Beste mensen, ik worstel met een probleem. Heel duidelijk stelt Onze Lieve Heer dat gij niet zult oordelen. Hier is wat mij betreft geen interpretatieverschil over mogelijk. Wat wel moeilijk is om elke persoonlijke mening die je over iets of iemand hebt hier aan te toetsen.
Hoe ver mag bijvoorbeeld een columnist gaan? Om misstanden te kunnen benoemen is het soms ontzettend moeilijk om de oorzaak zo te omschrijven dat er niemand in het beklaagdenbankje komt. Of hoe zit dat met bijvoorbeeld dit: Je hebt samen een bedrijf met iemand en een klant wil met je in zee. Echter, deze klant is een bekend oplichter en jouw kompaan weet dat niet. Indien je het hem vertelt spreek je kwaad en of hang je er mogelijk een waardeoordeel aan. Een ander voorbeeld: een bepaalde politicus spreekt zichzelf voortdurend tegen en op een bepaald moment doet zich wel een hele kwalijke zaak voor die ook aantoonbaar is. Mag je dit benoemen?
En zo zijn er ontelbaar voorbeelden te noemen. Onze Lieve Heer vraagt vanzelfsprekend niet te zondigen, maar verlangt ook puurheid. Stel je bent een expressief persoon en God heeft je laten weten dat te kunnen waarderen, hoe ga je dan met dit item om?
Met vriendelijke groet,
Jeroen