Koken, bakken, etc. (4)

[meribel]

Marnix: eten en slapen kun je niet dwingen. Echt niet. Noch met dreigementen en/of beloftes.

oh, dit,

een waarheid als een koe!

[Chaya]

oh, dit,

een waarheid als een koe!

Boe.
Jij ook ervaring mee, begrijp ik?

[Evelien]

Dit idd .
Overigens heeft onze peuter nooit "smurrie uit een potje" gehad, maar altijd via de Kleintjes / Rapley methode eten gekregen, dat neemt niet weg dat ze "braaf" de ongeschreven gedragscode van dreumesen / peuters volgt en in groente en fruitstaking is .

Wij maken er geen strijd van. Het is een fase.... een fase....
En omdat ik mij natuurlijk desondanks toch enigszins zorgen maak over de broodnodige vitaminen, eten wij zeer regelmatig pasta etc. met zelfgemaakte tomatensaus (verse tomaten, paprika, ui, courgette etc. en dan de staafmixer er in) en soep (wortelsoep, aardappelsoep, courgettesoup, tomatensoep, broccolisoep etc.) en eet peuter bijna elke dag "ijs" van uitsluitend bevroren fruit.
Tsja, 't mensdom wil graag gefopt worden, zo blijkt

hihi zo heerlijk hoe jij dit om schrijft. En zo herkenbaar Gelukkig is het een fase... en soms dure sommige fases gewoon lang.

Zolang onze zoon over dag lekker zijn appeltje, banaan, mango, worteltje, komkommer lekker op zit te peuzelen vindt ik het al lang best. Hij is absoluut geen warm eten fan. Hij eet liever koud eten. Wel vindt hij een soepje erg lekker, dus een groentesoepje eet hij zo weg (wel het liefst zo koud mogelijk).

[ajl]

Vanaf 3 jaar maken wij er trouwens wel een strijd van. Ik geloof niet zo in kinderen die opeens op hun 7e of 9e ineens groente gaan eten. Ik zie te veel kinderen om mij heen die ook rond hun 10e nog niets lusten. Bij ons moeten ze vanaf hun 3e gaan proeven en eten. Onze nr 3 heeft tot 18mnd alles gegeten en vervolgens tot zijn 3e geen hap groente en bijna geen fruit. Op geen enkele wijze kregen wij het er in. Op een gegeven moment rond zijn 3e de knoop doorgehakt. De eerste weken waren toen echt niet fijn, maar inmiddels probeert hij wel alles te eten, ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar hij moet een paar happen eten.

[Marnix]

Ik geloof ook niet helemaal dat je met de opvoeding geen invloed kan hebben op eetgedrag. Studies lijken er op te wijzen dat er voor een deel wel degelijk invloed op uit te oefenen is. En voor een deel ook niet. Wat ik in mijn vorige post zei. Op korte termijn een beetje en op lange termijn meer. Als je in alles meegaat als ouders, oplossingen gaat zoeken die de ander wel kan waarderen enzovoorts is de kans groot dat kinderen als ze wat ouder worden dit blijven houden. Als ze iets niet zo lekker vinden en ze krijgen altijd alternatieven die ze wel lekker vinden, dan leren ze minder makkelijk dingen eten want ze hoeven het toch niet te proberen. Voor een deel ontwikkel je smaak ook door dingen te proberen... en als je iets echt vies vindt is dat iets anders dan wanneer je iets niet zo lekker vindt en de voorkeur geeft aan iets anders. Je kan niet voorkomen dat ze zeuren als ze iets moeten eten en het verschilt per kind, maar ik denk dat hoe je er mee omgaat wel invloed heeft. Maar goed, we gaan het d.v. meemaken

[ajl]

Wij stonden er ook zo in en eigenlijk is ons standpunt hierover sinds wij kinderen hebben niet gewijzigd. De eerste jaren mogen ze weigeren, al vat het mij op dat ze de eerste 15 mnd echt alles naar binnen werken. Daar maken wij dankbaar gebruik van en laten ze alle smaken en stukjes proeven. ONze oudste en jongste zeuren echt nooit over het eten, proeven alles en eten grote hoevelheden. Onze dochter eet eigenlijk ook heel goed, houdt absoluut niet van soep, maar at pas bij een vriendinnetje en had toch een klein beetje soep geprobeerd ( en opgegeten!) en beleefd bedankt voor een tweede bord. Dat vind ik echt super voor een 5 jarige. Onze J is in het eten een uitdaging, maar het gaat nu steeds beter en hij begint steeds meer dingen te eten.
Pureren beginnen wij eigenlijk ook niet aan, gewoon de normale smaken leren proeven.

[liefie]

Nina is nooit echt een goede eter geweest maar toch moet ze van ons wel eten. Vlees hoeft ze niet op te eten (meeste vind ze niet echt lekker) maar haar groente en aardappels moeten wel op.
Dingen die ze niet echt lekker vind moet ze een gedeelte echt opeten. Bij Nina moet je gewoon een beetje streng zijn wat eten betreft anders eet ze niks meer. Nina kan zich enorm vies maken van dingentjes aan of in eten en gaat dan echt kokhalzen

Al moet ik zeggen dat ze steeds meer uit zichzelf wil proeven zo heeft ze pas een stronk witlof op en at ze rauwe spinazie op (gekookt vind ze echt niet lekker)

Jet die eet werkelijk waar alles zo leuk om te zien.

Vanavond eten ze spuitenstamppot met gebakken appel en kaas dit vinden ze alletwee erg lekker.

[mohamed]

Kinderen krijg je aan de groente als je een goeie kok bent. Helaas bakken de meeste Nederlanders er twee keer niks van in de keuken met al die zooi uit pakjes. Logisch dat je kinderen de groenten niet lusten, rauw zijn ze ook niet te vreten.

Toen ik een keer kookte voor een kind wat niet wil eten riep hij verblijd tegen zijn jongere broertje: 'moet je dit eens proeven, het smaakt zalig!' Het gerecht zaten tomaten, wortels en selderij in. Kerngezond dus en toch lekker.

[meribel]

Vanaf 3 jaar maken wij er trouwens wel een strijd van. Ik geloof niet zo in kinderen die opeens op hun 7e of 9e ineens groente gaan eten. Ik zie te veel kinderen om mij heen die ook rond hun 10e nog niets lusten. .

ik geloof ook niet dat ze op hun 10e ineens open staan voor van alles, pas vanaf je 18e kom je een beetje bij zinnen. Althans dat is mijn eigen ervaring en wat ik om mij heen zie.
Zelf heb ik ook pas rond die leeftijd biefstuk leren eten en smaken leren waarderen.
Pas vanaf mijn 25e begon ik ingewikkeldere smaken ook lekker te vinden en bijvoorbeeld een glas rode wijn te waarderen.
In de puberteit dronk ik alleen die zoetige troep.


hier moeten ze overigens ook wel wat proeven, en als een kind het echt heel vies vind, nou ja, dan maar niet, dan maar wat aardappel alleen of een onderdeel van de maaltijd wat je wel lust. Of maar niets ( ik geef geen boterham )
Ik zei ook altijd, ik ga niet alle pannen uit de kast trekken, maar eerlijk is eerlijk....vanavond had ik sperciebonen en die eten de kinderen wel, mits enkel gekookt zonder poespas...eerlijk gezegd vinden man en ik dat niet fantastisch dus pakte ik toch maar de wokpan om voor ons met wat restjes groente uit de koelkast er wat sambalboontjes van te maken.
Zeker dat pittige vinden die kinderen niet te eten.
( volgens man moeten ze het gewoon leren, maar ik vind het sneu te zien hoe ze na een paar hapjes staken en dan enkel nog water drinken )

en ik gooi ook weleens de staafmixer door een saus voor hun...ALs ze dan dat bord leegeten en anders ligt alle paprika en ui en groente uitgevist op het randje...dan gewoon even mixen. Ik ben overtuigd dat als ze volwassen zijn het gewoon eten of anders mogen ze het zelf mixen.. ..ze zoeken het maar uit.

[jaccootje85]

Wat kan ik doen met kaki-fruit? Ik wil het gaan uitproberen want ik ken het niet... Wil het wel verwerken in een gerechtje maar ik wil dan wel de smaak goed naar voren laten komen... Zo uit de hand eten...dat doen we hier eigenlijk alleen met appels, peren en bananen

[Chaya]

ik geloof ook niet dat ze op hun 10e ineens open staan voor van alles, pas vanaf je 18e kom je een beetje bij zinnen. Althans dat is mijn eigen ervaring en wat ik om mij heen zie.

Je smaak ontwikkelt zich. Kinderen houden meer van zoete smaken en als je ouder wordt ga je het bittere vaak waarderen (koffie, witlof)
Het kan ook voorkomen dat kinderen na een ziekenhuisopname opeens een ander eetpatroon ontwikkelen.
Na amandelen knippen bijvoorbeeld (eten deed pijn) of na een paar dagen elders verblijven (eten was daar vies).

hier moeten ze overigens ook wel wat proeven, en als een kind het echt heel vies vind, nou ja, dan maar niet, dan maar wat aardappel alleen of een onderdeel van de maaltijd wat je wel lust. Of maar niets ( ik geef geen boterham )

Dat is een heel goed standpunt Meribel. Niet zo'n druk op leggen, anders wordt eten moeten en moeten is nooit leuk.
Ik zorg bij "vieze groente" dat er appelmoes, tutti frutti of stoofpeertjes zijn.
Daar mogen ze dan net zo veel van als de hoeveelheid groente. Dan schuiven ze dat tezamen naar binnen en dat gaat meestal prima.

Zeker dat pittige vinden die kinderen niet te eten.
( volgens man moeten ze het gewoon leren, maar ik vind het sneu te zien hoe ze na een paar hapjes staken en dan enkel nog water drinken )

Pittig is niet te leren, ik haat pittig eten en krijg er ook erg last van.

[tulp]

Wat kan ik doen met kaki-fruit? Ik wil het gaan uitproberen want ik ken het niet... Wil het wel verwerken in een gerechtje maar ik wil dan wel de smaak goed naar voren laten komen... Zo uit de hand eten...dat doen we hier eigenlijk alleen met appels, peren en bananen

Ik doe kaki-fruit graag door een schaaltje yoghurt met muesli.

[Lidia]

Oeps, wat heb ik dan makkelijke kinderen. We lusten zelf ook alles, maar de kinderen ook over het algemeen. Wel merk je dat ze het een lekkerder vinden dat het ander, maar ze eten het wel op... J. zegt dan wel dat het ze het niet zo lekker vindt, maar gaat toch gewoon door. Terwijl ik nooit gezegd heb dat ze perse haar bord leeg moet eten, want anders... of iets van die strekking.
D. eet nog alles wat er in zijn mond gestopt wordt of wat hij er zelf in stopt... Hij doet nergens moeilijk over.

[Marnix]

pittig is denk ik wel te leren maar daar moet je dan mee opgroeien. Op latere leeftijd is het lastiger om er aan te wennen. En voor een deel moet het je gewoon liggen. WIj aten nooit pittig maar ik vind het heerlijk. Ik kan nog pure sambal eten als ik wil

[Chaya]

Het pittige eten komt uit de landen rondom de evenaar. Omdat je van pittig eten gemakkelijker uit kunt zweten.
Met de zeelieden en emigranten is het in West Europa gekomen.
In Nederland is die noodzaak voor pittig eten er niet, een paar weken per jaar maar.
Voor mij is scherp of pittig een zeer onprettige smaak omdat het overheerst.
Ik houd wel van een tikje gember, peper of chilipeper in een gerecht. Als de pittigheid werkelijk iets toevoegt.

Oeps, wat heb ik dan makkelijke kinderen. We lusten zelf ook alles, maar de kinderen ook over het algemeen. Wel merk je dat ze het een lekkerder vinden dat het ander, maar ze eten het wel op... J. zegt dan wel dat het ze het niet zo lekker vindt, maar gaat toch gewoon door. Terwijl ik nooit gezegd heb dat ze perse haar bord leeg moet eten, want anders... of iets van die strekking.
D. eet nog alles wat er in zijn mond gestopt wordt of wat hij er zelf in stopt... Hij doet nergens moeilijk over.

Heel fijn, maar houd wel voor ogen dat het kan veranderen.

Volgens de meest moderne richtlijnen zou je juist niet moeten eisen om het bord leeg te eten. Ik doe het zelf niet en ik eet zelf ook mijn bord wel eens niet leeg. (oog groter dan je maag, zou oma zeggen)
Ook het tweemaal opscheppen zou ontraden moeten worden. Er is in Nederland geen sprake van ondervoeding onder de gezonde bevolkingsgroepen.
Als je de geadviseerde richtlijnen opvolgt wat iemand moet eten en je weegt dat af, zul je zien dat het dan vaak minder is dan wanneer je "op het oog" schilt en klaarmaakt.
Ik weeg de pasta en rijst altijd af en tel de aardappelen.
Als het voor één van de kinderen toch net iets te weinig was, eten ze een toetje om de laatste gaatjes te vullen.