Mijn man wil als militair gaan werken

[hendrinaatje]

Het is altijd al een droom van mijn man geweest om bij defensie te gaan werken als militair. Ik heb dat lange tijd kunnen onderdrukken, maar nu we getrouwd zijn sinds kort, komt het bij hem weer naar boven. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik weet ook niet of ik het aankan. Hij zal dan regelmatig lang weg zijn en ik weet dan niet eens waar hij is. Heeft iemand tips hoe hiermee om te gaan of is er iemand die in hetzelfde schuitje zit?

[Faramir]

Mijn vader heeft tot aan zijn pensioen bij het leger gewerkt als burger. Dus geen uitzendingen. Hij heeft zijn kinderen altijd afgeraden om bij defensie te gaan werken. Na 4 of 8 jaar wordt je weer afgedankt tenzij je als officier aan de bak kan komen. Daarnaast komen er nogal wat militairen psychisch helemaal kapot terug van een uitzending.

Hoe je dat doet als partner zijnde weet ik niet maar het lijkt me wel dat dit een gigantische druk geeft op een relatie.

[Kvinna]

Verdiep je eerst (samen) wat het werk precies in houdt. Maakt hij eigenlijk wel kans om er bij te komen? Er zijn nogal wat mensen ontslagen daar de laatste tijd.
Maar ik ken militairen die gewoon thuis wonen en elke dag heen en weer rijden naar het werk. Alleen die uitzendingen, dat is wel heftig.

[Marloes1g]

Bij welk onderdeel van defensie wil hij gaan werken?
Als het bij KCT is dan gaat inderdaad je leven op zijn kop.
Voor de rest valt het nogal mee geloof ik.

[Mortlach]

Ben ik de enige doe het vreemd vind dat je in je relatie de dromen van je partner onderdrukt? Dat lijkt me niet echt bevorderlijk voor het huwelijksgeluk.

[ajl]

Ben ik de enige doe het vreemd vind dat je in je relatie de dromen van je partner onderdrukt? Dat lijkt me niet echt bevorderlijk voor het huwelijksgeluk.

euh..nee. Ik dacht hetzelfde en was al verbaasd dat niemand daarover begon.

[Duschka]

Ben ik de enige doe het vreemd vind dat je in je relatie de dromen van je partner onderdrukt? Dat lijkt me niet echt bevorderlijk voor het huwelijksgeluk.

Ik denk niet dat je elkaars ambities en dromen met onderdrukken, maar aan de andere kant houd je natuurlijk wel rekening met elkaar. En we hebben het hier waarschijnlijk over het soort aanmelding bij defensie, waar iemand dus regelmatig uitgezonden kan worden. Dat is toch iets anders dan het verlangen om een racefiets te bezitten
Ik krijg de indruk dat de persoon in kwestie dus heel goed weet en wist welke bezwaren zijn (toen nog toekomstige) echtgenote hier tegen had.
Hij heeft toch ook heel bewust voor de echtgenote gekozen, hoop ik?

[ajl]

als militair. Ik heb dat lange tijd kunnen onderdrukken, maar nu we getrouwd zijn sinds kort, komt het bij hem weer naar boven.

Deze opmerking wijst daar niet echt op. Het komt op mij over alsof de vrouw het hem uit het hoofd gepraat heeft ipv dat er gezamelijk een beslissing is genomen.

[hendrinaatje]

Bedankt voor jullie reactie!

Weetje wat het probleem is:
Voordat wij gingen trouwen hebben we het er samen heel vaak over gehad.
Uiteindelijk hebben wij samen besloten het niet te doen aangezien ik er echt tegenop zag.
Hij heeft dat geaccepteerd.
Het is daarom nu best moeilijk voor mij om nu opeens weer te horen dat hij er nog steeds mee loopt en er serieuze plannen mee heeft.
Enerzijds gun ik hem álles! Zoveel houd ik van hem, maar anderzijds hebben wij die afspraak ooit gemaakt.
Had ik voorheen ook nog gekozen om met hem te trouwen als hij wel besloot het leger in te gaan?

[Mortlach]

Bedankt voor jullie reactie!

Weetje wat het probleem is:
Voordat wij gingen trouwen hebben we het er samen heel vaak over gehad.
Uiteindelijk hebben wij samen besloten het niet te doen aangezien ik er echt tegenop zag.
Hij heeft dat geaccepteerd.
Het is daarom nu best moeilijk voor mij om nu opeens weer te horen dat hij er nog steeds mee loopt en er serieuze plannen mee heeft.
Enerzijds gun ik hem álles! Zoveel houd ik van hem, maar anderzijds hebben wij die afspraak ooit gemaakt.
Had ik voorheen ook nog gekozen om met hem te trouwen als hij wel besloot het leger in te gaan?

Hmm, ja, dat is wel belangrijke informatie. Het lijkt voor hem niet juist om op zo'n belangrijke beslissing en afspraak terug te komen. Het kan een argument zijn -als je voor de nucleaire optie wilt gaan- om te zeggen dat je niet met hem had getrouwd als hij het leger in had gewild... Hoe hij daar dan op reageert is aan hem.

Is het trouwens alleen het lange tijd van huis zijn waar je tegenop ziet? Het lijkt me dat er talloze partners van soldaten zijn die daarmee hebben leren omgaan. Misschien kun je daar beter advies inwinnen dan hier.

[schelpje3]

Het is altijd al een droom van mijn man geweest om bij defensie te gaan werken als militair. Ik heb dat lange tijd kunnen onderdrukken, maar nu we getrouwd zijn sinds kort, komt het bij hem weer naar boven. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik weet ook niet of ik het aankan. Hij zal dan regelmatig lang weg zijn en ik weet dan niet eens waar hij is. Heeft iemand tips hoe hiermee om te gaan of is er iemand die in hetzelfde schuitje zit?

Wat bedoel je met: of ik het aankan? De gevaren? Maar die loopt hij elke dag. In het verkeer, hij kan ziek worden enz.
En als je er tegenop ziet langer alleen thuis te zijn, is het misschien nuttig om daar nu al een oplossing voor te bedenken. Want lieve meid, je man is niet je bezit! Ook geen meubelstuk dat je neerzet en dat blijft staan.
Ik zeg het expres een beetje zwart wit maar als het echt zijn droom is, heb je een fijner huwelijk met af en toe momenten van eenzaamheid, dan een man die zijn hele leven misschien teleurgesteld is en het jou MOGELIJK later gaat verwijten.
Toen ik trouwde dacht ik, nu ben ik nooit meer alleen. Beetje naief, want ik ben heel vaak alleen geweest, ook op bijzondere of spannende momenten.
Mijn man is geen militair (wel verplicht geweest) maar moest vaak voor zaken naar het buitenland. Ik maakte er altijd het beste van. Nodigde een vriendin uit, of ging een paar dagen naar mijn ouders, liet me lekker verwennen , sliep in mijn "oude" bed. Kon bij mij thuis de boel lekker ff de boel laten. En soms kom je er dan pas achter dat je best goed alleen kunt zijn, tenminste, ik wel.

[schelpje3]

Deze opmerking wijst daar niet echt op. Het komt op mij over alsof de vrouw het hem uit het hoofd gepraat heeft ipv dat er gezamelijk een beslissing is genomen.

Het scheelt denk ik ook of er al kinderen zijn of niet, en hoe lang dat je getrouwd bent. Denk je niet?

[Lichtzwaard]

Die man heeft groot gelijk dat hij een landssoldaat wil worden heeft hij in ieder geval rust in de kazerne.Maar met de bezuinigingsgekte op de de veiligheid van NL zal er weinig te werken zijn bij de landsverdediging.

[Kvinna]

Mogelijk zit er bij jouzelf een probleem rond onzekerheid. Als voor jou een pijnpunt is, dat je niet weet waar hij is (als hij aan het werk is als militair), waarom is dat dan zo erg?
Heb je een gezin? Denk je het niet aan te kunnen als hij langere tijd weg is?
Ben je bang voor de gevaren? Die lijken me alleen groter als hij op uitzending is, niet tijdens het normale werk. Een militair in zijn leven van alle dag loopt niet meer gevaar dan iemand die elke dag in de file staat of in een fabriek werkt.

Er zijn toch ook maatschappelijk werkers in het leger, kunnen jullie daar (samen!) niet een gesprek mee aanvragen om dingen op een rijtje te krijgen?

[hendrinaatje]

Je zult ongetwijfeld gelijk hebben dat er in het verkeer zat meer ongelukken gebeuren dan in het leger. Maar het zullen ook de beelden zijn die hij te zien krijgt. Het zal niet meevallen daarmee om te gaan. Maar goed, ik zal me er maar overheen zetten;) Het is niet zo dat ik hem dwing iets anders te kiezen hoor, alleen zal het voor mij omschakelen zijn. Maar in ieder geval bedankt voor de tips!