Sekte? Of gewoon 'de kerk'?

[Equilibrist]

Naar aanleiding van een aantal opmerkingen in een ander topic wil ik hierbij de discussie voortzetten.

Namelijk, wat is het verschil tussen een willekeurige sekteleider en een voorganger/predikant/dominee? Dit is geen spottende vraag, maar als je het heel sec bekijkt kan ik me voorstellen dat de verschillen voor een buitenstaander nihil zijn.

Wanneer krijgt het gezag van een dominee, een kerkraad of een leider in de gemeente sektarische trekken? Ik vraag me dat af omdat, net als bij alle sekten, in de kerken het Woord van God als enige ware woord wordt geproclameert. Tevens wordt vertelt (aan de hand van de Bijbel, hoop ik!) dat men zich verre moet houden van alles dat niet naar het Woord gelijkt.

Misschien zouden jullie je gedachten hierover kunnen laten gaan.

[Voor de duidelijkheid nog een keer: ik wil niemand beledigen of beschuldigen, maar dit is een brandende kwestie voor mij!]

[bloempie]

Een sekte is een besloten kring. Deze zal niet snel naar buiten treden. Er is een sterke sociale controle.
De kerk treedt wel naar buiten. (De een wel meer dan de ander.) Er wordt bijvoorbeeld aan evangelisatie gedaan. Er worden avonden gehouden waar Gods Woord uitgelegd wordt en waar iedereen naar toe kan komen. Er zullen altijd mensen zijn die anderen controleren, maar iedereen heeft toch wel zijn eigen leven.
Een bijbeltekst die ik bij dit onderwerp passend vindt is:
'Christenen staan wel in de wereld, maar zijn niet van de wereld.'
Een sekte staat niet in de wereld, maar zondert zich er van af. Deze groep heeft een eigen levenswijze.

Nu heb ik het eigenlijk alleen gehad over de kerk, maar niet over een kerkelijk leider.
Wanneer een kerkelijk leider zichzelf boven Gods Woord gaat stellen, aan zijn eigen eer wil komen en anderen zijn wil oplegt, dan denk ik dat je kunt spreken van sektarische trekken.

[joris]

zodra er geindoctrineerd wordt is er sprake van secte vindt ik, in ieder geval nietmeer van een open geloofgsgemeentschap. Als de jongern bijvoorbeeld alleen de woorden van dominees of ouders napraten zonder dat ze er zelf over nagedacht hebben, dat haal je er zo uit als je navraagt komt het al dichtbij indoctrineren.

Zeggen dat er buiten je kerk niets goeds is, is ook sektarisch.

Als de verantworodlijkheid van de leden wordt ontmomen is het ook sektarisch, zo las ik hier bijvoorbeeld over gemeenten waarvan dominees het houden van bijbelstudies ontmoedigen.

[Elsa]

Een sekte is een besloten kring. Deze zal niet snel naar buiten treden

zodra er geindoctrineerd wordt is er sprake van secte

Een belangrijk kenmerk van een sekte is ook dat sekteleden zich af moeten sluiten van de buitenwereld. Wat in de praktijk betekent dat zij zelfs familiebanden verbreken.

[Charity]

SEKTE:
Een groepering die een pyramidevormige en autoritaire leiderschapstructuur heeft, met alle leerstellingen en richtlijnen komend van degene(n) aan de top. De groepering zal er aanspraak op maken de enige weg te zijn tot God, Paradijs, Verlichting, beheersen van de krachten van de geest, ultiem geluk, etc, en zal indoctrinatie en manipulatie gebruiken om gezag uit te kunnen oefenen en haar leden te behouden.

[RECI-TATIVO]

Een kenmerk dat je veelal bij sekstes ook op ziet treden van het streven naar gewin, meestal financieel, voor de sekteleider(s). In de leer wordt dan opgenomen dat om echt verlicht/zalig/bevrijd te worden je al het materiele achter je moet laten, enkele graag wel storten op de bankrekeningen van bepaalde personen.

[Kaw]

Een kenmerk dat je veelal bij sekstes ook op ziet treden van het streven naar gewin, meestal financieel, voor de sekteleider(s). In de leer wordt dan opgenomen dat om echt verlicht/zalig/bevrijd te worden je al het materiele achter je moet laten, enkele graag wel storten op de bankrekeningen van bepaalde personen.

Gewin is vaak een bijzaak. Machtswellust en het idee om uitverkoren te zijn spoken ook vaak door het hoofd van een sekteleider.

Als hij ontdekt dat hij als leider bepaalde voordelen heeft, dan buit hij dit vaak uit in geldtrekkerij, sexorgieën enz.

En als de sekte op instorten staat, dan plegen we collectief zelfmoord.

[Kaw]

SEKTE:
Een groepering die een pyramidevormige en autoritaire leiderschapstructuur heeft, met alle leerstellingen en richtlijnen komend van degene(n) aan de top. De groepering zal er aanspraak op maken de enige weg te zijn tot God, Paradijs, Verlichting, beheersen van de krachten van de geest, ultiem geluk, etc, en zal indoctrinatie en manipulatie gebruiken om gezag uit te kunnen oefenen en haar leden te behouden.

Deze omschrijving ligt dicht gelieerd aan de kerken.

[RECI-TATIVO]

Gewin is vaak een bijzaak. Machtswellust en het idee om uitverkoren te zijn spoken ook vaak door het hoofd van een sekteleider.

Als hij ontdekt dat hij als leider bepaalde voordelen heeft, dan buit hij dit vaak uit in geldtrekkerij, sexorgieën enz.

En als de sekte op instorten staat, dan plegen we collectief zelfmoord.

Klopt ook wel, maar ik denk dat je verschillende typen leiders hebt, ook in sekten. SOmmigen zijn echt gestoord en op zoek naar macht, andere zijn heel intelligent en berekenend en gaat het puur om het financiele slaatje dat er uit te slaan valt, en zo zijn er denk ik wel meer typen te onderscheiden.

[columbus]

ik sluit me bij de woorden van Charity aan.
maar zo zie ik de kerk niet Kaw.

[Kaw]

ik sluit me bij de woorden van Charity aan.
maar zo zie ik de kerk niet Kaw.

Nee, ik ook niet.

Toch is het wel iets om over na te denken, vind ik.

[Equilibrist]

SEKTE:
Een groepering die een pyramidevormige en autoritaire leiderschapstructuur heeft, met alle leerstellingen en richtlijnen komend van degene(n) aan de top. De groepering zal er aanspraak op maken de enige weg te zijn tot God, Paradijs, Verlichting, beheersen van de krachten van de geest, ultiem geluk, etc, en zal indoctrinatie en manipulatie gebruiken om gezag uit te kunnen oefenen en haar leden te behouden.

Deze omschrijving ligt dicht gelieerd aan de kerken.

Ja, dat laatste viel mij ook al op. Vandaar ook het openen van dit topic. Ik denk dat jullie één van de belangrijkste verschillen tussen kerk en sekte wel hebben genoemd: het onsluiten van de buitenwereld. In mijn omgeving heb ik meegemaakt dat een groep mensen (zichzelf christenen noemend) zich afsloot van de samenleving en totaal afhankelijk werd van een leider.

In dit kader kunnen we dus ook onze eigen beleving en gedraging onder de loep nemen. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen zich bevinden op het hellende vlak van een 'favoriete dominee' (zie ik opzich niet zoveel 'verkeerds' in) naar het afgoden van een dienaar van God. Deze mensen lijken alle woorden die de predikant/dominee/voorganger/leider uitspreekt op te nemen zonder deze te toetsen, zichzelf te bevragen naar het waarom... en dan kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan.

Ik ben dan ook bang voor groepen waar ik naar binnen wordt gelokt (vorige week hebben ze het nog geprobeert in Zwolle ) en waar mij wordt vertelt dat mijn gedachten 'des duivels' zijn omdat ze niet overeenkomen met het credo van de groepering. Eerlijk gezegd kan ik hier niet mee omgaan. Er spoken dan allemaal verhalen over sekten en enge groepen door mijn hoofd, en enig openstaan voor de ander is er dan niet meer bij. Lijkt me niet echt goed. Maar dat is dan alleen in extreme gevallen, gelukkig.

Zucht.

[padvinder]

Onze dominee verwacht volgens mij niet anders dan dat wij (ik) zijn woorden klakkeloos voor "waar" aannemen.
Kritische vragen worden absoluut niet op prijs gesteld, heb ik op catechisatie meermalen aan den lijve ondervonden. Eén keer werd zelfs gevraagd waar ik nu eigenlijk op uit was, of ik nu persé "de makkelijke weg wilde bewandelen?" ...
Er wordt bij ons ook ernstig gewaarschuwd voor dit Refoweb ("notabene met een eigen "webpastor", jongelui, houd je er verre van!" Zo van: ik ben de enige echte.)
Gebeds- en bijbelkringen zonder "ambtelijk toezicht" worden door onze dominee zeer gevaarlijk genoemd aangezien ze zo snel tot dwaalleringen kunnen leiden... Het deed mij denken aan het verbod van de Roomse kerk in vroeger tijden, waar de leken ook werd verboden de bijbel te lezen. Nou, dat laatste is nog niet het geval, persoonlijk althans niet, in groepsverband dus wel.

Ik heb daar zo mijn gedachten bij...

[Equilibrist]

Onze dominee verwacht volgens mij niet anders dan dat wij (ik) zijn woorden klakkeloos voor "waar" aannemen.
Kritische vragen worden absoluut niet op prijs gesteld, heb ik op catechisatie meermalen aan den lijve ondervonden. Eén keer werd zelfs gevraagd waar ik nu eigenlijk op uit was, of ik nu persé "de makkelijke weg wilde bewandelen?" ...
Er wordt bij ons ook ernstig gewaarschuwd voor dit Refoweb ("notabene met een eigen "webpastor", jongelui, houd je er verre van!" Zo van: ik ben de enige echte.)
Gebeds- en bijbelkringen zonder "ambtelijk toezicht" worden door onze dominee zeer gevaarlijk genoemd aangezien ze zo snel tot dwaalleringen kunnen leiden... Het deed mij denken aan het verbod van de Roomse kerk in vroeger tijden, waar de leken ook werd verboden de bijbel te lezen. Nou, dat laatste is nog niet het geval, persoonlijk althans niet, in groepsverband dus wel.

Ik heb daar zo mijn gedachten bij...

Dit lijkt mij serieus een zeer ernstige situatie. Negatief dan hé. {dit is een mening!}