vergeven

[Gerdien B.]

Ik ben een bepaalde gebeurtenis idd een tijd vergeten, maar dat was wegstoppen en wel zo goed dat ik er echt niet meer bij kon.

Juist door het te verwerken en er mee leren om te gaan krijgt het een plek. Het is niet meer nadrukkelijk in mijn leven aanwezig, maar vergeten zal ik het tot mijn dood niet kunnen. Dat moet je ook niet verwachten van jezelf of van een ander.

[Riska]

Overigens;
Als je iemand vergeeft, heb ik het idee dat er meestal wel word verwacht dat je het ook vergeet, dat je het er niet meer over hebt..
Zand erover..

Dat klopt, in die zin dat je benoemd hebt wat er mis was, niks wegmoffelen, wegstoppen, wegpoetsen dus. Maar dan zeggen dat het niet meer tussen je in staat.
Er inderdaad niet op terugkomen, want dan is het niet echt vergeven.
(Waarbij ik het niet heb over mensen die het dan later weer en weer en weer doen. Iemand moet er ook wel van leren en dat door zijn/haar leven duidelijk laten blijken.)

[Marnix]

Maar goed, misschien heeft dat ook wel te maken met onze verschillende opvattingen in het geloof, God vergeeft ook niet als mensen dat niet nodig denken te hebben en het niet vragen.

Zijn moordenaars vroegen toch niet om vergeving?
Maar God vroeg wel om vergeving voor hen!


En over David..
Zou het niet zo kunnen zijn dat dit komt doordat ook David een mens was, en dus ook in hem zonde zaten, waardoor hij zo'n vraag kon stellen..

Waarom zegt God zelf dan: Mij komt de wraak toe, ik zal het vergelden?

Waarom vergeeft God dan niet iedereen? Ik lees dat Jezus over Judas zegt: Iemand moet me verraden maar wee degene die dat doet? Hij kreeg dus geen vergeving daarvoor. En die moordenaars, als ze zich niet bekeerden werden ze toch ook niet vergeven?

Omdat Hij genadig is?

En waarom Hij niet iedereen vergeeft..
Echt een antwoord heb ik daar niet op, ik zou willen dat ik zeker wist dat God iedereen vergeeft..

Mensen hebben inderdaad zelf die 'wil', ze moeten het zelf accepteren zegmaar; erin meegaan, vergeven willen worden..
Ik begin hem te snappen Dan heb je dus met je vorige opmerking ook gelijk

Hm ja Ik probeer het vergeven te plaatsen in het licht van Gods vergeving. Dat doet de Bijbel ook. Denk aan de gelijkenis van de slaaf die op de knieen gaat en smeekt om uitstel, en een enorme schuldkwijtgescholden kreeg... maar vervolgens zijn naaste niet wilde vergeven. Daarom werd die vergeving als het ware ingetrokken. We hebben inderdaad de plicht om te vergeven... Vergeef ons onze schulden net zoals wij dat doen aan hen die ons iets schuldig zijn. Gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. Vergeven we mensen niet, dan worden we niet vergeven. Maar tegelijkertijd zie ije in de Bijbel dat er alleen vergevng is voor wie ook spijt hebben van hun zonden en zich op Jezus beroepen. Mijn stelling, over vergeving in het licht van Gods vergeving, is dus: Als iemand totaal geen spijt betuigt van iets wat hij/zij jou heeft aangedaan, moet je dan vanuit dat perspectief mensen wel vergeven? David schrijft bijvoorbeeld in de Psalmen dat hij uitkijkt naar God die zal wreken wat mensen hem aandeden. Dat is toch een hele andere invalshoek.

[Gerdien B.]

Als je er aan werkt om het gebeurde een plekje te geven, dan ben je ook al deels bezig met de vergeving. Als je daar totaal niets aan zou doen, dan zou het jou de rest van je leven tot last wezen. Als een blok aan je been.
Vergeven doe je neit alleen voor de 'dader' maar ook voor jezelf.

Het verschil tussen Gods vergeven en ons vergeven is: God kan het dadelijk direct en denkt er ook niet meer aan. Bij de mensen heeft het tijd nodig (soms nog meer tijd dan het leven lang is) en wij zullen het nooit kunnen vergeten.

Vergeef onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren heb ik zelf altijd gebeden als:
God vergeeft U alstublieft mij zonden, zodat ik het ook de anderen kan vergeven. Wij kunnen vanuit zijn vergeving naar ons toe kracht halen om anderen te vergeven.

Je kan niet stellen dat wij exact gelijk als God moeten vergeven. Simpel weg omdat we het niet kunnen.

[Marnix]

Maar Gerdien, in die tekst staat eigenlijk wat anders.

Vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven hen die ons iets schuldig zijn. Jezus licht dat zelf ook toe:

14 Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. 15 Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.

Een opmerkelijk verschil.

Dat is meer in de lijn van die gelijkenis. De man van wie de schuld vergeven wordt, die de ander niet vergeeft en vervolgens zelf die vergeving ook niet meer krijgt. Overigens betreft dit puur de uitleg van deze tekst. Want je hebt
gelijk. We kunnen vergeven omdat God ons vergeeft. Daarom had die man de ander ook moeten vergeven. Hem was zoveel kwijtgescholden. Hij zou dankbaar de ander ook moeten vergeven, want vergeleken bij wat Hij ons is vergeven is wat we anderen mogen vergeven maar klein... zonder het daarmee af te doen als "ach het is niet zo erg". In de gelijkenis wordt dit in een goede verhouding gezet. De slaaf wordt 10000 talenten kwijtgescholden, een torenhoog bedrag dat hij nooit zou kunnen terugbetalen, daar zou hij zijn leven lang voor moeten werken. De andere man heeft bij hem een schuld van 100 denarie, dat is hooguit een maandloon volgens mij.

[Gerdien B.]

Je hebt gelijk, er wordt ook officieel anders bedoeld. Maar als je merkt dat je dat niet kan. Als je merkt dat de wonden die in je geslagen zijn zo diep zijn, zo groot nog en nog erg pijnlijk zijn, dan ga je zoeken naar een andere manier.
Ik moest het gebed bidden op verschillende plekken. Op clubs, catechesaties en thuis kwam dit gebed veel vuldig voor. Dan ging ik het op mijn eigen manier bidden en ik weet dat God dat begrepen heeft van mij. Hij weet hoe gewond ik van binnen ben en dat ik Zijn kracht nodig heb om het te kunnen verwerken.

het is dus meer voor mij een manier zoeken geweest van hoe schipper ik tussen deze 2 dingen door.

[Gerdien B.]

Ik moest vanmorgen bij de volgende teks taan dit topic denken.
Ik hoop dat je er moed uit kunt halen om door te gaan en om iets mooi's van je leven te maken, ondanks de wonden die het verleden in je hebben geslagen.

Jesaja 43:18 en 19

Blijf niet staan bij wat er eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten. Zie, Ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het - heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis

[Riska]

Gerdien, mooie tekst he?
Ik denk dat het een grote waarheid is!

Marnix, ik heb het gevoel dat je teveel rationeel denkt en reageert. Je kunt wel zeggen dat het zus en zo in de Bijbel staat en dat je "dus" zus en zo moet handelen, maar als er ernstige dingen zijn gebeurd die je voor het leven beschadigd hebben is het bepaald niet " God zegt het en dus doe ik het"...
Als je het puur wettisch invult is het misschien een juiste gedachtengang.
Maar ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat God rekening houdt (menselijkerwijs gesproken) met datgene wat iemand is aangedaan en begrijpt dat vergeven niet zonder slag of stoot kan...

[Marnix]

Gerdien, mooie tekst he?
Ik denk dat het een grote waarheid is!

Marnix, ik heb het gevoel dat je teveel rationeel denkt en reageert. Je kunt wel zeggen dat het zus en zo in de Bijbel staat en dat je "dus" zus en zo moet handelen, maar als er ernstige dingen zijn gebeurd die je voor het leven beschadigd hebben is het bepaald niet " God zegt het en dus doe ik het"...
Als je het puur wettisch invult is het misschien een juiste gedachtengang.
Maar ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat God rekening houdt (menselijkerwijs gesproken) met datgene wat iemand is aangedaan en begrijpt dat vergeven niet zonder slag of stoot kan...

Hoi Riska, dit weet ik wel. Maar ik denk niet dat het verkeerd is. Mij zijn geen erge dingen aangedaan in het verleden, althans niet in die zin dat ik er door beschadigd ben geraakt. Nou ja, laatst een keer beroofd bijvoorbeeld maar daar heb ik ook geen trauma's aan overgehouden. Dus vanwege mijn gebrek aan ervaring op dit punt hou ik het inderdaad redelijk theoretisch. Dat deed Jezus overigens hier toch ook? Ik spreek slechts na wat Hij zei en probeer het een beetje uit te leggen. Zou je, als je toehoorder was geweest bij de gelijkenis van de Koning en die slaaf, ook gezegd hebben: Ja, maar ja, zo makkelijk is vergeven niet, dat is te rationeel? (dat is overigens wel heel wat anders dan wettisch.)

En nee, ik ontken niet dat het heel moeilijk is, voor mensen die moeilijke dingen hebben meegemaakt, die die beschadigingen wel hebben. Maar dan is het toch juist goed om af en toe een rationele uitleg te horen van wat God in de Bijbel er over zegt?

natuurlijk moet dat dan niet gepaard gaan met onbegrip voor het feit dat iemand er moeite mee heeft. Als iemand vervolgens zegt "vind je dat moeiljk? terwijl jou zoveel vergeven is?" is het een ander verhaal. Ik geloof dat God met ons meevoelt en begrip heeft voor die moeite, het snapt.... maar tegelijkertijd ook dat dat geen reden mag zijn om iemand niet te vergeven als hij/zij daar om vraagt. Vergeven is moeilijk, en tegelijkertijd een Bijbelse opdracht.

[Gerdien B.]

Het is daarom wel goed dat we werken aan vergeving, die verantwoordelijkheid hebben we, maar dat garandeerd niet dat iedereen er ook daadwerkelijk aan toe komt

Iemand een schuld qua geld vergeven is even wel wat anders dan iemand die je verwond heeft.

[Marnix]

Het is daarom wel goed dat we werken aan vergeving, die verantwoordelijkheid hebben we, maar dat garandeerd niet dat iedereen er ook daadwerkelijk aan toe komt

Iemand een schuld qua geld vergeven is even wel wat anders dan iemand die je verwond heeft.

Nou, het gaat hier toch echt om een gelijkenis waarbij het over financiele schulden gaat, maar de gelijkenis verwijst naar onze schuld voor God, het vergeven zijn en het vergeven van elkaar.

Zie wat Jezus erbij zegt:

32 Daarop liet zijn heer hem bij zich roepen en hij zei tegen hem: “Je bent een slechte dienaar. Heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je me erom smeekte. 33 Dan had jij toch zeker ook medelijden moeten hebben met die andere dienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?” 34 En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. 35 Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’

Het wijst dus wel degelijk op een andere schuld. Dit zie je ook in Mattheus 6:

14 Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. 15 Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.

Ik noem dit dus ook niet omdat ik onderschat hoe moeilijk het is, maar omdat de Bijbel dit zegt, Jezus het zelf zegt, ondanks dat Hij beter dan wie ook weet hoe moeilijk dat kan zijn. Overigens, ik maakte in mijn vorige post niet voor niets de kanttekening dat mensen dat dan ook moeten vragen, berouw moeten hebben. Als iemand echt oprechte spijt heeft van wat er gebeurd is denk ik dat vergeven dan wel minder zwaar wordt dan wanneer iemand het helemaal niet als verkeerd ziet en nooit berouw heeft gehad. Moeilijk zal het zeker zijn, maar niet onmogelijk denk ik. Als we maar veel op Christus blijven zien... en hoeveel moeite Hij moest verdragen om ons te kunnen vergeven.

[Gerdien B.]

vandaar ook dat ik ook al eerder aankaarte dat we er zeker aan moeten werken, maar ook reeël moeten blijven en inzien dat sommige gewoon niet aan volledig vergeven toe komen. Dan nog wil God deze mensen wel vergeven. Dat is het hele mooie en bijzondere aan Gods genade.

[Marnix]

Maar hoe lees je die gelijkenissen dan? Jezus zegt toch duidelijk dat als wij anderen hun misstappen niet vergeven, God ons ook niet zal vergeven? Als iemand dan om vergeving vraagt voor wat hij heeft gedaan en je zegt: Nee, ik kan dat niet, zijn de woorden van Jezus over niet vergeven dan niet van toepassing? Waarom staat het in de Bijbel dan?

Ben ik wel benieuwd naar aangezien wat je hier zegt in strijd lijkt te zijn met wat Jezus zegt.

[Gerdien B.]

Het blijkt dat God wil vergeven ook al kan ik het (nog) niet.
Hij heeft mij vergeven en ik doe mijn best om anderen te vergeven. Dat garandeerd alleen niet dat hte ook lukt van mijn kant. Juist omdat God het wel van ons vraagt moeten we er zeker aan werken.
Zoals jij het stelt kan God geen mensen vergeven die zelf nog niet aan vergeven toe zijn gekomen in hun leven.

[Riska]

Zoals jij (Marnix, -mijn toevoeging)het stelt kan God geen mensen vergeven die zelf nog niet aan vergeven toe zijn gekomen in hun leven.

Dit is mij uit het hart gegrepen. Het klinkt allemaal zo wettisch. Wij moeten, omdat...
Maar zelfs het feit dat vergeven soms niet lukt - ook al zou je het nog zo graag willen - mogen wij leggen in de hand van de Heer, Die voor alle zonden is gestorven, ook voor het niet-kunnen-vergeven (voorzover je daarbij van een zonde kan spreken).