Chaya schreef:Dat zal voor die mensen dan ook gelden.
Wie zegt dat jij het juiste beeld hebt en zij niet?
Dat zeg ik helemaal nergens.
Het enige waar ik in dezen melding van maak is het feit dat de reformatorische school waar ik tweemaal per dag langs fietste in de tijd dat ik zelf ook nog op school zat op mij overkwam als een verzameling mensen die vooral heel erg veel niet mochten (en vaak stiekem wél deden).
Pas toen ik mijn latere vrouw leerde kennen heb ik gezien dat binnen deze stromingen wél levensvreugde voorkomt.
Wat ik erg pijnlijk vind is dat dit naar buiten toe (vaak) niet zo sterk gecommuniceerd wordt.
God komt dan op buitenstaanders (en dat was ik) over als een soort boeman.
Een klein beetje vergelijkbaar met het beeld van Allah dat bepaald (niet alle) moslims uitdragen.
Dat doet mij pijn, omdat ik mijzelf, in weerwil van wat anderen op dit forum van mij menen te moeten vinden, erg verbonden voel met deze zuil, en mijzelf ook als lid van deze zuil zie.
En ik ben volledig met je eens dat de jongeren op die school waar ik voorbij fietste ook een erg eendimensionaal en onjuist beeld van mij hadden, maar ik moet wel toegeven dat ik daar met mijn uitstraling (altijd een peuk in het mondje, lang haar, leren jack, kistjes aan de voeten) aan meewerkte.
Pas als je mij leerde kennen kwam je er achter dat ik gevoeliger was en ben dan ik deed voorkomen. Mijn uitstraling schrok echter dermate af dat niet iedereen aan dat experiment durfde beginnen.
Pas als je de refozuil van binnenuit leert kennen kom je er achter dat de regels veel minder streng zijn dan men naar buiten toe doet voorkomen. De uitstraling schrok mij echter dermate af dat ik, toen ik aan dat experiment durfde beginnen heel lang met een verkeerd beeld (van de zuil én van God) gekampt heb.
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.