Persoonlijk geloof

[André]

Persoonlijk geloof,

Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
Wat kun je ermee?
Kun je je mede gelovigen ook laten delen in jou persoonlijk geloof?
Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?

[Johanne]

Waar denk ik aan bij de woorden persoonlijk geloof... uh.. aan hoe ik zelf geloof. Ieder mens gelooft toch weer op een andere manier, dus dat maakt geloven toch wel een stukje persoonlijk en dus krijg je persoonlijk geloof.. (jaja wat een heldere uitleg van mij toch weer heheh)

Soms kan ik er heel veel mee, maar vaak ook helemaal niets. Soms heb ik een moment en dan is mn geloof zeg maar heel erg aanwezig, word ik er blij van, en meer van dat.. Vaak ook dan is mn geloof helemaal weg, twijfel ik alleen maar, en dan kan ik er echt weinig tot niks mee zeg maar...

Ja, medegelovigen (en ook ongelovigen) kun je zeker laten delen in je persoonlijk geloof. Door er iets over te vertellen, hoe je dingen ervaart bijvoorbeeld of naja.. door van alles. Ik moet zeggen dat dit niet echt mijn sterkste kant is, ik ben erg slecht in het praten etc over mn geloof. Terwijl dit toch juist een van de belangrijkere zaken is. Ik heb ook altijd veel bewondering voor mensen die het geloof echt ' uitstralen' enzo, er met iedereen over praten. Het lijkt wel of die mensen altijd geloven, naja ik bedoel het altijd heel sterk en positief voelen ofzo..

Gemeenteprojecten bestaan denk ik voor een groot gedeelte uit persoonlijk geloof. Uit persoonlijk geloof van een heleboel mensen bij elkaar. Zonder persoonlijk geloof te hebben, lijkt het me moeilijk zulke dingen op te zetten enzo.. Persoonlijk geloof draagt daar veel aan bij in goede zin denk ik!

Verder is persoonlijk geloof denk ik altijd ' in opbouw'. Ik kan niet zeggen dat mijn persoonlijk geloof nu echt supergoed is ofzo.. Volgens mij moet je dat blijven opbouwen door met anderen te praten, te lezen etc.

[spacy]

Het doet mij denken aan hoe je bent in je relatie met God, vooral als anderen niet kijken.

Hoe leven we samen met Hem buiten de zondag om?

Is ons geloof meer dan alleen uiterlijk vertoon?


Het is zoals met de farizeeërs,
Jezus laat het verschil zien tussen oprechte spijt van een tollenaar, en de hoogmoed van de Farizeeër,
ook laat Hij het verschil zien, bij het geven van de offers bij de tempel,
het oude vrouwtje gooit daar in die offerkist het geld wat ze de volgende dag nodig had om te kunnen eten, daarmee liet ze haar vertrouwen in God zien, dat Hij voor haar zou zorgen.

Persoonlijk geloof, is dat wat verborgen in de binnenkamers in oprechtheid tegenover God gebeurt.

edit: ik zag dat ik nog niet helemaal op je vragen inging.
Anderen erin laten delen? Ja
hoe jij persoonlijk bent, zal ook zijn afspiegeling vinden in groepsgebeuren.
Bijdragen in gemeenteopbouwprojecten? Ja
Ik ga er hierbij vanuit dat je het juist verlangen hebt om steeds dichter bij God te leven, en je naasten daarover te vertellen, juist ook voor je eigen gemeenteleden, dit zal dan ook zeker zijn uitwerking hebben binnen gemeenteopbouw.

[Renin]

Pfffffffff, zwaar om te beleven dag aan dag.

Want ook al ben je zeker van Zijn Woord en Zijn liefde voor de (zondige) mens, toch is er de tussenkomst van satan om mij weg te trekken en te houden van God.

Ik heb heel vaak het gevoel dat "er helemaal niks is, en dat ik het best wel allemaal alleen af kan. Dat ik God niet nodig heb"

En dan ineens, dan breekt het besef (of gevoel) door dat ik voor Hem eigenlijk niet kan bestaan door mijn persoonlijke zonden, het bewust weglopen bij Hem vandaan. Dan is er het gevoel van "Hij trekt mij met Zijn koorden van Liefde tot Zich...ik mag er zijn voor Hem, hoe zondig ik ook ben"

De ene keer lees ik de bijbel intens, om de bijbel vervolgens een tijd niet meer aan te kijken.

In de kerk (Hersteld Nederlands Hervormde Kerk, voorlopig althans: mogelijk binnenkort terug naar de GG) luister ik intens naar de verkondiging van Zijn Woord, en dan raakt het me ook echt diep van binnen.

Het is alleen vaak van korte duur.

Het "geloven op maandag" zakt zo snel weg, dat ik er soms heel naar van wordt, het gevoel heb dat ik helemaal niet bij God wil horen, Zijn geboden niet wil onderhouden, maar alleen op mijzelf vertrouw.

Gelukkig kan ik hier met mijn vriendin heel intensief over praten, om uiteindelijk weer "licht aan het einde van de tunnel" te mogen zien.

Ik heb een volslagen maffe manier om met de Schrift om te gaan: ik sla lukraak de bijbel open in het vertrouwen dat God mij datgene wil laten lezen wat Hij voor mij op dat moment het belangrijste vindt om te lezen en er over door te denken en er naar te handelen. Vanmorgen was dat Johannes 14, 10-14.

Groetjes, Renin

[Lalage]

Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
aan de band die ik met Jezus heb, die band is heel hecht, ik vraag hem bijna elke dag of Hij in me wil werken en in me wonen. Hij kan de troep in m'n hart opruimen en me steeds meer maken zoals ik echt bedoeld ben.

Wat kun je ermee? Niet ik, maar Christus doet het in mij! Hij maakt me blij en vol van Hem, zodat ik hopelijk overloop van zijn liefde en die zo kan doorgeven aan anderen.

Kun je je medegelovigen ook laten delen in jouw persoonlijk geloof?
jazeker! Ik geniet er erg van om bij mijn studentenvereniging op bijbelkring ons geloof te delen en samen te bidden. Het is heel opbouwend om je vragen en twijfels te delen met anderen, die je dan kunnen helpen om antwoorden te vinden.

Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten? Ja, het is noodzakelijk om een persoonlijk geloofsleven te hebben als je in de kerk goed werk wilt doen.

[parsifal]

"Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?"
Geloof in God, Die mijn leven heeft aangeraakt. De God die er is. Het is een persoonlijke relatie met Hem, maar wel in gemeenschap met de Kerk van alle eeuwen.

"Wat kun je ermee?"
Dit is moeilijk. In principe is het allesbepalend. De wereld valt op Zijn plaats. Er is hoop voor de toekomst. Kracht om nu te leven, kracht ook om nu te genieten van wat God geeft. (En op dit punt moet ik nog zoveel leren)
"Kun je je mede gelovigen ook laten delen in jou persoonlijk geloof?"
Ja, maar sommingen meer dan anderen.
"Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?"
Om eerlijk te zijn zie ik niet direct hoe. Of ik durf het niet aan te pakken.
[/quote]

[frekje]

Persoonlijk geloof, waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
Aan mijn relatie met God. Hoe ik geloof, of dat geloof nu sterk is of minder sterk...

Wat kun je ermee?
Superveel! Met God leven is een leven dat gaat boven alle aardse dingen. Leven uit de kracht van God. Leven met een doel, het uitzien naar het eeuwige paradijs. Alle gebreken die er zijn en er altijd zullen blijven toch kleiner maken... Zoveel!

Kun je je mede gelovigen ook laten delen in jou persoonlijk geloof?
Ja, sommigen geeft het de kracht om verder te leven. Het is namelijk ook van anderen erg fijn om te horen hoe zij ook die relatie hebben met God. Geloof delen is volgens mij erg belangrijk, voor jezelf, maar ook voor die ander!

Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?
Em, ja... Dat zou wel kunnen, want hoe sterker je staat in je geloof, des te meer je ook graag voor God wil doen. En dat kan erg goed door binnen je eigen gemeente te gaan stichten... Maar niet dat ik dat doe, of zou weten hoe te doen...

Erg gaaf zo'n board trouwens!

[hijwel]

Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
"mijn persoonlijke relatie met God".

Wat kun je ermee?
Met mijn geloof kan ik niet zo veel, maar met Hem in wie ik geloof kan ik alles.
"ik vermag alle dingen door Jezus Christus die mij kracht geeft!"

Kun je je medegelovigen ook laten delen in jouw persoonlijk geloof?
Als het alleen persoonlijk blijft zou ik het niet kunnen delen. Maar mijn persoonlijke geloof moeten mensen kunnen zien. Vandaar dat ik andere mensen er iets van kan laten zien en ervaren.
Verder onder christenen of in een gemeente ervaar ik dat mijn persoonlijke geloof en mijn geestelijke strijd veel raakvlakken heeft met andere christenen..

Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?
tuurlijk.

[Pauline]

Persoonlijk geloof,

Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
Wat kun je ermee?
Kun je je mede gelovigen ook laten delen in jou persoonlijk geloof?
Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?

Bij persoonlijk geloof denk ik over de band die ik met god heb, niet de algemene praatjes, maar contact tussen Hem en mij. Contact ook wanneer er geen andere mensen bij zijn. Dat vind ik persoonlijk geloof. een persoonlijke relatie hebben met Hem denk ik dan dus aan. Verder ook nog de manier waarop ik tegen Hem aankijk, en hoe ik over dingen denk, mijn principes, die voortvloeien uit mijn geloof, mijn interpretatie van de bijbel misschien en de regels die er in staan. de dingen die ik er uit oppik..

Je kan volgens mij wel medegelovigen laten delen in je persoonljike geloof, door te vertellen hoe jij tegen dingen aankijkt. ook kan ik mijn band met Hem beschrijven, echter, ik kan hun het niet laten ervaren hoe ik het ervaar.

Het kan ook wel bijdragen in gemeente opbouw projecten denk ik..door dingen met hem te bespreken kunnen er toch dingen uitkomen rollen die goed kunnen zijn voor de gemeente, ideeen waar andere christenen ook wat aan hebben denk ik.

Plien

[Sproetje]

Grappig om te lezen hoe andere mensen denken over persoonlijk geloof. Vooral de reactie van Johanne, want wat zij schrijft zo denk ik er namelijk ook over.

Als ik aan persoonlijk geloof denk dan denk ik aan hoe ik geloof. Ieder persoon gelooft anders, ik ben er van overtuigd dat geen enkel mens precies op dezelfde manier gelooft, wat de een gelooft dat gelooft dan ander weer niet, ligt er maar net aan hoe men iets opvat.

Ik zelf geloof uiteraard God maar op een hele andere manier dan de meeste mensen op dit forum. De reden waarom ik dus lid bent geworden is omdat ik meer wil weten over het geloof en over de Bijbel en God.
Ik ben met het geloof opgegroeid (mijn ouders zijn redelijk streng gelovig maar aan de ander ook weer niet, tis allemaal beetje vaag ik weet het) maar met wat ik heb meegekregen in mijn opvoeding met betrekking tot het geloof daar eigenlijk heb ik ongelooflijk weinig mee gedaan.
Ik had altijd zoiets van het zal wel, ik vind het onzin, ik geloof er niks van en als ik later groot ben dan ga ik niet meer naar de kerk, ik vond het allemaal maar een beetje raar en ongeloofwaardig.

Totdat ik naar Afrika ging, ik heb daar een half jaar gezeten, wel met mensen om me heen uiteraard maar zonder familie en bekenden. En toen ben ik gaan nadenken over het leven, over het geloof, over God etc. en ja ik wil me meer gaan verdiepen in deze toch hele belangrijke dingen.

Je zal mij niet zo heel snel over het geloof horen praten, het is altijd wel een soort geheim geweest dat ik mee moest naar de kerk, ik schaamde me er altijd voor en ik heb ook zoiets van gelooft een mens in God dan is dat heel mooi en daar ben ik ook blij om maar als men niet gelooft dan ja ik zal er dan ook niet over beginnen en gaan proberen om ze naar de kerk te krijgen, dat is ook niet echt mijn taak denk ik en ik ben er ook niet geschikt voor om daar over te praten met ongelovige.

[Riska]

Voor mij betekent mijn geloof de dragende kracht in mijn leven.
Ik kan mij mijn leven niet meer voorstellen zonder God. Ik moet er niet aan denken dat Hij er niet geweest was in de zwartste periode in mijn leven.
Ik ben niet kwistig met het praten over geloof. Ik heb altijd het gevoel gehad dat het meer gaat om het 'voorleven' dan het 'praten over'... Voor mij geldt dat als belangrijker dan erover praten.

Gemeenteopbouw? Nu even niet, ik heb wat dat betreft een 'sabbathsjaar'. Na 9 jaar jeugdwerk, na 9 jaar kerkenraadswerk mag ik nu even pas op de plaats maken. Waarschijnlijk word ik volgend jaar weer benaderd vanwege een vacature in de kerkenraad, dat mag ook, dan zal ik wel weer actiever worden. Maar nu even heel bewust pas op de plaats...

[M@rije]

Persoonlijk geloof kwam voor mij op het moment dat ik Jezus de touwtjes van mijn leven in handen liet nemen. Hoewel ik het nog steeds weleens heel moeilijk vindt, probeer ik Hem mijn leven te laten leiden.
Het geeft mij zin aan mijn leven, en het maakt mij een beter mens, omdat ik zie dat de vruchten van Zijn Geest in mij werken.
Ondanks zonden en twijfel, is Hij daar steeds weer voor mij.

[André]

Persoonlijk geloof,

Waar denken jullie aan als je deze twee woorden ziet staan?
Aan dankbaarheid dat God/Jezus iedere dag geeft wat ik nodig heb.
Aan mij gesprekken die ik d.m.v. gebed met Hem heb.
Wat kun je ermee?
Je band met God versterken.
Kun je je mede gelovigen ook laten delen in jou persoonlijk geloof?
Ja, je kunt b.v. op bijbelstudie avonden (is soms moeilijk) maar daar met elkaar over praten en van elkaar leren.
Kan het ook bijdragen in gemeente opbouw projecten?
Ja, ik vind dat mensen die 'open' over hun geloofsleven kunnen praten, uitstekend een bijdrage kunnen leveren aan een gemeente van Christus in aan/opbouw.

Ik nodig hierbij alle forumgangers m/v uit om te vertellen over dit onderwerp.

[André]

Weet je wat ik wel opvallend vind aan dit subforum - en dan gaat het er niet om wie welk topic heeft gestart - dat er nu 1 pagina is nagedacht over persoonlijk geloof, en 5 over ervaring zondekennis.

Iets in mij zegt, mm, er is iets mis met die verhouding.
Even hardop gedacht dan he.

[Lalage]

Goal voor Andre. Eerlijk gezegd doet dit me wel verdriet ja... ik hoop dat het irl anders is...