Ik merk zelf dat als ik me meer aan God overgeef dat God dat veel dichter bij is en ik meer Zijn leiding ervaar. Toch vind ik het een heel moeilijk iets. Soms kan ik het bijna niet omdat ik vaak zelf de touwtjes in handen wil hebben. Hoe ervaren jullie dat? Hoe gaan jullie hiermee om?
Mmm, ik ervaar het meer als mij afhankelijk stellen van wat God het beste voor mij vind.
In de trant van, ik vertrouw Hem als mijn Vader.
Ik merk dan natuurlijk ook vervelende dingen in dit leven, maar vertrouw op God dat Hij mij geeft wat ik nodig heb, en wanneer.
Dat ik soms de touwtjes in handen wil houden - hoe doe je dat btw - heb ik inmiddels redelijk afgeleerd.
Dat zelf de touwtjes in handen nemen hou ik meestal ook
maar een klein poosje vol, ik verwacht het dan niet van
God maar van mijzelf.Het lukt mij dan ook niet goed om te bidden.
alles mislukt dan. en voel me constant onrustig.
soms is het idd moeilijk je over te geven aan God..
je hebt het gevoel dat je Hem of eigenlijk jezelf moet helpen....
ik vind het ook moeilijk hier mee om te gaan..
de wereld is zo verleidelijk..
en daar doet bijna iedereen het zelf...(beslissingen etc.)
Het heeft bij mij ook een tijd geduurd voordat ik mezelf helemaal kon overgeven aan God. Ik heb het geleerd toen ik zelf zo zwak was, dat ik eigenlijk niet anders kon dan God de touwtjes in handen te laten nemen en toen heb ik gezien dat God juist Zijn grootheid kan laten zien in mijn zwakheid. En het is niet altijd even makkelijk om de touwtjes uit handen te geven. Of om zelfs God er gewoon bij te betrekken. Ik leer steeds meer dat ik God ook gewoon bij veel beslissingen in mn leven erbij moet betrekken.
Ik denk dat iedereen zo'n beetje wel de touwtjes in handen wil houden en hebben. Dit is heel menselijk. Ik herken de verhalen wel. Hoe meer ik mij aan God geef hoe dichter ik Hem bij mij voel. Toch is het moeilijk om dat vast te houden.
Ik ken het wel hoor, zelf de touwtjes in handen willen houden. Ik verwacht soms meer van mezelf dan van God. Bedankt, dit is echt een eye opener voor me