‘Twee keer naar kerk is dwang’

[André]

‘Twee keer naar kerk is dwang’

Na de zomer opvoedingsondersteuning op reformatorische scholen

Opvoedingsondersteuning die
speciaal is bedoeld voor
reformatorische ouders. Na de
zomer biedt het Expertisecentrum
voor Jeugd, Samenleving
en Opvoeding (JSO) dit aan op
de reformatorische scholen in
Zuid-Holland. Want: ,,ouders uit
de gereformeerde gezindte
praten niet zo makkelijk over
problemen met opvoeding.’’
door onze redacteur
Martijn van Rossum

GOUDA – ,,Als reformatorische
ouders vragen hebben over
opvoeding zoeken ze de antwoorden
vooral op in de christelijke
literatuur en op internet.’’
Dat zegt Trees van der Gun. Zij is
projectbegeleider bij het Expertisecentrum
voor Jeugd, Samenleving
en Opvoeding (JSO) in de
provincie Zuid-Holland. Het centrum
deed onderzoek naar groepen
die niet snel voor opvoedvragen
naar een opvoedbureau
gaan. ,,Daaruit bleek dat christelijke
ouders, met name die met
een reformatorische achtergrond,
niet snel om opvoedingsondersteuning
vragen. Als ze al
om hulp vragen, gaan ze liever
naar identiteitgebonden hulpverlening.’’
Jaap Braaksma, manager hulpverlening
bij Driestar educatief,
een christelijk reformatorisch
kenniscentrum voor onderwijs,
herkent dit ook. ,,Bovendien
wachten ouders vaak te lang,
waardoor problemen veel heftiger
naar buiten komen.’’ Driestar
educatief is betrokken bij de ontwikkeling
van de opvoedondersteuning
die na de zomer wordt
aangeboden op de reformatorische
scholen in Zuid-Holland.
Ook de scholen zelf zijn van
begin af aan betrokken bij het
project. Dit zijn de Gomarus
Scholengemeenschap (Gorinchem),
het Driestar College
(Gouda, Leiden, Lekkerkerk) en
het Wartburg College (Rotterdam
en Dordrecht). Naast het JSO en
Driestar educatief zijn ook de
opvoedbureaus en de GGD
betrokken bij het project.
Vertrouwen
Dat reformatorische ouders niet
snel om hulp bij opvoeding vragen,
komt volgens Braaksma
door het gebrek aan vertrouwen
in reguliere opvoedingsondersteuning.
,,De ouders hebben er
geen vertrouwen in dat er voldoende
respect is voor de christelijke
levensovertuiging. Daar
zijn ook praktijkvoorbeelden
van. Ouders menen dat reguliere
hulpverleners het bijvoorbeeld al
snel als dwang zien als je wilt
dat je kinderen twee keer op een
zondag naar de kerk gaan.’’ Ook
bij de ontwikkeling van de
opvoedingsondersteuning in
samenwerking met het JSO
merkt Braaksma dat de werelden
uit elkaar liggen. ,,Denk aan het
omgaan met seksualiteit en hoe
de reguliere hulpverlening bijvoorbeeld
denkt over ‘de noodzaak’
voor jongeren om te experimenteren
met seksualiteit. Die
visie ligt mijlenver af van christelijke
opvattingen.’’
Volgens Trees van der Gun is het
niet goed dat reformatorische
ouders geen vertrouwen hebben
in reguliere opvoedingsondersteuning.
,,Want deze hulpverleners
moeten in principe iedereen
kunnen helpen.’’ Daarom heeft
het JSO samen met de Hervormd
Gereformeerde Jeugdbond
(HGJB) een workshop ontwikkeld
voor mensen die beroepsmatig
met opvoedondersteuning bezig
zijn, bijvoorbeeld medewerkers
van opvoedbureaus en consultatiebureaus.
De Stichting Gereformeerde
Jeugdbescherming (SGJ)
neemt nu de rol van de HGJB
over. Van der Gun: ,,Deze workshops
zijn bedoeld om de kennis
te vergroten van de waarden en
normen van de doelgroep.’’ Deze
waarden en normen moeten volgens
haar altijd worden gerespecteerd.
,,De hulpverleners
mogen geen waardeoordelen
geven over het geloof en de keuzes
die daarbij horen van
iemand. De hulpvraag van de
ouder moet altijd centraal staan
in de opvoedingsondersteuning.
Het kan best een dilemma zijn
voor een hulpverlener als
bepaalde opvoedingsvragen
sterk in verband staan met
iemands levensovertuiging.
Reformatorische ouders denken
bij opvoeden vaak anders over
alcoholgebruik, seksuele contacten
of uitgaan dan niet-christelijke
ouders. Het zijn gevoelige
punten. Het is goed als hulpverleners
daar kennis over hebben.
Zo kan je deze ouders ook beter
helpen.’’ Er is niet zoveel over
bekend of bepaalde problemen
ook meer voorkomen bij reformatorische
ouders. Van der Gun:
,,wel bleek uit het jaarverslag
van de SGJ 2005/2006 dat het
aantal uithuisplaatsingen in
reformatorische kring is verdubbeld.
Verder is bekend dat problemen
met loverboys in deze
groep vaker voorkomen.’’
Interactief
In samenwerking met plaatselijke
opvoedbureaus en de GGD
organiseerde het JSO afgelopen
jaar ook al opvoedondersteuning
op alle christelijke basisscholen
in de gemeenten Nieuw-Lekkerland
en Hardinxveld-Giessendam.
Van der Gun: ,,De reacties
van de ouders waren zeer positief.
Veel ouders vinden het prettig
als ze ervaringen kunnen uitwisselen.
Dat is ook de bedoeling
bij de opvoedingsondersteuning
op de middelbare scholen. Het
moet interactief zijn. Ouders
moeten leren dat ze over problemen
met de opvoeding kunnen
praten. Het is niet iets om je voor
te schamen.’’

Bron nd.nl 17-05-2008

Ik lees dit artikel zojuist in de krant.
Wat ik me afvraag is dit een te sterk overtrokken artikel, of zitten er waarheden in?
En hoe wordt dit ervaren door de Reformatorische jeugd zelf.
Ik heb wat gedeelten onderstreept waarvan ik denk: wat is daar van waar in de praktijk.
En ervaren jongeren het echt als dwang om iedere zondag 2 keer naar een eredienst te moeten?

[em_ma]

Dat refo-ouders langer wachten om naar hulpverlening te stappen, dat geloof ik wel.
Misschien komt dat door de gedachte: wij mogen niet falen, niemand mag dat zien en wij moeten vertrouwen op God dat Hij voor ons zal zorgen?

Al zie ik om mij heen wel dat tegenwoordig veel sneller aan de bel getrokken voor hulpverlening.

Wat betreft het stappen naar refo-instellingen: ik zou zelf ook niet anders willen. Als je psychisch in de knoop zit, heeft dat ook uitwerking op je geloof. Het kan liggen aan de manier waarop het geloof (of gebrek eraan) van huis uit meegekregen hebt, dat je daardoor vastloopt.
Persoonlijk zou ik mij niet zo begrepen voelen als ik naar een niet chr. instantie zou gaan.
Dat niet chr. instanties zich gaan verdiepen in de refo achtergrond vind ik heel positief! Alleen zullen zij het nooit zo goed begrijpen als een chr./refo-instelling.

Waarom is het een straf als je twee maal naar de kerk gaat? Ik weet, er is geen gebod hiervoor te vinden in de Bijbel.
Maar wat kunnen wij christenen een voorbeeld nemen aan moslims en hun toewijding aan hun god!
God is 24 uur per dag bij ons, 7 dagen per week. Hij laat ons nooit los, geen seconde. Dan zou 2 keer naar de kerk op zondag een straf zijn?
Reken eens uit hoeveel uur je dan in de kerk zit en denk er dan eens over na dat God 168 uur per week jou vasthoudt!

[The Engineer]

Hmm. Ik denk niet dat het overtrokken is, dat niet. Ik vind het wel opvallen dat gesuggereerd wordt dat anderen de reformatorische visie niet respecteren. Juist omdat veel refo's mensen van andere kerken niet respecteren zouden ze dat toch niet zo'n probleem moeten vinden. Let wel: Ik zeg "veel".

Wat betreft het stappen naar refo-instellingen: ik zou zelf ook niet anders willen. Als je psychisch in de knoop zit, heeft dat ook uitwerking op je geloof. Het kan liggen aan de manier waarop het geloof (of gebrek eraan) van huis uit meegekregen hebt, dat je daardoor vastloopt.

Het kan ook komen dat je door je refo-opvoeding in de knoop komt, wat dan?

Dat niet chr. instanties zich gaan verdiepen in de refo achtergrond vind ik heel positief! Alleen zullen zij het nooit zo goed begrijpen als een chr./refo-instelling.

Dat is alleen positief als refo's zich ook gaan verdiepen in niet refo's.

Waarom is het een straf als je twee maal naar de kerk gaat? Ik weet, er is geen gebod hiervoor te vinden in de Bijbel.
Maar wat kunnen wij christenen een voorbeeld nemen aan moslims en hun toewijding aan hun god!
God is 24 uur per dag bij ons, 7 dagen per week. Hij laat ons nooit los, geen seconde. Dan zou 2 keer naar de kerk op zondag een straf zijn?
Reken eens uit hoeveel uur je dan in de kerk zit en denk er dan eens over na dat God 168 uur per week jou vasthoudt!

Absoluut!

[MissF]

Tuurlijk is het dwang, als ouders hun kleine kinderen twee keer mee naar de kerk nemen. Maar dat is ze om 7 uur naar bed sturen ook. Dwang is toch niet fout?
Ik vond het als kind echt niet leuk hoor om 2 keer mee te gaan. Maar ik moest wel (nouja, mijn ouders zeiden altijd: nee, je moet niet, je mag, maar je wilt wel heel graag, dus je gaat fijn mee. Zucht... )

En ik snap ook best dat ouders minder snel hulp zoeken. Er is zat reguliere hulp, maar reformatorische is er minder. En niet reformatorisch maar wel christelijk al helemaal amper.
Als ik naar mijn eigen werk kijk: ik zou er mijn kind absoluut nooit willen hebben. maar soms moet je als ouders, want er is geen andere keus! Er bestaat geen andere instelling voor deze psychiatrische jeugdzorg. Nou, ik zou ook 25 x nadenken voor ik mijn kind daarheen stuur, want de mentaliteit is zo extreem anders dan 'we' gewend zijn.

Dus het is een mooi teken voor Christelijk Nederland: kom op met de christelijke instelling (gelukkig wordt of is deze pas geopend in Dordrecht, maar dat is de 1e voor zover ik weet). En niet pers‚ reformatorisch, want daar voelt ook een deel van Nederland zich niet thuis, maar wel met een christelijke achtergrond.

[em_ma]

@ The Engineer: Ik vraag mij af of er een puur refo psychiatrische instelling bestaat. Ik heb er nog nooit van gehoord in ieder geval.
Elios staat heel goed aangeschreven, dit is voor het merendeel refo maar niet 100 %, een warme instelling wat ik er over hoor van verschillende mensen. Dus misschien ook wel een goede optie als je door een 'negatieve' refo opvoeding in de knoop bent geraakt......

[GKN'er]

Hmm. Ik denk niet dat het overtrokken is, dat niet. Ik vind het wel opvallen dat gesuggereerd wordt dat anderen de reformatorische visie niet respecteren. Juist omdat veel refo's mensen van andere kerken niet respecteren zouden ze dat toch niet zo'n probleem moeten vinden. Let wel: Ik zeg "veel".

Helaas moet ik dit beamen. Zelfs lidmaatschap van een gereformeerde kerk is bij velen niet goed genoeg (laatst nog aan den lijve ondervonden). Dan krijg je direct kwade blikken van afkeuring. En zijn ze zelf allemaal zo vroom? Ik kan je bepaalde verhalen vertellen waar je je bij moet afvragen of dat wel overeenstemt met een christelijke geesteshouding. Nee, men moet niet zeuren om respect als men zelf anderen niet respecteert. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen, maar wat The Engineer zegt komt jammer genoeg (en ik zeg: ik vind dat zéér jammer, omdat ik in bevindelijken geloofsgenoten zie) overeen met mijn eigen ervaringen.

Vreemd dat sommigen altijd maar weer die moslims erbij halen als voorbeeld voor "ons christenen".

[em_ma]

Hmm. Ik denk niet dat het overtrokken is, dat niet. Ik vind het wel opvallen dat gesuggereerd wordt dat anderen de reformatorische visie niet respecteren. Juist omdat veel refo's mensen van andere kerken niet respecteren zouden ze dat toch niet zo'n probleem moeten vinden. Let wel: Ik zeg "veel".

Helaas moet ik dit beamen. Zelfs lidmaatschap van een gereformeerde kerk is bij velen niet goed genoeg (laatst nog aan den lijve ondervonden). Dan krijg je direct kwade blikken van afkeuring. En zijn ze zelf allemaal zo vroom? Ik kan je bepaalde verhalen vertellen waar je je bij moet afvragen of dat wel overeenstemt met een christelijke geesteshouding. Nee, men moet niet zeuren om respect als men zelf anderen niet respecteert. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen, maar wat The Engineer zegt komt jammer genoeg (en ik zeg: ik vind dat zéér jammer, omdat ik in bevindelijken geloofsgenoten zie) overeen met mijn eigen ervaringen.

Vreemd dat sommigen altijd maar weer die moslims erbij halen als voorbeeld voor "ons christenen".

Volgens mij gaan we nogal afdwalen van het onderwerp als we gaan bespreken in hoeverre we elkaar als medechristenen accepteren en wat onze eigen ervaringen daarin zijn.

Wat mij betreft mogen het ook toegewijde Joden zijn of weet ik veel wat. De meesten kunnen zich van alles voorstellen bij moslims, vandaar dat ik hen meestal aanhaal (3 keer per dag bidden bijvoorbeeld).

[sela]

kwade blikken van afkeuring..
ik kan me regelmatig niet aan de indruk onttrekken dat deze te maken hebben met een levensvisie. bijv. 'pas op, als je je dit doet, dan gaat dat tegen Gods geboden in. de kans bestaat dat je zo naar de hel gaat.'in feite bedoeld men het goed?
waar ontmoeten we elkaar?

[Alphonsus]

Waarom is het een straf als je twee maal naar de kerk gaat? Ik weet, er is geen gebod hiervoor te vinden in de Bijbel.
Maar wat kunnen wij christenen een voorbeeld nemen aan moslims en hun toewijding aan hun god!
God is 24 uur per dag bij ons, 7 dagen per week. Hij laat ons nooit los, geen seconde. Dan zou 2 keer naar de kerk op zondag een straf zijn?
Reken eens uit hoeveel uur je dan in de kerk zit en denk er dan eens over na dat God 168 uur per week jou vasthoudt!

Deze reactie is mij uit het hart gegrepen. Als christen behoren we in een totale afhankelijkheid van God te leven. Ik zou wel iedere dag (maar dan kort) naar de kerk willen gaan. Een mens leeft niet van brood alleen.

[Marie Popelin]

Maar wat je ook niet moet vergeten is dat je onze Lieve Vader niet alleen in de kerk kunt ontmoeten maar de hele dag door. Een lied voor Hem zingen als je onder de douche staat of een gebed doen als je op je fiets zit. Nu ja, overal want Hij is overal en dus altijd bij je.

Maar ik begrijp wat je bedoeld, em_ma.

[Alphonsus]

Klopt Marie,

Op de fiets bid ik ook weleens.
Een douche-ervaring heb ik niet
En ook heb ik een voortdurend verlangen in mijn hart om met Hem in contact te staan.
Eigenlijk heb ik het zo net zoals Paulus schrijft dat hij liever bij de Heere zou willen zijn.

[try]

Waarom is het een straf als je twee maal naar de kerk gaat? Ik weet, er is geen gebod hiervoor te vinden in de Bijbel.
Maar wat kunnen wij christenen een voorbeeld nemen aan moslims en hun toewijding aan hun god!
God is 24 uur per dag bij ons, 7 dagen per week. Hij laat ons nooit los, geen seconde. Dan zou 2 keer naar de kerk op zondag een straf zijn?
Reken eens uit hoeveel uur je dan in de kerk zit en denk er dan eens over na dat God 168 uur per week jou vasthoudt!

Deze reactie is mij uit het hart gegrepen. Als christen behoren we in een totale afhankelijkheid van God te leven. Ik zou wel iedere dag (maar dan kort) naar de kerk willen gaan. Een mens leeft niet van brood alleen.

Nou, mag ik daar iets anders over denken. Ik ben lid van een PKN-gemeente, die alleen zondagmoregn samenkomt en dat bevalt me prima.

Dat hele verhaal over het aantal uur, dat je voor God zou moeten uittrekken heeft één gevaar nl. dat er altijd weer iemand op kan staan, die nog meer en dus nog vromer te werk wil gaan. Ja, waarom eigenlijk niet 3 x naar de kerk. Kijk, dan kom je (met je 2x) ook in het geweer, omdat je je dan overvraagt voelt. Je gaat verdedigen en je wilt aantonen, dat twee keer voldoende is. Je voelt je ingehaald door mensen, die roomser dan de Paus willen zijn. Dat is op zich niet zo erg. Erger is dat er tevens de suggestie gewekt wordt, dat jij (met je schamele 2x per zondag) ver achter blijft bij de ware uitoefening van je godsdienst. Die strijd kun je nooit winnen, want...de anderen kunnen er altijd fijntjes op wijzen, dat ze je heus wel begrijpen, dat je daarin echt een eigen verantwoordelijkheid mag hebben,....maar dat zij er toch MEER tijd in steken dan jij. En als je dan zo gek bent en ook 3x naar de kerk gaat (onder de sociale druk, zeg maar), dan gaan zij ook nog eens op woensdagavond naar de bijbelkring. Doe jij dat ook, dan gaan ze in de zending. En volg jij dit voorbeeld, dan richten ze een eigen bloeiende gemeente op. En als ze het over de hemel hebben, geven ze wel toe, dat jij ook naar de hemel mag, maar dat zij aan de rechter en linkerkant van de Heer mogen zitten (zie het bijbelverhaal van de overijverige discipelen). Kortom: ze trekken in eigen beleving altijd aan het langste end. Voor jou een heel vervelend gevoel.

Datzelfde vervelende gevoel heb ik nu, wanneer mensen zich met enige trots bij mij presenteren en zeggen dat zij 1x niet voldoende vinden. Zij gaan maar liefst 2 keer naar de kerk. Allemaal voor God. Allemaal veel beter, echter, vromer, eerbiediger en serieuzer. En ik steek daar schril bij af. Ik maak me er kennelijk wel heel makkelijk vanaf?

Eerlijk gezegd denk ik, dat al die wedstrijden in godsdienstigheid de kern van de godsdienst geheel en al missen.

try

[appelflap]

Enkele maanden geleden heeft Oud-Vossemeer als laatste CGK de derde dienst op zondag afgeschaft, en ik denk niet dat dat nog gauw ergens terugkomt. Mensen die 3 diensten willen kunnen ook gewoon naar een andere gemeente gaan smiddags(of savonds als hun eigen kerk smiddags dienst heeft) ik doe dat zelf, en ik ken ook anderen die dat ook doen

[Alphonsus]

Try,

Zowel de reactie van Em_ma als mijn reactie zijn persoonlijke belevingen die alléén tot doel hebben aan te geven hoe zij en ik het hebben m.b.t. het naar de kerk gaan.

Voor mij ligt hier naar de ander geen enkele veroordeling in omtrent de wijze waarop die ander zijn/haar kerkgang moet invullen.
Ook is van het van mijn zijde niet de bedoeling om op wat voor een wijze ook maar in competitie te gaan over de manier waarop je met kerkgang en aanverwante zaken dient om te gaan.

Zie het en zo is het ook bedoeld, hoe een aantal forumleden dit onderwerp persoonlijk beleven.

Wanneer jij tot de conclusie komt dat jouw kerkgang je prima bevalt, waarom laat je je dan verontrusten door anderen die hun beleving van kerkgang en omgaan met God wat anders invullen?

Wij zijn geen copieen van elkaar. God heeft ieder van ons uniek gemaakt, met een eigen verantwoordelijkheid.

God werkt ook in geen twee mensen op dezelfde wijze. Het is tot Zijn eer dat Hij, dat werk in een ieder van ons kan doen waardoor wij persoonlijk zalig worden.

Van trots presenteren is geen sprake en het is je eigen interpretatie die dit gevoel bij je oproept. Wat heb ik wat ik niet ontvangen heb. Van nature zoek ik God niet en het is zijn erbarming over mijn leven dat ik Hem gevonden heb.

Een van de bedoelingen van dit forum is dat we elkaar aansporen en bemoedigen, doch geenzins be/veroordelen.

Laat je nooit opdrijven tot (zoals je dat beschreven hebt) tot nog meer doen of ondernemen. Het is de gesteldheid van het hart dat telt.
Het is de wijze waarop je leeft (het toepast) welke tot jaloersheid kan wekken bij de ander.

Leef vandaag zo, dat vanavond iemand God dankt dat hij/zij jou vandaag heeft mogen ontmoeten.

[Race406]

Waarom is het een straf als je twee maal naar de kerk gaat? Ik weet, er is geen gebod hiervoor te vinden in de Bijbel.
Maar wat kunnen wij christenen een voorbeeld nemen aan moslims en hun toewijding aan hun god!
God is 24 uur per dag bij ons, 7 dagen per week. Hij laat ons nooit los, geen seconde. Dan zou 2 keer naar de kerk op zondag een straf zijn?
Reken eens uit hoeveel uur je dan in de kerk zit en denk er dan eens over na dat God 168 uur per week jou vasthoudt!

Deze reactie is mij uit het hart gegrepen. Als christen behoren we in een totale afhankelijkheid van God te leven. Ik zou wel iedere dag (maar dan kort) naar de kerk willen gaan. Een mens leeft niet van brood alleen.

Nou, mag ik daar iets anders over denken. Ik ben lid van een PKN-gemeente, die alleen zondagmoregn samenkomt en dat bevalt me prima.

Dat hele verhaal over het aantal uur, dat je voor God zou moeten uittrekken heeft één gevaar nl. dat er altijd weer iemand op kan staan, die nog meer en dus nog vromer te werk wil gaan. Ja, waarom eigenlijk niet 3 x naar de kerk. Kijk, dan kom je (met je 2x) ook in het geweer, omdat je je dan overvraagt voelt. Je gaat verdedigen en je wilt aantonen, dat twee keer voldoende is. Je voelt je ingehaald door mensen, die roomser dan de Paus willen zijn. Dat is op zich niet zo erg. Erger is dat er tevens de suggestie gewekt wordt, dat jij (met je schamele 2x per zondag) ver achter blijft bij de ware uitoefening van je godsdienst. Die strijd kun je nooit winnen, want...de anderen kunnen er altijd fijntjes op wijzen, dat ze je heus wel begrijpen, dat je daarin echt een eigen verantwoordelijkheid mag hebben,....maar dat zij er toch MEER tijd in steken dan jij. En als je dan zo gek bent en ook 3x naar de kerk gaat (onder de sociale druk, zeg maar), dan gaan zij ook nog eens op woensdagavond naar de bijbelkring. Doe jij dat ook, dan gaan ze in de zending. En volg jij dit voorbeeld, dan richten ze een eigen bloeiende gemeente op. En als ze het over de hemel hebben, geven ze wel toe, dat jij ook naar de hemel mag, maar dat zij aan de rechter en linkerkant van de Heer mogen zitten (zie het bijbelverhaal van de overijverige discipelen). Kortom: ze trekken in eigen beleving altijd aan het langste end. Voor jou een heel vervelend gevoel.

Datzelfde vervelende gevoel heb ik nu, wanneer mensen zich met enige trots bij mij presenteren en zeggen dat zij 1x niet voldoende vinden. Zij gaan maar liefst 2 keer naar de kerk. Allemaal voor God. Allemaal veel beter, echter, vromer, eerbiediger en serieuzer. En ik steek daar schril bij af. Ik maak me er kennelijk wel heel makkelijk vanaf?

Eerlijk gezegd denk ik, dat al die wedstrijden in godsdienstigheid de kern van de godsdienst geheel en al missen.

try

Het gaat niet om of een kerk 1 of 2 diensten heeft per zondag! Het gaat erom wat je met de diensten die in jouw kerk gehouden worden doet!
Straks moet iemand die 2x kerk had op zondag daarover verantwoording afleggen tegenover de Here. En iemand met 1 dienst op zondag moet daarover verantwoording afleggen.