Mijn vader zit in een stichting die een paar gemeenten en scholen in Roemenië en Oekraïne ondersteunen. De Roemeense vrachtwagen-chauffeurs die hier in Nederland de spullen komen laden staan ook vaak stomverbaasd wat er allemaal weggegooid wordt door de mensen hier. Niet dat dat wat mij betreft wat uitmaakt, de mensen daar zijn er gelukkig mee
Meestal geven we de chauffeur dan zelf ook een aantal dingen mee zoals koffie en wat kleding voor z'n gezin. Dan weet je zeker dat er door hem niks uit de oplegger wordt gehaald
Het is best raar, maar de reizen naar Hongarije en Roemenië begin jaren '90 staan me nog steeds bij, ondanks dat ik toen nog een kleuter was. Blijkbaar heeft het nogal indruk op me gemaakt. Ik weet nog goed dat we bij een dominee waren en normaal moesten we altijd achter de poort blijven omdat het in die tijd nog niet zo veilig was als dat het nu is. Toen er een kudde schapen door de 'straat' kwam marcheren wilde ik met alle geweld even op straat kijken.
Nou ja, vooruit, als ik maar bij de poort zou blijven.
Ik naar buiten, de straat op. Ik weet nog goed dat ik goed en wel op de 'stoep' stond en toen kwam er een ram naar me toe, kop naar beneden en die gaf me een gigantische kopstoot in mn maag! Dat was de eerste keer dat ik echt goed mn maag voelde en daarna ging ik nooit meer kijken als er schapen door de straat kwamen
