opa & oma

[Lalage]

Hoe is jullie relatie met je grootouders? Ga je vaak bij ze langs? Wonen ze in de buurt en maakt dat uit?
Zelf zie ik m'n opa en oma (van de andere kant zijn ze overleden) eigenlijk alleen als ze bij m'n ouders op bezoek zijn en ze zijn ook wel een keer hier geweest, maar wel samen met m'n ouders. Ik ga er ook niet zo makkelijk even langs. Eigenlijk vind ik dat wel jammer. Dus ik vroeg me af hoe anderen daarmee omgaan.

[SimonT]

Gaat voor mij niet op heb al 6 jaar geen grootouders meer

[Liarose]

Mijn man en ik hebben allebei nog een oma.
De één zit in een bejaardenhuis en af en toe gaan we samen 's avonds even langs, of ik alleen. Gewoon ff een kopje thee, praatje, ookal is het altijd hetzelfde, ze is blij als je er even bent, want ze kan zelf geen kant meer op. Mijn moeder is een keer met haar bij ons geweest, maar dat gaat met veel moeite, dus dat is niet iets wat je maandelijks herhaalt.
En ander woont gewoon nog in een huis, kan ook alles nog wel redelijk goed zelf, heeft we hulp in de huishouding en zo, maar verder niet. Soms gaan we uit de kerk op zondagmorgen ff koffiedrinken, en af en toe halen we haar op dat ze bij ons komt.

[Lalage]

Dus ze wonen wel in de buurt, rosalie?

[Evelien]

ik heb 1 oma die zie ik ongeveer 4 a 5 keer per jaar.

[LauraC]

Heb nog 1 opa, aan moeders kant. Mijn oma is anderhalf jaar geleden plotseling overleden. (De ouders van mijn vader waren al overleden voordat ik geboren was) Omdat ik in het buitenland woon zie ik mijn opa maar 1 of 2 keer per jaar, en dat vind ik erg moeilijk, zeker nu hij ouder en ouder wordt en ws niet lang meer heeft. Hij houdt niet van de telefoon dus bellen doen we bijna nooit, maar ik stuur wel af en toe een kaartje. Mijn moeder en oom vertellen mij dan hoe het met hem gaat. Ik vind het echt jammer dat het contact zo weinig is, maar ik kan er verder niets aan doen. Ik hoop alleen dat als de tijd daar is, ik afscheid van hem kan nemen, op tijd terug ben in Nederland.

[Liarose]

Dus ze wonen wel in de buurt, rosalie?

Ja: de één op ± 5 kilometer en de ander op ± 10 kilometer afstand.

[Gerdien B.]

Ik heb zelf geen opa's en oma's meer. Met mijn ene opa had ik een goede band in ging er gerust alleen heen. Woonde ook op een half uurtje fietsen dus was goed te doen. Alleen niet te vaak, omdat hij dat zelf niet trok.
Aan mijn oma was ik enorm verknocht, maar woonde te ver om er alleen heen te gaan. Later wel wat meer gedaan tot haar overlijden. Met mijn opa had ik totaal niets. Ik ging er echt heen voor mijn oma.

Nu heb ik wel weer een opa en twee oma's via mijn vriend. Dat vind ik zelf enorm leuk. Geniet er ook zoveel mogelijk van. Zoals na jaren weer een opa en oma op je verjaardag is toch wel erg leuk.
Ik weet wat het is om ze te verliezen en merk dat ik daardoor veel bewuster probeer te genieten van de contacten met ze. Het zijn echt schatten van een opa en oma's.

[Maaike]

Ik heb alleen nog een oma van moeders kant. Mn opa's heb ik nooit gekend, mn oma van vaders kant is een paar jaar geleden plotseling overleden.
Met mn oma heb ik wel een goede band, ik ben ook de enige kleindochter die in Emmeloord woont, de rest woont allemaal een end weg. Ik zie haar elke week wel een keer, of vaker. Maar vaak heb ik geen tijd om er zo even langs te gaan...

[Daphne]

Ik heb nog één oma, de moeder van mijn vader. Ik heb echt helemaal niks met haar... Vroeger hadden zij en mijn opa ook nooit belangstelling voor hun kleinkinderen. Nu mijn opa is overleden is dat niet veel veranderd.
Mijn opa van mijn moeders kant is overleden toen ik anderhalf was. Van hem weet ik niet zoveel meer, alleen dat hij heel gek met mij was.
Mijn oma is 14 jaar geleden overleden, met haar had ik een heel goede band.

[Laughy]

ik heb een oma van mn vaders kant die ik echt bijna nooit zie. alleen op haar verjaardag of met een familiedag, als ik op zulke dagen kan. ik ga er niet makkelijk even langs. weet eigenlijk niet waarom, ik weet niet zoveel te praten denk ik.
mijn opa van mn moeders kant zie ik ook vrij weinig, maar sinds ik stage loop in het dorp waar hij woont ga ik er af en toe langs. ik merk wel dat hij dat echt heel leuk vind.
ik kan niet echt zeggen dat ik een band met ze heb. soms wel jammer, als ik bedenk dat ze al best oud zijn. het kan zomaar ineens afgelopen zijn, en dan heb ik geen tijd meer om meer contact te maken.
aan de andere kant vind ik het niet heel erg. ik vind het wel prima zo, ben niet zo'n familiemens..

[Debor@]

Opa's: één heb ik nooit gekend (is in mijn moeders jeugd overleden), de ander heb ik meegemaakt tot een jaar of zes, weet daar nog maar heel weinig van. Oma's: één drie jaar terug overleden, maar voor of na maakte toch geen verschil, want ze erkende me niet, en de ander al in geen duizend jaar contact meer mee, gelukkig. Eigenlijk dus al jaren grootouderloos.

[Hippieblijhoofd]

Ik heb geen opa en oma meer.
M'n ene opa overleed toen ik twee was, hij schijnt stapeldol op me te zijn geweest. Ik herinner me hem nog, wat best extreem is.
M'n andere opa had ik tot m'n 12e nooit gezien. Daarna nog ong. 2 keer gezien, en hij is 3 jaar geleden (oid) overleden.
M'n ene oma zag ik wekelijks, zo niet dagelijks. Ik kwam er langs als ik naar school ging. Ze had schizofrenie en om er voor te zorgen dat ze niet zo stijf werd kreeg ze later wat minder anti-psychotica waardoor ze af en toe nogal rare dingen zag. Gelukkig had ze er zelf niet veel last van (ze was niet bang/agressief ofzo) en wij als kleinkinderen vonden het wel vermakelijk. Lief en bijzonder mens.
M'n andere oma zag ik niet vaak, ze woonde nogal ver weg. Zij was nogal zenuwachtig en voorzichtig en bang altijd, wat mij als kind frustreerde (je mocht niet alleen op straat spelen, je mocht niet fietsen, pas op voor enge mannen enz *ril*). Zij was ook nogal gek op mij, ik heb van haar een horloge gehad; en dat mocht ik niet vertellen aan andere nichtjes/neefjes, om jaloersheid te voorkomen . Ze is een paar maand terug overleden.

[MissF]

Mijn ene opa overleed op 55 jarige leeftijd plotseling. Hij was geweldig! Ik heb hem maar kort gekend, en toch herinner ik me veel van hem, ondanks dat hij vaak erg druk was. Toen kwamen we er erg veel, en zij bij ons. (woonden toen 100 km uit elkaar). Dat wilde hij perse.
ZIjn vrouw, mijn oma, leeft nog, werkt nog, is nog heerlijk bij de tijd. Ik kom er iets van 8 keer per jaar ofzo, ze woont 120 km verderop. Ze heeft nog een heel druk leven door te werken en op te passen op haar kleinkinderen enzo. Ik hou erg veel van haar, en lijk op haar.
Mijn andere oma en opa had/heb ik weinig mee. Mijn opa overleed 10 jaar terug ofzo, na al jaren straaldement te zijn geweest. Mijn oma is een beetje ouderwets, en moeilijk enzo, heb ik niet echt een band mee. Ik zie haar twee of drie keer per jaar, omdat het moet, maar echt van harte gaat dat zelden. (woont ook 120 km verderop)

[Saskia]

Ik heb nog twee oma's en een opa. Sowieso zie ik ze nu allemaal niet omdat ik in het buitenland woon en het contact is ook wel minder. Vroeer ging ik veel bij mijn oma (van moeders kant) langs, eigenlijk altijd wel als ik in de buurt was. Gewoon zomaar even een bakkie koffie, een praatje, onverwacht blijven slapen, alles kon daar. Met haar had en heb ik een heel diepe band, al is dat wel anders door mijn vertrek uit NL.
De opa en oma van m'n vaders kant zijn al een stuk ouder, nu 87 en 88, en met hen is het contact altijd anders gweest, vooral ook door de leeftijd. Daar kon je dus niet altijd binnenvallen, maar meost je bellen voor je langs kon, en dan komt het er toch minder van.
Nu heb ik met allemaal telefonisch contact zo eens in de maand en m'n ene oma schrijft me ook vaak (en ik iets minder terug...)