbel zou lezen... dan heb je God toch niet meer nodig? Dan kan je het zelf wel en nu kom je erachter dat je Hem wel nodig hebt! Ook in het (willen) lezen van Zijn Woord!

[T.A.F.]

Je bent verkozen of niet.

Als je verkozen bent ben je gered.
Hoe weet je of je verkozen bent?
Heb je ten diepste een verlangen naar Gods wil?

Zelfs al erken je ik handel er niet naar etc, kijk eerlijk in jezelf.. wat wil je zijn wie wil je zijn..
heb je droefenis van je boze werken, of verlang je die te hebben?

Verlang je dit anders zijn, nog meer dan de hemel?
(zouje God zelfs willen dienen als je al wist dat je niet naar de hemel ging)

Als je hierop ja kunt antwoorden, wees gerust dan is je redding veilig, je bent dan wel bekeerd.
Als je hierop nee moet antwoorden, maar dat wel zeer ongemakkelijk vind, vraag je af waardoor dat komt, misschien ben je toch bekeerder dan je denkt?

Na deze vraag komt echter de vraag zijn wij ook geheiligd (word deze bekering ook zichtbaar in ons)
Vaak als we dit niet zijn gaan we twijfelen aan onze bekering.

Waarom verslapt ons geloof soms? nu God wil ons leiden en vormen, maar om ons te vormen moet je je wel voeden (ik heb het hier niet over je als een waanzinnige vechten tegen alle kwaad in je) maar over een streven om relatie te hebben met God.
De 7 werken van geloof
1 Bid Dagelijks
2 Lees Dagelijks uit je bijbel
3 Neem elke dag stille tijd
4 Belijd je zondes aan anderen en wees er voor anderen hierin
5 Bemoedig elkaar en vermaan elkaar in het geloof
6 Zet je geloof om in werken, doe dingen voor anderen
7 Spreek all je zorgen, verlangens, en alles wat je bezig houd elke dag hardop uit naar God

Door deze dingen bouw je een sterke relatie op met God, (neem je het goede voedsel tot je) en je zult merken door dat te doen word je verlangen naar de goede dingen sterker en naar de slechte dingen kleiner.
(een van de eerste vruchten die God geeft bij zoiets is een hernieuwd verlangen naar het Woord!)

Heiliging ten diepste moet in je worden uitgewerkt door Gods geest, het is een vrucht in je, die kan groeien door de juiste voeding tot je te nemen..
teveel mensen die wel bekeerd zijn vergeten deze goede voeding tot zich te nemen en snoeien alleen de slechte vruchten weg (ze onderdrukken hun kwade verlangens) maar ze vergeten de bron te zoeken die die verlangens zelf kan veranderen.

Deze heiliging is de grootste genadegave en het geeft grote vreugde deze te ervaren.

Inplaats van jouw goede daden als gewoon te zien, en de slechte als falen zie het eens zo :
jij kunt uit jouzelf enkel zonde doen, NIET bijbel lezen is normaal voor jou.
Als je opeens een dag wel bijbel leest, of elk ander goed gedrag dan heeft God dat in jou veranderd.
EN dat is iets om vreugde over te hebben en naar meer van die gave te dorsten.

Door de goede werken als vrucht te zien om naar te dorsten, verschuift je beeld.
Niet langer zie je op wat jij verkeerd doet, maar op hoeveel God in jou goed doet, en dat smaakt naar meer!

[hazelaar]

Hoe weet je dat je bekeerd ben?

Niet door eindeloos in jezelf te graven, te wroeten, te piekeren. Niet door je af te vragen geloof ik wel genoeg, heb ik wel genoeg zondebesef, bid ik wel genoeg?
Want evengoed als mij, geloof jij te weinig, heb je te weinig zondebesef, bid je te weinig. Zelfs al onze goede werken zijn met zonde bevlekt. Maar hoe weet je dan dat je bekeerd ben. Wel, niet door genoeg te geloven maar door te geloven in Jezus Christus. In Hem alleen is vergeving, is vernieuwing, is het ware doel in je leven te vinden. Onze redding is puur en alleen genade.

God heeft de Zijnen uitverkoren. Dat staat in de bijbel dus is het waar.
Even zo waar is dat een ieder die tot hem komt zalig zal worden, ( dit wordt meerdere keren door de Heere Jezus gezegd). Wij weten niet van Gods raadsbesluiten. Wij weten wel dat hij ons uitnodigt om tot Hem te komen. We weten dat Hij belooft dat een ieder die gelooft zal zalig worden en God doet zijn belofte gestand. Daar mag je dus op pleiten, daar mag je op hopen, daar mag je op vertrouwen. Dat God ons uitverkiest mogen we zien als troost, anders waren we allen verloren(vanuit onszelf zouden we immers nooit naar hem toegaan, het is de Heilige Geest die ons het verlangen tot bidden, bijbellezen, kerkgang geeft). We mogen de uitverkiezing nooit zien als: "ik wil wel, maar het ligt aan God". Er gaat echt niemand onschuldig verloren!

[Peter091988]

Bij het lezen van dit onderwerp moest ik denken aan een aantal passages uit de Dordtse leerregels:

DL hoofdstuk 1 artikel 12
[i]Van hun eeuwige en onveranderlijke uitverkiezing tot behoud worden de uitverkorenen, ieder op zijn tijd, verzekerd, zij het niet bij iedereen even sterk en in gelijke mate. Die zekerheid ontvangen de uitverkorenen niet, wanneer zij de verborgenheden en diepten van God nieuwsgierig doorzoeken. Maar zij ontvangen haar, wanneer zij met een geestelijke blijdschap en heilige vreugde [b]de onmiskenbare vruchten van de uitverkiezing, die Gods Woord aanwijst, bij zichzelf opmerken, zoals bijvoorbeeld het ware geloof in Christus, kinderlijk ontzag voor God, droefheid naar Gods wil over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid.[/b][/i]

Ik denk dat er maar weinig christenen zijn die deze kenmerken altijd bij zichzelf opmerken. En stel dat je bij jezelf wel deze vruchten van de verkiezing bij jezelf opmerkt, dan kan je altijd nog zeggen dat je misschien niet goed weet wat de Bijbel onder deze zaken verstaat of dat je niet kritisch genoeg naar jezelf kijkt. En stel nu eens dat God mij een beproeving geeft, blijkt mijn geloof dan wel echt te zijn? (De Bijbel leert dat uit beproevingen de echtheid van ons geloof blijkt) Vooral die laatste vraag jaagt mij schrik aan. Want er zijn mensen die ten tijde van beproeving afhaken.

Maar stel nu eens dat ik meen bij mezelf de vruchten van de verkiezing te zien, dan kan het zijn dat ik ten tijde van beproeving dit helemaal niet meer zo sterk zie. Ik zie dan slechts mijn zwakheid en als ik dan door de beproeving heen kom, is dat slechts omdat God zo genadig is om mij er doorheen te trekken. Na de beproeving zit je dan misschien wel met moeilijke vragen: is mijn bekering wel echt? Heb ik wel een waar geloof? Wil God mij nog wel aannemen nadat mijn zwakten zo zichtbaar werden?

Ik vind het heel bijzonder dat DL in artikel 16 het volgende zegt:
[i]Nu zijn er mensen die het levend geloof in Christus of het vertrouwen met hart en ziel, een goed geweten voor God, het leven in de kinderlijke gehoorzaamheid en het roemen in God door Christus nog niet zo sterk bij zichzelf opmerken. [b]Toch gebruiken zij de middelen, waardoor God naar zijn belofte dit alles in ons bewerkt. Zij moeten zich niet laten ontmoedigen, wanneer zij over de verwerping horen spreken en evenmin zichzelf tot de verworpenen rekenen.[/b] Integendeel, zij moeten de middelen trouw blijven gebruiken, vurig verlangen naar de tijd van overvloediger genade en die eerbiedig en ootmoedig verwachten. [b]Zij die ernstig verlangen zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen en uit het lichaam des doods verlost te worden, maar toch nog niet zo ver in het gelovig leven voor de Here kunnen komen, als zij wel wilden, behoren voor deze leer van de verwerping al helemaal niet bevreesd te worden.[/b] De barmhartige God heeft immers beloofd, dat Hij de walmende vlaspit niet zal uitdoven en het geknakte riet niet zal verbreken.[/i]

Het spreekt mij enorm aan dat hoewel ik zoveel fouten bij mezelf zie en ik zou willen dat ik meer bekeerd was, dat ik toch niet hoef te vrezen voor de verwerping. Dit is, denk ik, een enorme troost voor iedereen die zo graag voor God wil leven, maar zichzelf tekort ziet schieten! DL spreekt zelfs erover dat God door de genademiddelen het levend geloof, kinderlijk ontzag en gehoorzaamheid e.d in ons wil opwekken. Ik zie hierin een belofte dat mensen die God en Zijn Woord serieus nemen en de strijd aangaan om naar dat Woord te leven, zullen delen in het heil. Ondanks onze zwakheden en zonden wil God ons barmhartigheid bewijzen. Zo beleven we met hart en ziel dat Gods genade echte genade is!

Veel zegen toegewenst,

Peter

[T.A.F.]

Bij het lezen van dit onderwerp moest ik denken aan een aantal passages uit de Dordtse leerregels:

DL hoofdstuk 1 artikel 12
Van hun eeuwige en onveranderlijke uitverkiezing tot behoud worden de uitverkorenen, ieder op zijn tijd, verzekerd, zij het niet bij iedereen even sterk en in gelijke mate. Die zekerheid ontvangen de uitverkorenen niet, wanneer zij de verborgenheden en diepten van God nieuwsgierig doorzoeken. Maar zij ontvangen haar, wanneer zij met een geestelijke blijdschap en heilige vreugde de onmiskenbare vruchten van de uitverkiezing, die Gods Woord aanwijst, bij zichzelf opmerken, zoals bijvoorbeeld het ware geloof in Christus, kinderlijk ontzag voor God, droefheid naar Gods wil over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid.

Ik vind het telkenmale weer verbazend hoe ik los van kennis van deze zaken, tot dezelfde conclusies was gekomen;)

[Horeb]

Bij het lezen van dit onderwerp moest ik denken aan een aantal passages uit de Dordtse leerregels:

DL hoofdstuk 1 artikel 12
Van hun eeuwige en onveranderlijke uitverkiezing tot behoud worden de uitverkorenen, ieder op zijn tijd, verzekerd, zij het niet bij iedereen even sterk en in gelijke mate. Die zekerheid ontvangen de uitverkorenen niet, wanneer zij de verborgenheden en diepten van God nieuwsgierig doorzoeken. Maar zij ontvangen haar, wanneer zij met een geestelijke blijdschap en heilige vreugde de onmiskenbare vruchten van de uitverkiezing, die Gods Woord aanwijst, bij zichzelf opmerken, zoals bijvoorbeeld het ware geloof in Christus, kinderlijk ontzag voor God, droefheid naar Gods wil over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid.

Ik vind het telkenmale weer verbazend hoe ik los van kennis van deze zaken, tot dezelfde conclusies was gekomen;)

toch is dat niet verbazend..........
1. 1 Kor 1,10
Maar ik bid u, broeders, door den Naam van onzen Heere Jezus Christus, dat gij allen hetzelfde spreekt, en dat onder u geen scheuringen zijn, maar dat gij samengevoegd zijt in een zelfden zin, en in een zelfde gevoelen.

2. Fil 3,16
Doch, daar wij toe gekomen zijn, laat ons daarin naar denzelfden regel wandelen, laat ons hetzelfde gevoelen.

[Pasker]

Bekering.
Een prachtig onderwerp want dàn begrijpen we pas waar we ons van af gekeerd hebben.