Ondergewicht

[Sybora]

Zoals je ziet wil ik het over ondergewicht hebben.

Ondanks het feit dat veel Nederlanders te dik zijn, lopen er ook heel veel mensen met ondergewicht rond.

Zoals ik. In verhouding tot mijn lengte, ongeveer 1.70 m, weeg ik veel te weinig (ik durf geen exact getal te noemen maar neem maar van mij aan het het heel weinig is).
Op internet heb ik wel eens op diverse gezondheidssites een test ingevuld en altijd kwam er het volgende zinnetje uit: U hebt ernstig ondergewicht, u moet proberen aan te komen.

Nu moet je niet denken dat ik niks eet, want ik eet voor twee bootwerkers tegelijk, dus meer als gemiddeld en veel mensen vragen zich af waar ik het allemaal laat. Ook snoep ik meer als gemiddeld. Maar het helpt allemaal niets.

Niet dat ik psychisch in de knoop zit of er mee opsta en naar bed ga, maar het is niet leuk. Wat betreft kleding is het ook niet even makkelijk allemaal. In de zomer voor mij geen mouwloze shirtjes daar de omvang van mijn armen gewoon geen gezicht is en kortje rokjes zijn ook niet echt aan mij besteed en in een badpak voel ik me al helemaal niet prettig, ik ben echt een wandelende gratenbaal zeg maar.

Helaas zijn de reacties van de omgeving ook niet altijd even leuk. Als ik een keer geen trek in iets heb, krijg ik altijd te horen: 'Ach joh, waarom niet? Jij kunt het hebben' en reacties als: 'Ik wou dat ik jouw figuur had'.

Is er iemand die dit herkent of nog beter: iemand met tips of zo?

(A.u.b. geen lollige berichtjes van: ga maar es wat vaker naar de Mac, want wat ik al zei, ik eet meer als gemiddeld, maar het mag allemaal niet baten.)

Alvast bedankt!!!

[Aragorn]

Ik heb geen ernstig ondergewicht geloof ik, maar ik weeg wel te weinig. Opzich heb ik er niet zoveel problemen mee, ik eet ook niet gruwelijk veel, dat is misschien ook wel een beetje het probleem.
Anyway, het is wel makkelijk dat ik alles kan eten en vooral drinken zonder bang te zijn voor een buikje.

[Sybora]

Haha ja als je het zo bekijkt is het idd wel een voordeel.

Maar toch denk ik dat ik liever wat teveel kilo's heb dan te weinig. Afvallen is makkelijker dan aankomen, althans voor mij.

Toen begin van 't jaar de ziekte van Pfeiffer bij mij geconstateerd werd en ik daar bovenop zware griep kreeg, ben ik in één week 6 kilo afgevallen (die ik met veel pijn en moeite probeer terug te krijgen).

Dus als iemand nog overtollige kilo's in de aanbieding heeft...

[Cisca]

Tja, als overtollige kilo's overdraagbaar waren, hadden we een deal

Maar even serieus, is er niets mis met je schildklier, het kan zijn, dat die te snel werkt.

[lammetje]

Ik begrijp je heel goed sybora!!! Zelf heb ik er ook 'last' van.... Niet psychisch maar als je op de kinderafdeling bij een kledingzaak loop voel je je toch wel onzeker worden eigenlijk (1 voordeel, tis meestal goedkoper )

Maarja, eten, snoepen, dieëten ed zijn niet voor mij bestemd om aan te komen.
Gelukkig ben ik niet de enige in het gezin, mn moeder heeft er ook erg last van, die weegt nog minder dan mij en wel na 4 bevallingen. Mensen zegen nml altijd tegen mij: wacht maar tot je kinderen hebt.... maar dat klopt dus ook niet.

[Leilah]

Ik heb ook ondergewicht, maar ik zie het zelf niet. Als ik in de spiegel kijk vind ik mezelf toch nog te dik. Met mijn lengte [1.68] mag ik tot 70 kilo wegen Dat haal ik nooit van mn leven.
Mezelf nog te dik vinden is puur psychisch, dat ben ik me heel goed bewust maar toch, ik heb er wel last van.
Ik shop geregeld op kinderafdelingen van winkels omdat "gewone" maten me soms nieteens passen.
Ik eet ongezonde en vette dingen maar het ondergewicht blijft terwijl ik wel in de breedte groei zeg maar, voor mijn idee is dit best veel maar ook dat zal ik me allemaal wel inbeelden ofzo.
Mijn "lichtheid" heeft deels te maken met mijn ziekte m.e. maar ook met aanleg, mijn moeder was toen ze rond de 20 was ook vreselijk licht. Anyway, ondergewicht kan ook behoorlijk lastig zijn... denk maar eens aan fietstochtjes bij een flinke windkracht

[Sybora]

Ja dat is het vervelende eigenlijk, dat je heel makkelijk naar de vette dingen en zo grijpt.

Heb ik ook een tijdje extreem veel gedaan, ik had gewoon een abonnement op de patatzaken, om het zo maar te zeggen. Maar op een gegeven moment kwam dat echt mn neus uit (figuurlijk hoor, maak je geen zorgen). En ik voelde me in die tijd echt gewoon een wandelend stuk vet, ook al was ik geen grammetje aangekomen. Dat is de tijd geweest dat ik psychisch veel meer mee bezig was en dat het ook best wel negatief uitpakte.

Daarom probeer ik nu gezond en ongezond op een goede manier te combineren, maar als ik in de spiegel kijk... nou ja eigenlijk kijk ik daar maar niet te vaak in hoor, aan die hoop botten is nu eenmaal niets bijzonders te zien...

[AikonGirl]

Mja, ik heb ook een beetje een ondergewicht. Niet zo extreem hoor. (17,58 bmi)
Maar ik zou nog 20 kilo aan mogen komen zonder dat het ongezond was.

Erg irritant als je op visite bent ergens, en dan niets wil eten of drinken toevallig.
"oohh, ben je aan de lijn?? hahaha, heb je wel nodig!"
Van die mensen die grappig proberen te zijn.

Op school werd ik wel eens door een vriend anorexia-patientje genoemd.
Ach jah. Je hebt humor of niet.

Die opmerkingen zijn niet echt leuk om te horen,
maar ik heb met m'n gewicht zelf geen problemen meer.
Maar ik heb dan ook geen problemen met kleren kopen.

[Rijnmond]

Ik heb dit "probleem" ook wel. Maar valt niet echt op door de kleding die ik draag.

[Peerten]

Ja dat is het vervelende eigenlijk, dat je heel makkelijk naar de vette dingen en zo grijpt.

Heb ik ook een tijdje extreem veel gedaan, ik had gewoon een abonnement op de patatzaken, om het zo maar te zeggen. Maar op een gegeven moment kwam dat echt mn neus uit (figuurlijk hoor, maak je geen zorgen). En ik voelde me in die tijd echt gewoon een wandelend stuk vet, ook al was ik geen grammetje aangekomen. Dat is de tijd geweest dat ik psychisch veel meer mee bezig was en dat het ook best wel negatief uitpakte.

Daarom probeer ik nu gezond en ongezond op een goede manier te combineren, maar als ik in de spiegel kijk... nou ja eigenlijk kijk ik daar maar niet te vaak in hoor, aan die hoop botten is nu eenmaal niets bijzonders te zien...

Misschien kun je je schildklier eens laten checken. Dat ding kan voor een hoop ellende zorgen op het gebied van gewicht.

[Mariamagdalena]

Beste Sybora,
Ik was vroeger ook altijd te mager.
Moest als klein kind bijvoeding hebben, omdat ze de ribben erdoor zagen.
Later ben ik erachter gekomen dat ik vaak een eetprobleem heb gehad, maar het is ook de bouw, 2 van mijn kinderen hebben ook een magere bouw.
Ik weet nog precies toen ik voor het eerst een gevoel van "trek" had, toen was ik 11.
In mijn pubertijd, zo vanaf mijn 12de, at ik net als jij als een bootwerker, en overal dikke klodders mayonaise bij, maar ik kwam geen gram aan.
Toen ik uitgegroeid was, 1.65m, woog ik altijd 47 tot 50 kilo.
Nadat ik 2 kinderen gehad had was ik nog heel slank, daarna ook nog (ik ben 5 keer zwanger geweest en heb er 4 gehad) maar na mijn 35ste werd ik langzaamaan wat steviger.
Nu ben ik op een keurig gewicht, een beetje stevig, maar nogsteeds slank.
En ik moet er zelfs moeite voor doen om slank te blijven, ik vast 1 dag per week. Want de vrouwen in mijn familie zijn allemaal moddervet, maar ik heb de bouw van mijn oma, aan vaders kant, die was tot het einde toe slank.

Dus meisje, na je 35ste wordt je vanzelf iets dikker, maar je zult altijd wel een slanke vrouw blijven, maar het magere gaat er wel af, als je maar je best doet om wel gezond te eten, en op tijd.
Ik heb nog wel eens de neiging om maaltijden over te slaan.

Oh ja, als je dikker wilt worden moet je eten zoals wielrenners en schaatsers dat doen: smorgens pannekoeken, of 2 gebakken eieren met veel spek, en s avonds pastas, dus macaronie, bahmie, etc. en tussendoortjes regelmatig. Maar pas op dat je niet ongezond gaat eten!

[gave_meid]

ik vond mezelf eerst te dik(48-49 kilo), maar toen werd ik ziek en spuugde ik alles eruit (en diarree) toen woog ik 45-46 kilo dus heel erg afgevallen nu blijf ik zo rond de 46 dat is ook niet echt dik voor mijn leeftijd ( bijna 12 jaar geen idee hoelang ik ben)

2 vriendinnen van mij zijn ook heel erg dun ze wegen in de 30 volgens mij 1tje nog net eronder en die zijn zelfs ouder dan mij ( een paar maanden ) ik had nog nooit nagedacht over ondergewicht, ik hoop niet dat dat he is bij hun

[trijntjejohanna]

ik vond mezelf eerst te dik(48-49 kilo), maar toen werd ik ziek en spuugde ik alles eruit (en diarree) toen woog ik 45-46 kilo dus heel erg afgevallen nu blijf ik zo rond de 46 dat is ook niet echt dik voor mijn leeftijd ( bijna 12 jaar geen idee hoelang ik ben)

2 vriendinnen van mij zijn ook heel erg dun ze wegen in de 30 volgens mij 1tje nog net eronder en die zijn zelfs ouder dan mij ( een paar maanden ) ik had nog nooit nagedacht over ondergewicht, ik hoop niet dat dat he is bij hun

ik denk dat ondergewicht ook niet echt te maken heeft met leeftijd.. maar meer met het gewicht t.o.v de lengte

[gave_meid]

ik vond mezelf eerst te dik(48-49 kilo), maar toen werd ik ziek en spuugde ik alles eruit (en diarree) toen woog ik 45-46 kilo dus heel erg afgevallen nu blijf ik zo rond de 46 dat is ook niet echt dik voor mijn leeftijd ( bijna 12 jaar geen idee hoelang ik ben)

2 vriendinnen van mij zijn ook heel erg dun ze wegen in de 30 volgens mij 1tje nog net eronder en die zijn zelfs ouder dan mij ( een paar maanden ) ik had nog nooit nagedacht over ondergewicht, ik hoop niet dat dat he is bij hun

ik denk dat ondergewicht ook niet echt te maken heeft met leeftijd.. maar meer met het gewicht t.o.v de lengte

o, tja die vriendinnen waar ik het over had zijn wel kleiner dan mij, daar zal't aan liggen

@sybora, misschien een idee om naar de dokter te gaan?

[Johanna]

Mijn oudste zoon heeft ook ondergewicht. Maar hij eet prima en is ook zo gezond als een vis. Ik maak me er niet echt zorgen om. Maar idd wel lastig met kleren kopen. Wij zijn dan ook blij met de 'afzakbroekenmode'


Johanna