Gitaartopic

[Javaca]

Maar nu mis ik mijn klassieke gitaar enorm. Het lastige is, dat je met een klassieke wel gewoon akkoorden mee kunt rammelen, en klassieke stukken met noten kunt spelen. Met een western is dat laatste gewoon veel lastiger, en ik vind het veel minder mooi.

De speelwijze op een western is gewoon heel anders, is niet goed te vergelijken.

Kijk alleen al naar de speelhouding.

[T. Lindeman]

@ Javaca:

Wat is volgens jou het verstandigst om mee te beginnen, qua type gitaar?

[Giovannino]

Ik ben gewoon begonnen met een western, maar bij mijn ouders stond wel een klassieke. Dingen die ik eerst heel moeilijk vond, leerde ik daarop. Mijn western speelt wel heel zwaar, desondanks heb ik verder wel prima mee kunnen oefenen. Overigens probeer ik overal bij anderen die een gitaar hebben, die even uit. Elke gitaar speelt weer anders, en dat is leuk te ontdekken.
Voor een echte beginner is een klassieke handiger. Maar ja, als je die na drie maanden niet meer leuk vindt, zit je ermee. En basisakkoordjes zijn sowieso gauw geleerd, dan is het toch leuker als je op stalen snaren zit te beuken i.p.v. nylon. Maar dat laatste is uiteraard persoonlijk.

[Javaca]

In principe kun je overal op beginnen.

Op een western staan over het algemeen dikkere snaren dan op een electrische. Dit geeft een mooiere klank, maar maakt het spelen zwaarder.

De nylonsnaren op een klassieke spelen lichter, maar het kan zijn dat de klank je minder aanstaat. Ook is de toets breder, maar dit maakt het spelen in het begin ook makkelijker (ondanks de grotere grepen) omdat je minder kans hebt de snaren af te dempen.

Mijn advies is gewoon uit te proberen wat je voorkeur heeft. Over het algemeen beginnen de meesten op een nylonsnarige, maar dit is zeker geen wet van Meden en Perzen.

Het ligt vooral aan wat je uiteindelijk wilt doen. Als je klassieke stukken wilt spelen werkt een electrische gitaar nogal ontmoedigend, en andersom.

De goede gitaar is het instrument wat je inspireert en steeds weer aanzet tot spelen.

[Vonkie]

Persoonlijk zou ik er voor kiezen om op een western te beginnen. Je hebt het in het begin misschien even wat moeilijker omdat het spelen op een western iets zwaarder is en ook iets pijnlijker is (in het begin). Maar aangezien de meeste mensen al snel over gaan op western gitaar (omdat het mooier is qua klank e.d.) is het m.i. een beetje weggegooid geld om eerst een klassieke aan te schaffen en vervolgens na een maad of 4, als je het een beetje onder de knie hebt, een western te kopen.

Uiteraard is dit mijn mening en denken anderen er totaal anders over .

[Hippieblijhoofd]

'mooi' is trouwens relatief. Vooral bij klassieke stukken vind ik een Spaanse gitaar erg mooi, en de klank is ook wat 'zachter' en minder schel, wat ik wel mooi vind.
Voor de prijs kun je trouwens beter een spaanse kopen, die zijn goedkoper.
Ik vraag me af: wat wil je er uiteindelijk mee spelen? Daar hangt vooral de keuze voor een gitaar vanaf. En ga gewoon eens naar een muziek-zaak en laat je goed voorlichten.

[Javaca]

Voor de prijs kun je trouwens beter een spaanse kopen, die zijn goedkoper.

Dat is onzin.
Qua prijs ontlopen ze elkaar weinig.

Het 'ding' wat voor 25,- bij de kruidvat ligt zou ik de naam gitaar niet durven geven. Het is een schande dat zoiets aangeboden wordt.

[CvdBerg]

Voor de prijs kun je trouwens beter een spaanse kopen, die zijn goedkoper.

Dat is onzin.
Qua prijs ontlopen ze elkaar weinig.

Het 'ding' wat voor 25,- bij de kruidvat ligt zou ik de naam gitaar niet durven geven. Het is een schande dat zoiets aangeboden wordt.

Nou ja opzich heb je wel gelijk, maar een goedkope spaanse is vaak beter te bespelen dan een goedkope western, dit omdat door de nylon snaren je het probleem van te zwaar spelen, wat vaak een kenmerk van goedkope westerns is, kwijt bent.
Maar ik blijf erbij dat als je akkoorden, met slag ritme, wil spelen een western stukken beter klinkt dan een spaans/klassieke gitaar, omdat die toch meer gericht zijn op het spelen van noten. Ik heb nog nooit een goed klinken spaanse gitaar gehoord als er een slag ritme, op gespeeld werd. Maar ja dat is mijn bescheiden mening

[Javaca]

Zwaar spelen is vooral een kwestie van afstelling en snaren, minder van de kwaliteit van een gitaar. Vaak is de actie vanaf de fabriek gewoon te hoog.
Hoewel de halsinclinatie bij die extreem goedkope gevallen meestal maakt dat hij niet af te stellen is.

[Hippieblijhoofd]

Voor de prijs kun je trouwens beter een spaanse kopen, die zijn goedkoper.

Dat is onzin.
Qua prijs ontlopen ze elkaar weinig.

Het 'ding' wat voor 25,- bij de kruidvat ligt zou ik de naam gitaar niet durven geven. Het is een schande dat zoiets aangeboden wordt.

Oh.
Hm, mij werd verteld dat er bij de leuke beginnersgitaren al snel een prijsverschil van 50 euro tussen zit. En dan heb ik het niet over 25-euro prijzen bij de kruidvat, maar over gitaren van 150-200 euro.

[MissF]

Ach, mijn zusje leert prima rammelen met akkoorden en nootjes op het ding van 25 euro.
Ik heb een gitaar gehad van 200 gulden ofzo, die ik had gekregen. Daar heb ik jaren op gespeeld. Ik had les van een erg goede lerares. Mijn zus had een gitaar van 400 gulden ofzo, en zij zei dat de mijne toch echt veel en veel beter was.
Prijs zet dus echt niet altijd veel. Het gaat meer om de klank volgens mij.

En als je net begint, dan vind ik een goedkoop iets kopen veel slimmer da een gitara van 200 euro, en dan vind je het opeens niet meer leuk, en is het weggegooid geld

[Giovannino]

Dat is dus niet waar. Ik zit hier opgescheept met twee extreem goedkope gitaren die op zich qua prijs-kwaliteit heel gunstig zijn, maar ik merk dat wanneer ik eens op een 'dure' speel, ik toch een stukje beter speel.
Je hoeft echt geen gitaar te kopen van 800 euro om iets in handen te hebben. Tussen de 2-300 euro zit je heel goed.

Overigens: een gitaar is sowieso het goedkoopste instrument relatief gezien. Een harp is al enkele duizenden geloof ik, een saxofoon gaat ook vanaf 1000 euro. Een redelijk keyboard zit ook vanaf 500, en dan praten we nog niet over een piano of een orgel.

[Vonkie]

Net de snaren van m´n gitaar vervangen met als gevolg datíe nu (uiteraard) constant ontstemd is. Hoe lang duurt het voordat de snaren weer een beetje "stabiel" zijn?

[meschianza]

Ik ben gewoon begonnen met een western, maar bij mijn ouders stond wel een klassieke. Dingen die ik eerst heel moeilijk vond, leerde ik daarop. Mijn western speelt wel heel zwaar, desondanks heb ik verder wel prima mee kunnen oefenen. Overigens probeer ik overal bij anderen die een gitaar hebben, die even uit. Elke gitaar speelt weer anders, en dat is leuk te ontdekken.
Voor een echte beginner is een klassieke handiger. Maar ja, als je die na drie maanden niet meer leuk vindt, zit je ermee. En basisakkoordjes zijn sowieso gauw geleerd, dan is het toch leuker als je op stalen snaren zit te beuken i.p.v. nylon. Maar dat laatste is uiteraard persoonlijk.

ik heb ze gewoon allebei mijn klassieke gitaar eigenlijk allkeen om te tokkelen, akkoorden klinken daarop idd een beetje braaf. Overigens speel ik nooit akkoorden tenzij onderdeel van een muziekstuk. Vanmorgen vond ik eindelijk mijn bladmuziek, verdwenen tijdens mijn laatste verhuizing. Daar ik niet echt muzikaal ben, kon ik maar 1 liedje uit mn hoofd, haha, en heb ik 5 maanden geen gitaar meer gespeeld.

Ooit had ik 4 jaar les van een man van Curacao. Als hij speelde leek het of er vijf gitaristen bezig waren. Hij sloot zijn ogen en begon te wiegen terwijl zijn vingers razendsnel over de snaren vlogen, bracht je naar een tropisch eiland. Helaas heb ik dat talent niet meegekregen. Ondanks dat had hij er een groot plezier in mij gitaarles te geven.

[Hippieblijhoofd]

Overigens: een gitaar is sowieso het goedkoopste instrument relatief gezien. Een harp is al enkele duizenden geloof ik, een saxofoon gaat ook vanaf 1000 euro. Een redelijk keyboard zit ook vanaf 500, en dan praten we nog niet over een piano of een orgel.

Niet, sopraanblokfluiten zijn goedkoper