Ik verbaas mij al enige tijd over het "accepteren" van ( politiek ) extremisme.
En dan vooral over het gebrek aan zelf visie van vele politieke leiders, t.o.v. veroordelen van extremisme.
Als de PVV één of andere kreet eruit gooit die neigt naar extremisme staan de gehele politieke wereld in Nederland op zijn kop.
Soms terecht, soms onterecht.
Als linkse extremisten iets doen wordt dat doorgaans stilzwijgend "geaccepteerd".
Als dierenorganisaties een extreme ideologie voeren ( zoals deze week in NB gebeurde ) is er een kleine verontwaardiging.
Ik heb zelf door een dierenactivist horen vertellen dat "veel" boeren een haat hebben voor hun dieren.
Geen enkele politieke partij die hierover enige vorm van kritiek liet horen.
Een CDA'er is tijdens die bezetting naar die boerenfamilie gegaan om steun en medeleven te tonen, maar is niet in dialoog gegaan met de actievoerders.
Dit onder het mom van; er waren veel buitenlanders bij en het werd mij afgeraden door de politie.
Hij heeft tenminste zijn gezicht laten zien, maar de veroordeling van vele politieke leiders was zeer lauw.
En waarom hoorde ik de PvdD deze actie niet veroordelen?
Wel, deze partij die "veel" goed werk doet, is de luis in de pels van veel boeren.
Men maakt het de land en tuinbouwers en boeren niet gemakkelijk.
Extremisme in iedere vorm is verwerpelijk, helaas is een tegen geluid laten horen in Nederland vaak verbonden aan een "oogkleppen syndroom".
Ongeacht wie er extremisme verspreid, wij moeten daar tegen optreden, het aan de kaak stellen.
Als men dat niet doet, verloochenen wij onze christelijke waarden en normen.
het wordt tijd dat wij er allemaal gaan tegen optreden.
Dit stuk, ga ik ook insturen naar mijn politieke partij, want ook daar is het soms erg stil.