Biblebeltkeel schreef:Ah het klassieke argument dat als je niet vergeeft dan verbitterd bent en constant een last met je meedraagt. Nou ik slaap geen seconde slechter van het niet vergeven. Bitter? Weet ik niet. Ik zou het eerder gevaarlijk vinden om mensen te vergeven als er geen indicatie is dat ze je niet weer aanvallen. We leven in een vergevingscultuur en het is allemaal heel nep en geforceerd. Het is een soort dogma. Kinderen moeten vergeven in de klas. Je hebt geen keus. Je moet elkaar de handschoen en zeggen dat het goed is. Ook al heeft de ander totaal geen intentie om met zijn gedrag te stoppen en geeft alleen een hand om ervan af te zijn. Je kan dat dan ook zien aan de non verbale communicatie. Maarja alleen woorden zijn belangrijk. Als iemand de woordtjes heeft gezegd is het goed. Vergeven als dogma ik een snel weg van die mensen.
Ik ben het zowaar met je eens.
Vergeven is niet makkelijk, en zelfs niet in alle gevallen wenselijk (een bepaalde mate van "berouw" is wel gewenst).
Toch weet ik wel (uit eigen ervaring), dat vergeven uiteindelijk ook voor jezelf nuttig is.
Als je rond blijft lopen met een bepaalde mate van wrok ben je uiteindelijk zelf degene die er last van blijft houden, waar degene die jij onvergeeflijk acht waarschijnlijk al lang niet meer weet wat er fout ging, en waarom.
