Ik heb deze week Crusader Kings II maar weer eens gespeeld. Tijdje niet gedaan, maar het is meteen weer leuk.
Eerder in dit topic heb ik al verteld dat ik keizer ben van Spanje. Dat ben ik nu nog steeds, ben alleen nu 2 generaties verder. De grootvader van mijn huidige karakter lag in coma en gaf op een gegeven moment de pijp aan Maarten. Zijn zoon nam redelijk probleemloos de keizerstitel over. In het begin deed de paus moeilijk, volgens mij heeft de paus het niet zo op keizers.
Maar even vleien en vergeving vragen aan de paus en je bent weer dikke vrienden.
Ik had de pech dat de vader van mijn huidige karakter vrij laat kinderen kreeg en daarna vrij jong overleed, waardoor ik nu met een 8 jarige jongen als keizer zit. Dit keer doet de paus niet moeilijk, maar veel koning-vazallen zien mij niet zo zitten. Er is nog geen opstand, maar ik moet alle zeilen bijzetten om niet alle koninkrijken kwijt te raken. De koning van Frankrijk is ook mijn vazal. Hij heeft alleen het noorden van Frankrijk, en de titel rouleert voortdurend tussen verschillende mensen. Dat is op zich voordelig voor mij. Ik moet wel oppassen dat Frankrijk niet te sterk wordt, bijvoorbeeld door verovering van Zuid Frankrijk. De koning van Aquitanië (zuid Frankrijk) is vrij sterk, maar niet mijn vazal. Ik probeer een aantal gebiedjes op hem te pakken door handig te trouwen, zonder heel veel succes.
Eerst nu maar eens de rust bewaren en zorgen dat de keizer volwassen wordt.
Maar o, wat is dit een leuk spel. Ik zit meteen weer helemaal in het verhaal.