ajl schreef:Klopt!
Ik moest in het begin ook erg wennen aan zondagschool en kindernevendiensten. Ik was dat van vroeger ook niet gewend. Het fijne is dat kinderen al op heel jonge leeftijd hun leeftijdsgenoten leren kennen en daar een band mee opbouwen. Ik had dat nl als kind bij ons in de kerk helemaal niet. Ik zag de kinderen op zondag in de kerk en daar bleef het bij. Ik zie met name bij de oudere jeugd dat die nog steeds veel met elkaar optrekken en dat komt echt door de nevendiensten, de clubs en de voreg catechesatie ( bij ons ook al vanaf 10 jaar)
De kindernevendiensten hebben er niet voor gezorgd dat er geen kerkverlating meer zou zijn. Dat getal is hoger dan het ooit was.
En die band opbouwen kun je ook op de zondagsschool. En veel kerken hebben ook een club op woensdagmiddag of zaterdag.
En vanaf de middelbareschoolleeftijd heb je de catechisatie en de jongerenverenigingen, daar worden ook banden gesmeed hoor.
De nevendiensten geven als boodschap af in feite, dat kerkdiensten maar heel saai en moeilijk zijn voor kinderen.
En ook ziet het kind niet hoe jij reageert, als de predikant iets zegt wat jou in je hart raakt op dat moment.
Ik vond het heel bijzonder als ik naast mijn pappa zat en ik zag bij hem een traan over zijn wang lopen. Thuis vroeg ik hem dan waarom dat was en dan legde hij dat op een kinderlijke wijze uit.
Godsdienstige opvoeding begint thuis, bij de ouders!
Er wordt al zoveel uitbesteed, vanwege creche en dagverblijven en speelzalen.
Zou je dan dit ook nog uit handen gaan geven?