Kantelpunt

[Mortlach]

Als je er openlijk voor uit komt dat alle mensen, die onder jouw gezag vallen, recht op godslastering hebben, kan je niet zelf in God geloven, dat lijkt me vrij duidelijk. Als je zelf in God zou geloven, zou je nooit willen dat Hij gelasterd werd.

Dat is geen onderbouwing, dat is je stelling herhalen met de toevoeging "lijkt me vrij duidelijk". Dus nogmaals, doe eens onderbouwen. Ik heb liever ook niet dat de Boeddha gelasterd wordt, maar ik geloof wel heilig in het recht van anderen om precies dat te doen. Het kan dus wel allebei tegelijk. Er is nogal een verschilletje tussen iets niet willen en iets willen verbieden.

[mona]

Dat is geen onderbouwing

Dit is mijn mening, en de onderbouwing is mijn geloof in het Woord van God, dat zegt: Je mag mijn Naam niet zomaar, onnodig en zinloos gebruiken.
Als jij vind dat anderen jouw boeddha vrij mogen bespotten en lasteren, welke relatie heb je dan met boeddha? En hoe verdraag je dat dan? Heb je dan respect en liefde voor boeddha?
Zodra er een element van respect en liefde in een relatie zit, is laster en bespotting vernederend.
Dat geldt ook voor je relatie met de Persoon waar in je gelooft.

[mona]

k heb liever ook niet dat de Boeddha gelasterd wordt, maar ik geloof wel heilig in het recht van anderen om precies dat te doen. Het kan dus wel allebei tegelijk.

Dat mag je dan voor mij eens onderbouwen.

[Boerin]

Als je er openlijk voor uit komt dat alle mensen, die onder jouw gezag vallen, recht op godslastering hebben, kan je niet zelf in God geloven, dat lijkt me vrij duidelijk. Als je zelf in God zou geloven, zou je nooit willen dat Hij gelasterd werd.

Dat lijkt me niet. Wat denk je dat je zelf doet? Als ik eerlijk ga zeggen wat ik denk over Allah en z'n profeet dan wordt dat door hen opgevat als godslastering.

[Mortlach]

Dit is mijn mening, en de onderbouwing is mijn geloof in het Woord van God, dat zegt: Je mag mijn Naam niet zomaar, onnodig en zinloos gebruiken.
Als jij vind dat anderen jouw boeddha vrij mogen bespotten en lasteren, welke relatie heb je dan met boeddha? En hoe verdraag je dat dan? Heb je dan respect en liefde voor boeddha?
Zodra er een element van respect en liefde in een relatie zit, is laster en bespotting vernederend.
Dat geldt ook voor je relatie met de Persoon waar in je gelooft.

Wat heeft het gedrag van anderen in vredesnaam te maken met mijn relatie tot mijn geloof? Nogmaals, je schijnt 'iets liever niet te willen' te verwarren met 'bij wet onmogelijk willen maken'. Ik zie nu eenmaal in dat in deze maatschappij die kuur vele malen erger zou zijn dan de kwaal.

Het feit dat ik lastering toesta, betekent niet dat ik het gedoog. En tja, het is vernederend. Nou en? We kunnen allemaal wel een beetje nederigheid gebruiken, toch?

[henkie]

Zal ik dit topic maar samenvoegen met 'Terroristische aanslag op Franse uitgever'?

[Chaya]

Dat is geen onderbouwing, dat is je stelling herhalen met de toevoeging "lijkt me vrij duidelijk". Dus nogmaals, doe eens onderbouwen. Ik heb liever ook niet dat de Boeddha gelasterd wordt, maar ik geloof wel heilig in het recht van anderen om precies dat te doen. Het kan dus wel allebei tegelijk. Er is nogal een verschilletje tussen iets niet willen en iets willen verbieden.

Dus iedereen mag er zomaar uitgooien wat "hem voor de bek komt"?
Er is toch ook nog zoiets als fatsoensregels en respect voor de anderen, waar iedereen zo de mond van vol heeft.

We mochten zwarte mensen geen negers meer noemen, er ligt een onverkwikkelijke zwartepietendiscussie achter ons (en voor ons nog steeds, denk ik)

Ik las dat ze alweer een redactievergaring achter de rug hebben bij het bewuste blad en ze hadden ook nog gelachen.
Ik heb dat blad nooit gelezen en ga het ook niet doen.
Maar ik vraag mij dan af wat er zo te lachen was.
En houd mijn hart vast als dat nummer verschijnt, de reacties daarop.

[Mortlach]

Dus iedereen mag er zomaar uitgooien wat "hem voor de bek komt"?

Ja.

Er is toch ook nog zoiets als fatsoensregels en respect voor de anderen, waar iedereen zo de mond van vol heeft.

Wettelijk gezien irrelevant. Maar nogmaals, het verschil tussen iets sociaal/maatschappelijk realiseren en wettelijk realiseren.

We mochten zwarte mensen geen negers meer noemen, er ligt een onverkwikkelijke zwartepietendiscussie achter ons (en voor ons nog steeds, denk ik)

Je mag mensen noemen wat je wilt. Als je bepaalde zaken zegt, ben je een hork en zullen er vast sociale gevolgen zijn, maar de wet zal je geen strobreed in de weg leggen.

Ik las dat ze alweer een redactievergaring achter de rug hebben bij het bewuste blad en ze hadden ook nog gelachen.
Ik heb dat blad nooit gelezen en ga het ook niet doen.
Maar ik vraag mij dan af wat er zo te lachen was.
En houd mijn hart vast als dat nummer verschijnt, de reacties daarop.

Ik vond het ontzettend gaaf. Normaal een oplage van 60.000, na de aanslag een oplage van een miljoen! Dus blijkbaar als je 15 keer zoveel godslastering en spot wilt, moet je een aanslag plegen.

[Chaya]

Ja.

Dan krijg je dus een samenleving met onbeschofte mensen.
Ik leer iets anders aan mijn kinderen, nl. dat ze eerst moeten nadenken voordat ze iets roepen.

Je mag mensen noemen wat je wilt. Als je bepaalde zaken zegt, ben je een hork en zullen er vast sociale gevolgen zijn, maar de wet zal je geen strobreed in de weg leggen.

Ik zie ook niet een artikel staan in de wet, dat je van alles mag roepen.

Een citaat uit de wet:

Smaad is een vorm van belediging volgens de wetgever. Smaad is namelijk het opzettelijk iemands eer of goede naam aanranden door telastelegging van een bepaald feit, met het doel om daaraan ruchtbaarheid te geven. Kortom: er is sprake van smaad als iemand opzettelijk ‘slechte’ dingen zegt over een ander, met als doel dat anderen dit ter ore komt en deze persoon in een slecht daglicht wordt gesteld.

Net als de eenvoudige belediging, wordt smaad enkel vervolgd wanneer iemand aangifte doet. Smaad is een zogenaamd ‘klachtdelict’. Uitzondering op dit beginsel is smaad tegen het openbaar gezag, een openbaar lichaam of instelling én smaad tegen een ambtenaar in functie. Bij smaad tegen overledenen moeten bloedverwanten aangifte doen als ze willen dat vervolging plaatsvindt.

Ik vond het ontzettend gaaf. Normaal een oplage van 60.000, na de aanslag een oplage van een miljoen! Dus blijkbaar als je 15 keer zoveel godslastering en spot wilt, moet je een aanslag plegen.

Ja dat snap ik, omdat er nu eenmaal mensen zijn die zich wentelen in de sleaze and dirt van anderen.

[benefietdiner]

off topique-smile
Zal ik dit topic maar samenvoegen met 'Terroristische aanslag op Franse uitgever'?

Dat lijkt mij verstandig.

[Mortlach]

Dan krijg je dus een samenleving met onbeschofte mensen.

Nou, blijkbaar valt dat dus reuze mee. Je krijgt de samenleving die we op dit moment zien. Een samenleving die zichzelf blijkbaar redelijk goed reguleert.

Ik leer iets anders aan mijn kinderen, nl. dat ze eerst moeten nadenken voordat ze iets roepen.

Ik de mijne ook. Maar ik zou me ten volle tegen een wet verzetten die dingen zeggen strafbaar maakt.

Ik zie ook niet een artikel staan in de wet, dat je van alles mag roepen.

Nee, er staat ook geen artikel in de wet waarin staat dat je melk in de koelkast mag doen.

Smaad is een vorm van belediging volgens de wetgever. Smaad is namelijk het opzettelijk iemands eer of goede naam aanranden door telastelegging van een bepaald feit, met het doel om daaraan ruchtbaarheid te geven. Kortom: er is sprake van smaad als iemand opzettelijk ‘slechte’ dingen zegt over een ander, met als doel dat anderen dit ter ore komt en deze persoon in een slecht daglicht wordt gesteld.

Net als de eenvoudige belediging, wordt smaad enkel vervolgd wanneer iemand aangifte doet. Smaad is een zogenaamd ‘klachtdelict’. Uitzondering op dit beginsel is smaad tegen het openbaar gezag, een openbaar lichaam of instelling én smaad tegen een ambtenaar in functie. Bij smaad tegen overledenen moeten bloedverwanten aangifte doen als ze willen dat vervolging plaatsvindt.

Ja? Je punt? Als iemand je besmaad, dan klaag je hem/haar aan.

[hettys]

Ik heb tal van reacties gezien van moslims en moslimorganisaties waar de aanslagen in Parijs stellig worden afgekeurd. Er hebben veel moslims, ook leiders enz. meegelopen in de protestmars. Volgens mij nemen de meeste moslims overduidelijk afstand van terrorisme / extremisme.

Ja, aan de ene kant vindt ik dat Mortlach gelijk heeft als hij zegt dat ik ook geen afstand hoef te nemen van de KKK, of 'het leger van de Heer' , want ik heb er geen connecties mee.

Anderzijds wordt blijkbaar nog steeds terrorisme zo'n beetje gelijkgesteld wordt met het moslim zijn. En het lijkt me goed als de wereld weet dat dit onzin is.

[hettys]

off topique-smile
Zal ik dit topic maar samenvoegen met 'Terroristische aanslag op Franse uitgever'?

Nou nee. Ik vindt dat als er in de wereldgeschiedenis iets gebeurd, dat die gebeurtenissen en het gekrakeel eromheen, apart besproken kunnen worden dan wat dit tot gevolg heeft voor die wereldgeschiedenis.

Stel dat er nu iets wezenlijks veranderd in onze geschiedenis, dan vindt ik het interessant om het daar over te hebben.

[Chaya]

Ja? Je punt? Als iemand je besmaad, dan klaag je hem/haar aan.

Niet iedereen heeft de geldelijke middelen om een rechtzaak aan te spannen.
Waarom wil iedereen zo graag de grenzen van het betamelijke opzoeken en het liefst er af en toe overheen gaan?

Ik zag ergens een voorbeeld van een spotprent die in het gewraakte blad werd gepubliceerd, de paus, zonder kleding, op rollerskates met engelvleugels geloof ik.
Ik vraag me dan af, waarom doe je dit?
Nu is humor soms lastig, dat weet ik, waar de één dubbel om ligt, kan bij de ander niet eens de mondhoek laten krullen.
Maar het gaat zo ver. Mensen worden op deze manier beschadigd, want je weet nooit hoe dit bij iemand binnen komt.
Men doet wel eens of publieke figuren geen gevoelens hebben, of ze moeten maar een dikke muur om zich heen bouwen, brede rug om het af te laten glijden.
Maar het zijn mensen, met hun zwakheden, met een gezin of ouders, die krijgen dit ook te
verwerken.
En is zo'n spotprent dan smaad? Nee dus, maar een kwestie van goede smaak.
Dus niet te bewijzen.

[Mortlach]

Niet iedereen heeft de geldelijke middelen om een rechtzaak aan te spannen.

Daar heb je op zich een punt. Dat zou goedkoop genoeg moeten zijn dat het voor iedereen beschikbaar is, al moeten mensen die aan de lopende band kansloze zaken indienen wel worden geweerd.

Waarom wil iedereen zo graag de grenzen van het betamelijke opzoeken en het liefst er af en toe overheen gaan?

Iedereen? Lekker dramatisch.

Ik zag ergens een voorbeeld van een spotprent die in het gewraakte blad werd gepubliceerd, de paus, zonder kleding, op rollerskates met engelvleugels geloof ik.
Ik vraag me dan af, waarom doe je dit?

Ik zag laatst een prent van Boeddha, Vishnu, Jezus en Mozes die bezig waren met vrij ingewikkelde seks. Het bijschrift las: "Om deze prent zal niemand worden vermoord." Dat was dus een pook richting moslim-extremisten. Moest dat? Nee, maar het mag wel, ongeacht wat ik daar verder van vind.

Nu is humor soms lastig, dat weet ik, waar de één dubbel om ligt, kan bij de ander niet eens de mondhoek laten krullen.
Maar het gaat zo ver. Mensen worden op deze manier beschadigd, want je weet nooit hoe dit bij iemand binnen komt.

Ach, poekie, beschadigd? Door een plaatje? Nee, de kogels die de extremisten afschoten, die hebben schade aangericht. Het gevoel van "dit vind ik een beetje vervelend" is geen schade.

Men doet wel eens of publieke figuren geen gevoelens hebben, of ze moeten maar een dikke muur om zich heen bouwen, brede rug om het af te laten glijden.
Maar het zijn mensen, met hun zwakheden, met een gezin of ouders, die krijgen dit ook te
verwerken.
En is zo'n spotprent dan smaad? Nee dus, maar een kwestie van goede smaak.
Dus niet te bewijzen.

Alleen is slechte smaak dus niet strafbaar te stellen.