Koken, bakken, etc. (4)

[Marnix]

Bord leegeten is wel een prima devies. Voorwaarde is dat op dat bord de benodigde hoeveelheid eten ligt, ook de groente. Als ze dan hun bord niet leegeten krijgen ze te weinig binnen. Helemaal als ze wat vaak gebeurt het vlees en de aardappels opeten en de groenten laten liggen. Dit gaat alleen niet op als ze veel te veel opscheppen en dan niet alles opeten

[Chaya]

Bord leegeten is wel een prima devies. Voorwaarde is dat op dat bord de benodigde hoeveelheid eten ligt, ook de groente. Als ze dan hun bord niet leegeten krijgen ze te weinig binnen. Helemaal als ze wat vaak gebeurt het vlees en de aardappels opeten en de groenten laten liggen. Dit gaat alleen niet op als ze veel te veel opscheppen en dan niet alles opeten

Nee dat is echt onzin Marnix.
In theorie ja, maar je zult zelf meemaken dat de praktijk veeeeeeeel weerbarstiger is.
Juist als je die druk erop zet, gaat het mis, dat zal elke kinderarts beamen.
Als ze hun groenten niet helemaal opeten (1 lepel is al voldoende voor een klein kind) kun je alternatieven aanbieden, zoals een stukje komkommer, paprika- cherry tomaatjes, worteltjes.
Maar er is geen enkel kind in Nederland doodgegaan aan tekort aan groente of aardappelen.
Lees dit maar eens Help, mijn kind lust geen groenten

[ajl]

Bord leegeten schijnt juist obesitas te bevorderen. Een kind kan heel goed zelf inschatten hoeveel het eet. Daarbij vind ik het niet fair naar het kind toe om als ik hun eten opschep en dus de hoeveelheid bepaal, ook nog te eisen dat zij die hoeveelheid opeten.
Wij zeggen wel eens als zij bv alleen de groente en het vlees eten dat zij ook nog even een paar happen van de rijst, aardappelen ofzo moeten eten.

[juffiejuf]

@ marnix, we horen het wel over drie jaar

[Chaya]

@ marnix, we horen het wel over drie jaar

[Marnix]

Ligt misschien ook wel aan de leeftijd? Ik dacht aan iets oudere kinderen. Bij een kind van 1 of 2 jaar zal het inderdaad wel wat anders gaan.

Dat een kind van 6 vertellen dat hij zijn bord leeg moet eten voor obesitas zou zorgen is natuurlijk onzin. Tenzij je ze teveel (en dat kan bij kleine kinderen al snel) of ongezond eten voert. En wat het gelinkte artikel betreft, daar ben ik het voor een deel niet mee eens. Het kind laten bepalen wat ze eten en wat niet. Als je daar op aanstuurt is het niet vreemd dat je kind op een gegeven moment alles wat niet zo lekker smaakt als friet en een kroket gaan laten liggen en later enorme zeurkousen worden met eten. En je constant alles staat te pureren, allerlei dingen niet eten want die vind je kind niet zo lekker enzovoorts. Want ja, ze hoeven niets te eten, ze bepalen zelf wel wat ze eten en wat niet. Ik geloof er niet in.

En dat is heel wat anders dan een enorm bord opscheppen met groente en het kind dwingen dat allemaal op te eten.....

Jullie horen over een paar jaar wel hoe het gaat

[ajl]

Dat een kind van 6 vertellen dat hij zijn bord leeg moet eten voor obesitas zou zorgen is natuurlijk onzin. Tenzij je ze teveel (en dat kan bij kleine kinderen al snel) of ongezond eten voert. En wat het gelinkte artikel betreft, daar ben ik het voor een deel niet mee eens. Het kind laten bepalen wat ze eten en wat niet. Als je daar op aanstuurt is het niet vreemd dat je kind op een gegeven moment alles wat niet zo lekker smaakt als friet en een kroket gaan laten liggen en later enorme zeurkousen worden met eten. En je constant alles staat te pureren, allerlei dingen niet eten want die vind je kind niet zo lekker enzovoorts. Want ja, ze hoeven niets te eten, ze bepalen zelf wel wat ze eten en wat niet. Ik geloof er niet in.

En dat is heel wat anders dan een enorm bord opscheppen met groente en het kind dwingen dat allemaal op te eten.....

Jullie horen over een paar jaar wel hoe het gaat

Een kind van 6 dwingen om zijn bord leeg te eten kan wel degelijk zorgen voor obesitas. Het kind leert namelijk zo het eigen "vol" gevoel te negeren en door te eten.

Bij ons is het zo dat wij bepalen wat ze eten en het kind bepaalt hoeveel het eet . Wel tussen bepaalde grenzen natuurlijk. Gisteren aten wij bv spruitjes. Alleen mijn man vindt het lekker. De oudste twee hebben inmiddels geleerd om dit te eten. J (3) moest 3 spruitjes eten. O (2) begrijpt dit concept nog niet en heeft er toch 1 opgegeten. Volgend jaar zal hij er ook 3 moeten eten.
Een kind laten bepalen wat er geheten wordt, is ook niet mijn ding. Wij zijn ook niet van plan om eindeloos te pureren en gepluk in het eten om er dingen uit te vissen vind ik vreselijk.

[Marnix]

Zoals ik al zei, als het leidt tot obesitas schep je te veel op. Je moet niet meer opscheppen dan nodig. Als het kind het gevoel heeft vol te zitten en het bord met wat hij/zij moet opeten is nog niet leeg, dan is het bord te vol.

Maar meestal gaat het niet om "te vol zitten" maar hebben ze na het eerst hapje opeens geen honger meer. Totdat het toetje komt, dan blijken ze nog helemaal niet vol te zitten

En verder ben ik het helemaal met je aanpak eens. Rustig ze laten wennen aan smaken en dingen leren eten. Ipv kinderen zelf laten bepalen wat ze eten en wat niet.

[Chaya]

Zoals ik al zei, als het leidt tot obesitas schep je te veel op. Je moet niet meer opscheppen dan nodig. Als het kind het gevoel heeft vol te zitten en het bord met wat hij/zij moet opeten is nog niet leeg, dan is het bord te vol.

Maar meestal gaat het niet om "te vol zitten" maar hebben ze na het eerst hapje opeens geen honger meer. Totdat het toetje komt, dan blijken ze nog helemaal niet vol te zitten

En verder ben ik het helemaal met je aanpak eens. Rustig ze laten wennen aan smaken en dingen leren eten. Ipv kinderen zelf laten bepalen wat ze eten en wat niet.

Of gewoon verstoppen in soepen en sauzen. M.a.w. de staafmixer is een onmisbaar keukenartikel.
Eten moet gewoon een leuk sociaal gebeuren zijn en wie even geen zin of trek heeft, eet wat minder of schept er appelmoes bij.
Je bent wel een harteloze volwassene als je van een kind eist (die te gast is) dat ze alles maar moeten meeëten.
Ik heb zo vaak kinderen aan tafel die de normaalste dingen (zoals volkorenbrood, worstsoorten, jam of pindakaas, melk/karnemelk) absoluut niet willen eten.
Nou dan niet. Wat wil je dan? Dan blijkt een beschuitje met basterdsuiker er wel in te gaan met een glas water.
Het zou mijn lunch niet zijn, maar ik hoef dat kind van een ander niet op te voeden.
Dus als moeder aan mij vraagt: en, heeft Pietje nog wel wat zitten eten, want het is zo'n zeurpiet met eten. Antwoord ik: jazeker, de 2 beschuitjes gingen er prima in, evenals het glas water.
En mijn miezemuizen blijken bij een ander wel die champignons opgegeten te hebben die ze thuis haten.
Ik heb er eentje bij die gruwde van speklapjes en spekblokjes en nu bleek opeens zijn lievelingsgerecht bij de Italiaan Spaghetti carbonara te zijn.
Het kan verkeren hoor ouders.

[ajl]

Daar begin ik dus niet aan. Het resultaat is dan dat mijn eigen kinderen ook beschuit met suiker willen eten, terwijl ik ze dat niet wil geven. Op woe en vrij eten hier vaak vriendjes mee, maar ik heb volkoren brood, melk/ karnemelk/ thee en hartig en zoet beleg. Tomaten en komkommer staan standaard op tafel. Vaak vraag ik na de maaltijd nog wie er fruit wil.

Ik verbaas mij erover dat kinderen zo weinig lusten. Het is yoki en chocolademelk en witte boterhammen dat ze vragen. Vinden mijn kinderen ook lekker, maar hoort m.i. niet bij gezonde voeding. Ik pas mijn gezonde eten niet aan, maar ga de strijd met het betreffende kind ook niet aan. Dan eten ze maar niet.

[Chaya]

Daar begin ik dus niet aan. Het resultaat is dan dat mijn eigen kinderen ook beschuit met suiker willen eten, terwijl ik ze dat niet wil geven. Op woe en vrij eten hier vaak vriendjes mee, maar ik heb volkoren brood, melk/ karnemelk/ thee en hartig en zoet beleg. Tomaten en komkommer staan standaard op tafel. Vaak vraag ik na de maaltijd nog wie er fruit wil.

Ik verbaas mij erover dat kinderen zo weinig lusten. Het is yoki en chocolademelk en witte boterhammen dat ze vragen. Vinden mijn kinderen ook lekker, maar hoort m.i. niet bij gezonde voeding. Ik pas mijn gezonde eten niet aan, maar ga de strijd met het betreffende kind ook niet aan. Dan eten ze maar niet.

Dat gebeurt niet hoor, tenminste, ik maak het nooit mee. En waarom noem jij het strijd? Dat klinkt alsof je aan het hoofd van de tafel staat en streng zegt: dit is het, daar zul je het mee moeten doen.
Mijn kinderen houden zich aan hun eigen menuutjes, de één wil melk, de ander vruchtenyoghurt, nou prima.
En als het dan toch zou gebeuren, dan is het toch niet erg als jouw kind ook een keer beschuit eet?
Waarom zo krampachtig ajl? M.i. geef je het dan teveel lading.

Ik zeg dus niet dat je van alles extra in huis moet halen! Maar als je toevallig beschuit of crackers hebt of ontbijtkoek (die is tegenwoordig suikervrij!)
dan geef je dat toch aan zo'n kind?
Ik heb zelfs wel eens een restje soep uit de vriezer ontdooid, omdat ik op dat moment geen halal broodbeleg had.
Ik geniet regelmatig van mijn verse witte bammetje, met een iets dikkere laag boter en melk hagelslag. jammie.

[Marnix]

Als je kinderen bruin brood lekker vinden (en het is inderdaad gezonder) snap ik dat je geen wit brood in huis hebt. Dat hebben wij ook nooit. Verder gaat het niet om krampachtigheid maar dat een kind verschillende dingen leert eten en niet alleen maar wit brood, chocomel en yoki wil.

Of gewoon verstoppen in soepen en sauzen. M.a.w. de staafmixer is een onmisbaar keukenartikel.
Eten moet gewoon een leuk sociaal gebeuren zijn en wie even geen zin of trek heeft, eet wat minder of schept er appelmoes bij.
Je bent wel een harteloze volwassene als je van een kind eist (die te gast is) dat ze alles maar moeten meeëten.
Ik heb zo vaak kinderen aan tafel die de normaalste dingen (zoals volkorenbrood, worstsoorten, jam of pindakaas, melk/karnemelk) absoluut niet willen eten.
Nou dan niet. Wat wil je dan? Dan blijkt een beschuitje met basterdsuiker er wel in te gaan met een glas water.
Het zou mijn lunch niet zijn, maar ik hoef dat kind van een ander niet op te voeden.
Dus als moeder aan mij vraagt: en, heeft Pietje nog wel wat zitten eten, want het is zo'n zeurpiet met eten. Antwoord ik: jazeker, de 2 beschuitjes gingen er prima in, evenals het glas water.
En mijn miezemuizen blijken bij een ander wel die champignons opgegeten te hebben die ze thuis haten.
Ik heb er eentje bij die gruwde van speklapjes en spekblokjes en nu bleek opeens zijn lievelingsgerecht bij de Italiaan Spaghetti carbonara te zijn.
Het kan verkeren hoor ouders.

Als er mensen blijven eten vraag ik altijd wat ze niet lusten. Als ze iets niets lusten maak ik dat niet. Zo kan het met kinderen, ook je eigen kinderen denk ik ook. Wat lust je echt niet? Dat maak je niet. De rest gewoon leren eten. En alles dan pureren is dan niet echt een oplossing. Dat doe je bij een peuter, daarna is het meer een noodoplossing voor als het anders echt niet gaat. En ja, je hoeft niet veel te eten. Maar wel wat. Een bord opscheppen een beetje, wat je in ieder geval nodig hebt. Meer dan dat hoef je niet te eten. Maar minder ook niet.

En verder vind ik gezonde voeding wel belangrijk. Volkoren brood, groente en fruit en niet alleen maar beschuit met suiker. Zoet, vet en zout doen het altijd goed maar zijn nou eenmaal niet zo gezond dus dat moet je met mate serveren. Ook als een kind zegt "ik eet thuis alleen maar wit brood en beschuitjes met suiker" Sorry, dat hebben we niet. Kies maar wat anders

[ajl]

Precies marnix! Dat is het verschil. Ik heb niet standaard vruchtenyoghurt in huis en wit brood sporadisch. ontbijtkoek als lunch?? Als ik daaraan begin heb ik er dag later discussie met een 3 jarige die liever koek eet dan zijn korstjes. Dat is m.i. niet krampachtig, maar gewoon normaal aanleren van eten. Ik heb gewoon brood in huis met normaal hartig en zoet beleg en vele soorten. Eitje erbij is geen enkel probleem, maar als een kind het niet blieft, kan ik er ook niets aan doen.

Voor de goede orde ik heb niets tegen de witte boterham met hagelslag, maar als ik het niet in huis heb, houdt het op. En er eten zo vaak kinderen mee dat ik het menu niet (meer) aanpas. Een meisje eet alles zonder suiker en toevoegingen en neemt daarom zelf haar boterhammen en drinken mee. Dan bied ik aan mijn eigen kinderen ook geen snoep aan die middag, maar fruit en rozijnen.

[Duschka]

Bij ons is het zo dat wij bepalen wat ze eten en het kind bepaalt hoeveel het eet . Wel tussen bepaalde grenzen natuurlijk. Gisteren aten wij bv spruitjes. Alleen mijn man vindt het lekker.

Grappig. Hier is spruitjes de enige groente waar DL he-le-maal wild van is... voor de rest weigert ze dus momenteel groente maar spruitjes... die gaan er met veel enthousiasme in.

[Chaya]

Als je kinderen bruin brood lekker vinden (en het is inderdaad gezonder) snap ik dat je geen wit brood in huis hebt. Dat hebben wij ook nooit. Verder gaat het niet om krampachtigheid maar dat een kind verschillende dingen leert eten en niet alleen maar wit brood, chocomel en yoki wil.

Het gaat om de kinderen van een ander Marnix! Die hoeven jij en ik niet op te voeden.

Ik heb niet standaard vruchtenyoghurt in huis en wit brood sporadisch. ontbijtkoek als lunch?? Als ik daaraan begin heb ik er dag later discussie met een 3 jarige die liever koek eet dan zijn korstjes

Nogmaals, het gaat over het kind van een ander.
Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om dan te zeggen: dan eet je maar niks.
Ik ga toch altijd naar alternatieven lopen zoeken dan.
Ik ben niet van de eetpolitie.
Ik zet hier supergezonde maaltijden op tafel, die voldoen aan alle eisen.
Zelfs de patat wordt niet zomaar uit een basisshopper of duitse super gehaald, maar liefst zelf gesneden van bonken.
En dan hooguit 1 a 2 keer per maand! Gefrituurd in rijstolie. (wel duur trouwens )
In heel veel gezinnen komt standaard elke vrijdag of zaterdag de friteuse uit de kast. Dat vind ik nou verschrikkelijk.

Verschilt jullie doordeweekse menu van een weekendmenu?
Ik heb in het weekend vaak ovengerechten nl. Of een keer met de römertopf. Doordeweeks meestal de ingewikkelder maaltijden, maaltijdsoepen of de Hollandse prak.
Ik heb op zaterdag geen tijd en op zondag geen zin om 2 uur in de keuken te staan nl.