Ik kende Cisca nauwelijks maar eerlijk te zijn laat haar heengaan bij mij een leeg gevoel achter. Ik, en waarschijnlijk vele anderen, zullen dit gevoel, dit gevoel van machteloosheid, wel kennen.
Het is vreemd om te zien hoe ze in al haar berichten nog zo een vrolijkheid kon uitstralen, dat ze nog zo vol van leven was, ik kan bijna niet geloven dat ze echt is heengegaan.
Eerlijk gezegd zitten er nu tranen in mijn ogen. Iemand verliezen is nooit leuk, ik ken dat gevoel.
Diegenen die haar (persoonlijk) kenden wens ik heel veel sterkte. Het is een periode waar jullie je doorheen moeten slaan.
Cisca, ik weet zeker dat je een mooi plaatsje in de hemel zult verwerven.
