rickk schreef:In hoeverre is de mens actief bij geloof en bekering?
Hallo rickk
Toen ik je vraag las, dacht ik opeens aan een antwoord dat ik lang geleden gegeven heb. Ik laat het hier volgen:
...............................
Dag allemaal,
Mag ik - als nieuwkomer op dit net- ook mijn steentje bijdragen aan de hoogwaardige gesprekken.
In Deuteronomium 29 v 28 zegt Mozes tot het volk Israel:
"Wat verborgen is, behoort de HEER onze God toe; wat openbaar is, komt ons toe. Wij en onze kinderen dienen ons altijd te richten naar alle bepalingen van deze wet" (NBV).
De NBG klinkt mij hier wat bekender in de oren. Die heeft:
"De verborgen dingen zijn voor de Heer onze God, maar de geopenbaarde dingen zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrengen"
Ik lees die laatste woorden van de NBG geactualiseerd, uiteraard voor eigen verantwoording, als volgt:
"....om die te DOEN".
(Ben ik nu een 'activist', zoals éen van jullie onlangs schuchter- geschrokken vroeg).
Ik acht mij hiertoe gerechtigd, omdat de Schrift op vele plaatsen oproept om actie te ontrwikkelen.
Maar in Johannes 6 v 44 lees ik:
" Toch kan niemand bij mij (Jezus) komen, tenzij mijn Vader, die mij gezonden heeft, hem bij mij brengt".
Er zit in de uitverkiezing iets dat niet 'rond te krijgen' is. maar dat geeft toch ook niet. Mozes zegt het zo heerlijk ontspannen, ( door mij geparafraseerd):
"De Heer is van een peilloos veel hogere orde dan wij mensen. Er zijn verborgenheden, waarin wij als mensen niet kúnnen schouwen. maar geopenbaarde dingen zijn er te over
En ons deel van dit hele samenstel is om die te DOEN".
En dan kunnen wij ons rustig voegen naar het woord door Jezus gesproken, ( door mij ook weer geparafraseerd):
- áls je al je onder tranen van berouw en schuldigerkenning je bekeerd hebt
- áls je al door getrouwe bijbellezing- met-het-hart ( 1 Petrus 1 v 23) wedergeboren bent.
- áls je al de Heilige Geest met al zijn gaven en vrucht deelachtig geworden bent....
....dan is dat nóg genade van God.
............................
En zóals ik hiervoor verwoord heb, mag je het ook voor 'bekering' beschouwen, denk ik.
Jeremia 31 v 18 zegt het ook zo treffend:
NBV:
" Ik heb wel gehoord hoe Efraïm treurt:
'U hebt mij geslagen als een jonge os
die nog niet is afgericht.
Breng mij bij u terug, laat mij bij u terugkeren,
want u HEER bent mijn God.
Ik ben tot inkeer gekomen,
ik sla mijzelf nu ik mijn hart doorzie.
Ik ben vol berouw, ik schaam mij diep,
ga gebukt onder de zonden van mijn jeugd' ".
De NBG heeft de kerntekst nog iets duidelijker|:
"BEKEER MIJ, DAN ZAL IK MIJ BEKEREN".
Alles is genade, ook onze bekering. maar wij dienen wel actief in de richting van die bekering te werken.
Eigenlijk zien wij ook iets, dat hieraan doet denken in Marcus 9 v 24.
De vader van de zieke jongen roept het daar ook zo hartstochtelijk en ontroerend:
"Jezus...ik GELOOF....kom mijn ongeloof te hulp".
En Jezus HELPT.
Een echte veelbelovende bekering grondt zich wel op een bepaalde geestesgesteldheid.
- de Israelieten in de ballingschap erkennen het recht van God om ze te tuchtigen, gelijk hij gedaan had. Ze waren toch ook zulke dwarse ossen van mensen geweest.
- ze waren tot inkeer gekomen. Ze waren afgegaan van de weg, die hen steeds had doen zeggen; Ezechiël 18 v 2
" Als de ouders onrijpe druiven eten, krijgen de kinderen stroeve tanden",
met andere woorden:
"Dat wij nu in de droeve ballingschap zitten, is gekomen door de zonden van onze ouders. "
Zij verbergen zich niet meer achter fouten in de opvoeding, maar nemen hun verantwoordelijkheid.
- de Israelieten, waarover het hier gaat, doorzagen hun hart, hadden de goede zelfkennis gekregen
- als gevolg daarvan was er berouw.
En zie nu , hoe de Heer deze mensen, die zichzelf onmachtig tot bekering achten, te hulp komt. Dat kán toch niet meer liefdevol !
20: "Is Efraïm niet mijn geliefde zoon.
is hij niet mijn oogappel;
Telkens als ik over hem spreek rijst zijn beeld in mij op,
dan raak ik DIEP BEWOGEN.
Ik móet mij over hem ontfermen
- spreekt de HEER".
Misschien zit er onder de lezenden een joch of een meisje, die zich indertijd gevoelsmatig heeft bekeerd.
- het muziekje klonk zo innig
- de spreker zei van die gevoelige dingen
- er gingen er zo veel naar voren.
.....en die nu denkt:
"Het is allemaal zo wég".
Vernieuw je bekering eens, zo'n beetje op de wijze, die Jeremia aangeeft. Dan wordt het écht goed.
Het is toch ook z\o'n heerlijk idee, van de genade te mogen genieten van Iemand,
- die je zo genegen is, dat hij je 'mijn oogappeltje 'noemt
- die jouw beeld telkens kan oproepen,
- die diep bewogen is over jou
- die je beslist wíl helpen, zodra je ook maar éven aangeeft, geholpen te willen worden
Zo'n genadegever is het toch helemaal en helemaal waard om liefgehad en vertrouwd te worden.
Daag
Ger
!