sacramenten, tekenen ter gedenking of genademiddelen?

[Boaz]

Boaz schreef:

Ik redeneer andersom: er staat m.i. nergens een restrictie, dus kan de Maaltijd over worden gehouden. Zo lang het door gelovigen is, die het oprechte verlangen hebben God te volgen.
Als iemand dan wel een restrictie aanbrengt, ligt de taak bij deze persoon om aan te geven waar dat op gebaseerd is.
Waarom begin je nu wéér over veranderen, en hoe goed het al die eeuwen is geweest? Eerst eens uitpluizen of zo'n restrictie terecht is, dan pas kan je conclusies trekken.

Schelpje3 schreef:

Er staat nergens een restrictie maar ook geen aanbeveling om het te pas en te onpas te vieren.
Een gelovige die oprecht de Heere volgt, veroorzaakt geen onrust en tweespalt in een kerkelijke gemeente!
Is meer eigenliefde dan liefde voor de Heere en Zijn Kerk.
Er zijn ook mensen die nooit H.A. vieren, vanwege allerlei omstandigheden, denk je dat deze niet bekeerd zijn of niet in de Hemel zullen komen?

ad. 'Er staat nergens een restrictie maar ook geen aanbeveling om het te pas en te onpas te vieren.'
Zie je nu echt niet dat je vreselijk doorslaat? Heb ik het gehad over te pas en te onpas de Maaltijd des Heren te vieren? De gemeente van God zit niet alleen in een kerkgebouw, overal waar gelovigen zijn, is God in hun midden. Mijn oom heeft op zijn sterfbed de Maaltijd gehouden met zijn (gelovige) kinderen en zijn vrouw. Naar wat ik hoorde was dat prachtig, waarom zou dat niet mogen?

ad. 'Een gelovige die oprecht de Heere volgt, veroorzaakt geen onrust en tweespalt in een kerkelijke gemeente!
Is meer eigenliefde dan liefde voor de Heere en Zijn Kerk.'
Waarom mag je zo'n vraag niet op tafel leggen? Waarom zou het meteen tweespalt moeten veroorzaken?
Gaan de hakken dan meteen in het zand als iemand een vraag stelt en onderbouwing vraagt?

ad. 'Er zijn ook mensen die nooit H.A. vieren, vanwege allerlei omstandigheden, denk je dat deze niet bekeerd zijn of niet in de Hemel zullen komen?'
Waarom haal je dat er nou bij? Denk je echt dat ik mijn hoofd ga breken over zo'n vraag? Het is toch niet aan mij om te beoordelen of iemand behouden is of niet?
Ik weet een ding: ze geven geen gehoor aan de opdracht 'doe dit tot Mijn gedachtenis', en verder besteed ik er geen gedachte aan.

Mag ik je een andere vraag stellen? Waarom schiet je toch telkens in de stress als iemand er een andere mening dan jou op na houdt, dat kan je toch verwachten op een discussie forum? Er valt toch niks te discussiëren met gelijkgestemden?

[Bambi]

=

[mealybug]

Dat kun je echt niet doen hoor Schelpje
Marnix namelijk, weet alles! Zelfs maar twijfelen aan zijn altijd juiste veronderstellingen en conclusies is een groot kwaad!
Hij verpersoonlijkt een perfecte wereld waar christelijke normen worden afgewisseld met respect voor anders denkenden.
Kortom....Super Marnix

Je sarcasme is zo ongeveer tegenovergesteld aan Marnix's verdraagzaamheid.
Iemand die meeleest en zich afvraagt hoe de ware christen in elkaar zit, weet gelijk welke kant hij moet kiezen.
Dat weer wel.

[mealybug]

Ik ga steeds beter begrijpen waarom al die kerkscheuringen er zijn geweest.

En al die mensen die bij geen enkele bestaande kerk willen horen, zijn op zich ook weer een kerkscheuring.

Er wordt hier van alle kanten geroepen dat de Gemeente, wat het Lichaam van Christus is, buiten de kerkmuren, één geheel moet vormen.
Ik wou niet graag dat mijn lichaam zo verdeeld was, als dat Lichaam van Christus.
Één ding is me wel duidelijk: volgens mij is dat Lichaam behoorlijk ziek en heeft het hoog nodig de Medicijnman nodig..........
Die Medicijnman is veel meer nodig, dan een sacrament.

Er staat duidelijk dat we als verschillende leden van 1 Lichaam verdraagzaam moeten zijn , juist omdat iedereen anders is.

[alexander91]

Dat kun je echt niet doen hoor Schelpje
Marnix namelijk, weet alles! Zelfs maar twijfelen aan zijn altijd juiste veronderstellingen en conclusies is een groot kwaad!
Hij verpersoonlijkt een perfecte wereld waar christelijke normen worden afgewisseld met respect voor anders denkenden.
Kortom....Super Marnix

Je sarcasme is zo ongeveer tegenovergesteld aan Marnix's verdraagzaamheid.
Iemand die meeleest en zich afvraagt hoe de ware christen in elkaar zit, weet gelijk welke kant hij moet kiezen.
Dat weer wel.

In dat geval zou je Horeb heel erg dankbaar moeten zijn, want dat scheelt veel zoekwerk.
Nu snap ik pas de reden achter het provoceren van de naaste: dan wordt de waarheid zichtbaar. Die vinden we dus niet in Gods Woord, maar in het provoceren van elkaar.

[Teus]

Ik ga steeds beter begrijpen waarom al die kerkscheuringen er zijn geweest.

Nu pas?

[Marnix]

Onderbouwen met Bijbelteksten. Prima. Maar begin dan eens te onderbouwen met Bijbelteksten dat je thuis, met zn 2en, met een zelfmaaksetje, of wekelijks, of maandelijks het H.A. zou mogen vieren.
Want het is altijd goed geweest zoals het is!!
Dus diegenen die de boel menen op te schudden moeten zich eens achter de oren krabben. Zo van, wat is het mij waard, waarom is dat nuttig/noodzakelijk?
Alles wat tijdens de reformatie is besloten, moet anno 2000..... ineens gewijzigd worden. Men weet het nu beter?

Het gaat mij niet om het met zn tweeen thuis vieren als alternatief voor een kerk. Het gaat me er om christelijke samenkomsten, grootschalig en kleinschalig. Daarin spelen de gemeenten een belangrijke rol maar dat is niet de enige plek van die samenkomsten. Het gaat me ook niet om zelfmaakseltjes, of ik die nu zou verzinnen of dat het tradities zijn, het gaat me om wat de Bijbel, ja wat Jezus zelf er over leert. En dat probeer ik hier bespreekbaar te maken, zonder voor enorme opschudding te willen zorgen. Ik wil gewoon een goede inhoudelijke discussie en daar geef ik bijbelse argumenten voor. Als je dingen roept als opschudding veroorzaken, zelfmaakseltjes enz zijn is dat niet wat ik probeer te doen. Misschien wel hoe jij dat opvat maar die opvatting is dan niet juist

[Marnix]

Er staat nergens een restrictie maar ook geen aanbeveling om het te pas en te onpas te vieren.
Een gelovige die oprecht de Heere volgt, veroorzaakt geen onrust en tweespalt in een kerkelijke gemeente!
Is meer eigenliefde dan liefde voor de Heere en Zijn Kerk.
Er zijn ook mensen die nooit H.A. vieren, vanwege allerlei omstandigheden, denk je dat deze niet bekeerd zijn of niet in de Hemel zullen komen?

Als men gelooft dat alles goed is en niets verandert hoeft te worden is het begrijpelijk dat veranderingen als "onruststoken" wordt gezien, maar dat is niet de essentie. Als Jezus het avondmaal instelt voor alle gelovigen maar men dat zo heeft toegepast dat mensen door omstandigheden Zijn maaltijd niet meer kunnen vieren is dat juist een reden om dat te onderzoeken. Nee, je zaligheid hangt er niet vanaf maar Jezus stelt het niet zonder reden in en dan is het jammer als mensen het avondmaal niet kunnen vieren waar Hij die mogelijkheid wel geeft. En dan is het goed als mensen huis-aan-huis gaan en het brood breken zoals in Handelingen 2 ook te lezen is. En mooi dat vaak vanuit gemeenten er ook Avondmaalsvieringen in verzorgingstehuizen en bij zieken thuis worden gehouden. De drijfveer daarvoor is liefde voor Hem en voor die
medemensen.

[alexander91]

Ik denk dat het punt gemaakt is en dat het beter is alles even te laten bezinken voor iedereen elkaar volledig in de haren vliegt. Ik kan me beide gedachtegangen voorstellen, en ik denk dat de meesten hier meer op een lijn zitten dan het lijkt, maar dat de zaak gewoon vanuit twee uiterste kanten belicht worden. Marnix draagt zeker een goed punt aan vind ik, maar anderszijds moet wel voorzichtig omgegaan worden met een eventuele verandering. En ik dan dat Marnix daar ook zo voor is.

Ik denk dat we ten eerste toe moeten geven dat we in een gebrokenheid leven (wat een dooddoener eigenlijk), en dat we vanuit dat standpunt moeten toegeven dat het vroeger nooit perfect was, en nu ook niet is. Verbetering is dus altijd mogelijk, en het lijkt mij dat het Bijbels geoorloofd is dat na te streven (en daarin de Bijbelse lijn volgen). Op die manier kan denk ik voorkomen worden dat verbetering eigenlijk een verslechtering veroorzaakt.

[Boaz]

Ik denk dat het punt gemaakt is en dat het beter is alles even te laten bezinken voor iedereen elkaar volledig in de haren vliegt. Ik kan me beide gedachtegangen voorstellen, en ik denk dat de meesten hier meer op een lijn zitten dan het lijkt, maar dat de zaak gewoon vanuit twee uiterste kanten belicht worden. Marnix draagt zeker een goed punt aan vind ik, maar anderszijds moet wel voorzichtig omgegaan worden met een eventuele verandering. En ik dan dat Marnix daar ook zo voor is.

Ik denk dat we ten eerste toe moeten geven dat we in een gebrokenheid leven (wat een dooddoener eigenlijk), en dat we vanuit dat standpunt moeten toegeven dat het vroeger nooit perfect was, en nu ook niet is. Verbetering is dus altijd mogelijk, en het lijkt mij dat het Bijbels geoorloofd is dat na te streven (en daarin de Bijbelse lijn volgen). Op die manier kan denk ik voorkomen worden dat verbetering eigenlijk een verslechtering veroorzaakt.

Ik begrijp werkelijk niet waarom men elkaar in de haren vliegt, of zou vliegen. De vraag is simpel: Is het legitiem dat de Maaltijd des Heren ook buiten het kerkgebouw worden gevierd, want feit is, dat dat wordt gedaan.

Mocht iemand tot de conclusie komen dat de Bijbel die ruimte laat en het is niet het geval in zijn of haar kerk, dan veranderen wij dat toch niet zomaar even?
De persoon die die conclusie trekt, moet daarin voor zichzelf keuzes maken en uitzoeken wat wijs is.

Wat mij betreft kan de discussie gewoon verder, mits niemand persoonlijk wordt aangevallen op wat hij/zij schrijft.

[Marnix]

Ik ga steeds beter begrijpen waarom al die kerkscheuringen er zijn geweest.

En al die mensen die bij geen enkele bestaande kerk willen horen, zijn op zich ook weer een kerkscheuring.

Er wordt hier van alle kanten geroepen dat de Gemeente, wat het Lichaam van Christus is, buiten de kerkmuren, één geheel moet vormen.
Ik wou niet graag dat mijn lichaam zo verdeeld was, als dat Lichaam van Christus.
Één ding is me wel duidelijk: volgens mij is dat Lichaam behoorlijk ziek en heeft het hoog nodig de Medicijnmeester nodig..........
Die Medicijnmeester is veel meer nodig, dan een sacrament.

Correct. Je hebt eerst de Medicijnmeesternodig.... en dan pas het sacrament. Want zonder Hem is het sacrament inhoudsloos. En als je Hem volgt focus je niet vooral op wat je zelf nodig hebt maar ook op hoe je van elkaar nodig hebt, dienen kan enz. Streven naar eenheid is dan wel een gevolg.

[Marnix]

Ik denk dat het punt gemaakt is en dat het beter is alles even te laten bezinken voor iedereen elkaar volledig in de haren vliegt. Ik kan me beide gedachtegangen voorstellen, en ik denk dat de meesten hier meer op een lijn zitten dan het lijkt, maar dat de zaak gewoon vanuit twee uiterste kanten belicht worden. Marnix draagt zeker een goed punt aan vind ik, maar anderszijds moet wel voorzichtig omgegaan worden met een eventuele verandering. En ik dan dat Marnix daar ook zo voor is.

Ik denk dat we ten eerste toe moeten geven dat we in een gebrokenheid leven (wat een dooddoener eigenlijk), en dat we vanuit dat standpunt moeten toegeven dat het vroeger nooit perfect was, en nu ook niet is. Verbetering is dus altijd mogelijk, en het lijkt mij dat het Bijbels geoorloofd is dat na te streven (en daarin de Bijbelse lijn volgen). Op die manier kan denk ik voorkomen worden dat verbetering eigenlijk een verslechtering veroorzaakt.

Ik denk dat we elkaar niet in de haren hoeven te vliegen. Ik heb dit niet in mijn gemeente ingediend of zo (inderdaad, je moet voorzichtig omgaan met veranderingen) maar ik wilde dit punt gewoon bespreken op een plek die daar geschikt voor is en een christelijk discussieforum is daar bij uitstek geschikt voor. Dus zonder dat er gelijk van alles veranderd moet worden wil ik graag met elkaar over dit onderwerp nadenken op een rustige manier.

[Teus]

Er herken namelijk niets van het geschetste beeld. Zo gaat het namelijk niet, in ´onze´ gemeente.

Eén van de redenen dat zo blij ben dat ik geen lid ben van een kerk.
Ik heb niets om te zeggen in onze kerk of gemeente, het komt niet eens in me op.
Ik mag direct opzien naar de dingen die van boven zijn, wat een vrijheid!

[alexander91]

Er herken namelijk niets van het geschetste beeld. Zo gaat het namelijk niet, in ´onze´ gemeente.

Eén van de redenen dat zo blij ben dat ik geen lid ben van een kerk.
Ik heb niets om te zeggen in onze kerk of gemeente, het komt niet eens in me op.
Ik mag direct opzien naar de dingen die van boven zijn, wat een vrijheid!

Voel je dan niet de roeping om ook je naaste te ondersteunen en te bemoedigen? Het oog kan toch niet tegen de hand zeggen: ik heb u niet van node? Dat zou toch een misser zijn? Moet je alleen maar lid zijn van een gemeente als je denkt er zelf beter van te worden? Of is het meer een vorm van opoffering, om deel te nemen in een gemeente?

[Marnix]

Teus, ik denk dat je een hoop mist als je geen lid van een gemeente bent. De relatie met God en met elkaar wordt niet losgekoppeld in de Bijbel, integendeel. Geloof is niet iets individueels alleen (heel erg van deze tijd om dat te denken maar volgens mij niet Bijbels). Maar misschien goed als daar een nieuw topic voor komt aangezien het niet aansluit bij het onderwerp dat we hier bespreken.