Lalage schreef:Ik vind het jammer dat ouders blijkbaar niet zomaar kunnen accepteren dat hun kind anders is dan de meeste mensen.
Het maakt natuurlijk wel uit of het kind er zelf ook moeite mee heeft, maar zo niet, dan zou ik zeggen: als hij/zij maar gelukkig is dan mag je als ouder daar al heel blij mee zijn. Als je kind het moeilijk heeft dan snap ik wel dat je daar erg verdrietig over kunt zijn.
Ik kan zo goed begrijpen dat ouders het zomaar niet kunnen accepteren. Of misschien is 'accepteren' het woord niet. Het overvalt je. Je raakt verward, je weet er zo weinig van. En anderen, ook de dominee zijn geen ervaringsdeskundigen. Die praten van een afstand over wat zij weer altijd hebben geleerd
En je wilt als ouders toch het beste voor je kind. En je hebt als ouders ook geleerd dat homoseksualiteit zeker niet het beste is. Alles komt op je af:
Maar mijn kind kan als homo niet gelukkig worden
De hele wereld verguist hem of haar straks
Wat zullen de mensen zeggen?
Hoe moet dat nou in de kerk.
Kan hij niet gewoon trouwen?
We moeten bidden dat de Heere dit geneest.
Er zijn toch behandelingen voor...
En dan komen er meer flarden: Ik heb wel eens gelezen dat.... Ik heb wel eens gehoord dat... En die en die is ook homo en die is gewoon getrouwd... Het is echt iets van tegenwoordig, dat hadden we vroeger niet...
Ik heb mijn ouders een intense gevecht zien leveren. Ook met zichzelf. Door alles heen is de liefde voor mij zo duidelijk gebleven. Maar ik zag dat ze er verlegen mee waren. Ze wisten niet precies hoe ze moesten reageren. Maar ze zijn wel elk boek over homoseksualiteit gaan lezen dat ze konden vinden...
Inmiddels heb ik met veel ouders gesproken. En wat dit betreft voelen ze zich vaak enorm eenzaam. Ze gaan door het vuur voor hun kind. Maar waar kunnen ze terecht?
Gaaf als ouders elkaar vinden, want zeker voor refo-ouders lijkt de wereld toch wel een beetje in te storten als je kind na lang aarzelen met die boodschap komt.
Mijn advies is: hou van ze, hou van ze en hou van ze!
En leg Gods vuur hen na aan de schenen: Bij de doop ook werd de naam van je zoon of dochter in één adem genoemd met de Drie-enige God! Het is de Verbondsgod die toen heeft beloofd dat Hij met jouw kind te maken wilde hebben.
Laat ‘m dat weten. En kom niet met snelle oplossingen, kijk uit met verwijzingen naar allerlei psychologen en therapeuten.
Luister maar gewoon en vraag eerlijk naar de dingen die je niet weet.
En de centrale vraag blijft: Heb je de Heere Jezus lief? Laat ze er dan ook maar met Hem uitkomen!
