Kerkverschil en moeder...

[Chip!]

Misschien niet zo'n heel duidelijke topictitel, maar hopelijk word het dankzij mijn bericht duidelijker.

Allereerst: Ik ben nog niet echt overtuigd wat ik verwacht van dit topic. Ik wil graag even mijn verhaal kwijt, en wie weet heb ik wat aan jullie reacties

Goed, het verhaal.
Ik woon sinds een ruim jaar in een begeleid-wonenhuis. Hier zijn wat regels vastgelegd zodat men goed met elkaar kan omgaan. Één van die regels is dat verkering een beetje not-done is. Natuurlijk woon je met elkaar, en kan verliefdheid/verkering ontstaan. Daarom de regel dat, als je verkering met elkaar krijgt, 1 van beide na 2 maanden verkering weg moet.
Toen ik daar een tijdje woonde ontmoette ik 1 van de bewoners die een tijd weg was geweest. Ik ben daar verliefd op geworden, maar wilde er meer niet mee doen, om te voorkomen dat, in het ergste geval zij, of ik weg zou moeten.
Maar ze gaat verhuizen, net als ik, binnenkort zelfs. Dus besloot ik, in het kader van wie niet waagt, die niet wint een poging te wagen. Een weekje hebben we een vage relatie gehad zonder echt verkering, en sinds afgelopen zondag hebben we dat omgezet in echt verkering. Iets waar ik natuurlijk ongelofelijk blij mee ben.

Echter, er is een probleem. Nog niet eens zo heel erg voor onze relatie, maar toch een probleem.
Het zit namelijk zo dat mijn moeder in de Ger. Gem. zit. Ik ook, maar ben sinds een aardig tijdje al aan het rondkijken naar een andere kerk. Niet vanwege de relatie, maar gewoon omdat ik me totaal niet thuis voel in de Ger. Gem.
Zij (mijn vriendin dus) zit op dit moment tussen de katholieke kerk en de oecumenische (schrijf ik het zo goed? ) kerk.

Uiteraard hebben we het over het geloof gehad, en we kunnen allebei de apostolische geloofsbelijdenis onderschrijven. Wat dat betreft zitten we dus redelijk op één lijn. We zijn dan ook van plan om samen een kerk te gaan zoeken waar we ons allebei in thuis voelen.

Maar ja, dan komt het verhaal van mijn moeder om de hoek kijken. Zij blijft haar hele leven bij de Ger. Gem. en is er van overtuigd dat ik dat ook blijf.
Gisteren heb ik haar gebeld, om haar het verhaal te vertellen, en zoals verwacht was haar reactie dan ook niet echt positief. Volgens haar moest ik kiezen tussen God en "dat meisje". Ze wilde wel graag "het meisje" ontmoeten, maar om eerlijk te zijn heb ik daar bijzonder weinig zin in. Ik zie nogal op tegen een avond lang verwijten te horen krijgen wat de katholieke kerk allemaal fout doet, en hoe "heidens" die kerk wel niet is...

Ik zit hier dus best een beetje mee, en ben erg benieuwd naar jullie reactie. Alvast bedankt hier dus voor

[Gerdien B.]

ten eerste... gefeliciteerd!!!

Zelf zit ik nu nog in de ger gem maar mijn omgeving gaat er langzaam aan al vanuit dat ik daar niet blijf. Zeker mijn vrienden hebben dit al langer aan zien komen.

Mijn ouders begonnen voorheen ook flink tegen gas te geven toen ze door kregen dat ik andere standpunten had dan de gergem ze ons leerde. Dat hebben ze ook echt flink gedaan en nu soms nog.
Als er een discussie komt probeer ik die zo goed mogelijk aan te gaan, maar het is verdraaid moeilijk omdat ook zij de gergem voor waar zien.

Zelf ga ik de strijd niet meer aan met ze. Het kost mij te veel kracht en energie en heb al zoveel daarvan in de loop der tijd in hun gestoken.
Ik kan het niet opbrengen.

Ik laat het nu meer door daden zien. Gewoon mijn gang gaan en laten zien dat God op nummer 1 staat in mijn leven, laten zien dat God mij alles is.
Ook dit vraagt kracht en energie maar minder dan hard de strijd aan te gaan.

Wat belangrijk is, dat je mensen vind die je begrijpen en eventueel kunnen begeleiden hier bij. Het is zo belangrijk dat je iemand hebt die je hier in begrijpt en je praktische tips in kan geven.

Heel veel sterkte Chip!
Ik zal voor je bidden.

[Aragorn]

Hoorde je moeder nu voor het eerst van je 'problemen' met de gergem? Zo ja, dan is dat natuurlijk wel jammer want dan zal ze denken dat je alleen maar door 'dat meisje' beïnvloed wordt..

[Chip!]

(antwoord op Gerdien B.)
Dank voor je felicitatie

Ik probeer eigenlijk een beetje de discussie uit de weg te gaan. Mijn moeder weet hoe ik er over denk, ik weet hoe zij er over denkt, we zijn het niet met elkaar eens, en daar probeer ik het bij te laten. Wat niet altijd even gemakkelijk is

In ieder geval heb ik voor de komende +/- 2 maanden gelukkig mensen bij de hand die me kennen (de begeleiding van het begeleid-wonen-project). Ik heb het nog niet met hun erover gehad, maar ben dit zeker wel van plan. Het rotte van deze situatie is namelijk dat ik tot nu toe (vanaf dat we van elkaar wisten dat we verliefd waren) iedere avond tot over m'n oren verliefd in slaap viel, maar dat ik gisteravond echt met een rotgevoel in slaap viel.

In ieder geval bedankt voor je reactie, en bedankt voor het bidden!

[Chip!]

Hoorde je moeder nu voor het eerst van je 'problemen' met de gergem? Zo ja, dan is dat natuurlijk wel jammer want dan zal ze denken dat je alleen maar door 'dat meisje' beïnvloed wordt..

Nee, ze heeft er eerder over gehoord, ik heb duidelijk aangegeven dat ik het niet eens ben met de Ger. Gem., maar volgens mij is dat, afgezonderd van een paar discussies, langs haar heen gegaan. Ik heb dat maar een beetje zo gelaten om te voorkomen dat we oorlog zouden krijgen.

Toen ik mijn moeder echter gisteren aan de telefoon had vertelde ze me dat ze hier helemaal niets vanaf wist, en dat ik het ooit wel eens genoemd heb, maar dat ik daar verder nooit iets mee heb gedaan, dus ze ging er vanuit dat dit wel losliep...

[Aragorn]

Hm ok, iig mooi dat je het al een keer eerder gezegd had. En als zij dan dacht dat het wel los zou lopen is dat vooral door haar eigen verkeerde interpretatie natuurlijk.

[verknipterefo]

@Chip

Ik heb ook een katholieke vriendin en ouders die bij de Ger.Gem. zitten.

Tegenover eerder vriendinnetjes was mijn moeder altijd al erg kritisch. Dus ik zag heel erg op tegen een ontmoeting. Toen we al ruim zeven maanden een relatie hadden, was er de eerste ontmoeting tussen haar en mijn ouders. En dat viel echt heel erg mee. Ik had dit nooit verwacht, want vooral mijn moeder is altijd erg kritisch naar de katholieke kerk. Waarschijnlijk heeft ze gewoon gezien dat we gelukkig met elkaar zijn.
Dit is natuurlijk geen garantie dat het bij jou ook zo gaat, maar het zou dus allemaal nog best wel eens mee kunnen vallen.

In onze relatie proberen we altijd de overeenkomsten tussen katholieken en protestanten te benadrukken. Natuurlijk begrijp ik sommige dingen niet helemaal van het katholieke geloof en snapt zij niet alles van protestanten. Maar bovenal: zowel katholieken als protestanten hebben de Bijbel als basis en zien Jezus als de verlosser. En daar gaat het om.

[Chip!]

Verknipterefo:
Wauw, grappig dat we allebei in hetzelfde "schuitje" zitten

Mag ik vragen in welke kerk jij zit, en, gaan jullie ook samen naar de kerk? Welke kerk is dat dan?

[Lalage]

Dag Chip,

Je verhaal doet me een beetje denken aan dat van mijn ouders... Mijn moeder is opgegroeid in Katwijk, in een streng gereformeerd gezin. Mijn vader is Rooms-katholiek opgevoed. Allebei gingen ze al niet meer naar die kerken toen ze elkaar ontmoetten. Het scheelt denk ik wel dat ze al iets ouder waren (m'n moeder was 27 en m'n vader 24 geloof ik). Het eerste wat mijn vader kreeg te horen van z'n schoonmoeder was: "We kunnen jou wel accepteren, maar je kerk niet." Op zich is dat eerste natuurlijk positief. Wat ik hiermee wil zeggen is: het kan dus wel! Mijn ouders zijn in hun huwelijk altijd samen naar de kerk gegaan, eerst NGK en later SoW/PKN.

Je geeft al aan dat jullie redelijk op een lijn liggen qua geloof, heel goed! Hopelijk groei je naar elkaar toe in je verkeringstijd, zoals ik dat ook met Borkdude heb meegemaakt, die vrijgemaakt opgevoed is. Wat ik merk aan mijn schoonouders is dat ze zich er wel bij hebben neergelegd dat wij niet vrijgemaakt worden, omdat ze zien dat we wel heel actief met geloof bezig zijn, zoals Gerdien ook zegt. We hebben ze zelfs een keer meegenomen naar onze evangelische kerk Dat heeft veel indruk op ze gemaakt.

Dus laat je moeder er rustig aan wennen. Neem je vriendin een keertje mee naar haar toe als je denkt dat de tijd daar rijp voor is. Ik ken je moeder niet, weet niet hoe zij is enzo. Misschien is ze wel erg geschrokken. Misschien weet ze wel niets van andere kerken, vreemde dingen zijn vaak eng. Het kan slim zijn om te proberen heftige theologische discussies te vermijden. Zo moet ik met mijn schoonouders niet over homohuwelijk gaan praten, dat gaat toch mis (ook al heb ik daar niet eens een scherpe mening over).

Ik hoop heel erg dat het goed mag gaan met jou en je vriendin, geniet ervan en laat 't niet te erg overschaduwen... En last but not least: bid ervoor! Misschien durf je wel samen te bidden, dat kan erg krachtig werken.

[Marnix]

Gefeliciteerd... en succes... het lijkt me niet makkelijk. Er valt alleen heel weinig aan te doen. Je kan tegen je moeder zeggen dat je niet hoeft te kiezen tussen God en dat meisje, een keuze tegen de Ger Gem is immers nog geen keuze tegen God. Ik denk dat je eerder een beetje moet kiezen tussen je moeder en dat meisje en dat je daarin zal moeten onderzoeken wat Gods wil is... maar misschien ben je daar ook allang achter... als God wil dat je met haar verder gaat is het dus een keus tussen wat Hij wil en wat je moeder wil. Alleen zal je moeder dat denk ik niet zomaar accepteren. Blijf in ieder geval in alles vriendelijk, gedraag je als een echt kind van God, als een echte volgeling van Christus... misschien dat je moeder dan in de loop van de tijd (want tijd gaat er sowieso overheen) ook gaat inzien dat je geen keuze tegen God hebt gemaakt.

Succes samen, ook met het samen een goede kerk vinden.

[verknipterefo]

@Chip
Omdat er in de Ger.Gem. altijd zo anti-katholiek gepreekt werd bij ons, voelde ik er me altijd er al een beetje toe aangetrokken; ik vond het gewoon niet eerlijk hoe er over gepraat werd. De katholieke kerk is toch een beetje de moederkerk. Ik ga eigenlijk meestal met mijn vriendin mee naar de katholieke kerk, omdat ik meer sympathieen heb met de katholieke kerk, dan zij voor de protestante kerk. Een oecumenische kerk lijkt me trouwens ook heel mooi.

Hiervoor ging ik altijd naar een PKN-bond gemeente.

[Gerdien B.]

Wat zitten er eigenlijk nog veel mensen in het zelfde schuitje.
Ik dacht in begin dat wij 1 van de weinige waren met zo'n groot verschil.. Blijbaar heb ik me vergist.

Wij hebben het streven gezet om een kerk te vinden waar we samen heen kunnen gaan. Welke dat wordt zal nog even onduidelijk blijven. We hebben hier nog de tijd voor en zulke beslissingen moet je ook zeker niet snel maken.

Het benadrukken van de overeenkomsten wat verknipterefo aanhaalde is ook erg belangrijk. Hoe meer je daar naar gaat kijken, hoe meer je ze ook gaat zien. Het verbaasd je soms nog hoeveel je eigenlijk het zelfde bedoeld.

[Aragorn]

Het verbaasd je soms nog hoeveel je eigenlijk het zelfde bedoeld.

Veel verschillen tussen kerken zijn denk ik inderdaad ook terug te voeren op een verschillende manier van uiten/formuleren van dezelfde zaken.

[Optimatus]

Niet om overdreven veel reclame te maken, maar zou een bezoekje aan een oud-katholieke of een anglicaanse parochie niet een keer mogelijk zijn? Beide kerken, met elkaar verbonden sinds 1931, kennen een vrij protestantse leer (wel met zeven sacramenten) gecombineerd met de traditionele katholieke liturgie.

De liturgie in de oud-katholieke kerk is overigens niet aangetast door de blinde "vernieuwingsdrang" van Vaticanum II, waardoor de dienst mijns bescheiden inziens veel meer inhoud en coherentie vertoont dan de rooms-katholieke dienst. Er wordt doorgaans ook meer en beter gezongen, waarbij het koor geen overheersende rol heeft, maar de gemeentezang overheerst.

Op 17 juni is er om 14:00 een feestelijke herdenkingsviering van het feit dat emiritus aartsbisschop Glazemaker 50 jaar geleden tot priester werd gewijd. Deze dienst is in Utrecht. Ik ga er zelf ook heen, misschien dat ik weer op het altaar sta (als kruisdrager).

[liefie]

mijn ouders hebben hetzelfde gehad. Mijn vader is van huis uit bij de ger.gem. en mijn moeder Samen Op Weg. gelukkig hebben alletwee de ouders nooit moeilijk gedaan.
Maar wij zitten nu in de ger.gem maar ik ben veel minder streng opgevoed dan andere uit de kerk. Merk ik ook als ik bij mijn vriend thuis kom maar daar pas ik me gewoon aan als het nodig is.