mona schreef:Ten eerste de hoeveelheid tijd die daarmee gemoeid is, en die je ook aan de Heere zou kunnen geven.
Dan ook maar geen agrariër worden en gelijk de vele andere beroepen afschrijven waar je behoorlijk wat tijd en energie aan kwijt raakt. Ook een topsporter heeft privé tijd die hij/zij naar eigen interesse kan invullen.
Ten tweede: tegenwoordig kan je niet zonder doping op top-niveau komen en blijven.
In de meeste sporten wordt er streng gecontroleerd en is het uiteindelijk aan jouzelf om dat risico te nemen of niet. Is het overigens christelijk om nu alle topsporters te betichten van het gebruik van doping zonder daarvoor bewijs te hebben?
Ten derde: de roem en de eer, en het geld wat je krijgt is erg verslavend, en bewondering krijgen is zo zoet. Maar het brengt je niet dichter bij de Heere.
Evengoed voor alle beroepen die een maatschappelijke functie hebben. Bestuurlijke functies bijvoorbeeld. Eigenlijk elk beroep waar de persoon die het uitetend trots op is. Daarnaast verdien je met werken ook nog eens verderfelijk geld.
Ik vind je argumenten allerminst overtuigend eigenlijk. Het zijn eerder argumenten om maar gewoon helemaal niets meer te gaan doen en afzondering te zoeken in een gesloten kloosterorde oid.