Arco schreef:Net zoals in Irak, rammelt de motivatie en rechtmatigheid voor militair ingrijpen in Libië. Door niet op de grond op te treden of te snel weer te vertrekken, is het escaleren van geweld een direct gevaar. In Irak is dat dus gebeurd en heeft IS voet aan de grond gekregen. Met alle gevolgen van dien.
Maar waarom stond rechts Nederland zo hard te juichen over de inval in Irak, terwijl rechts Nederland moord en brand gilde over Libië? Zou de (politieke) kleur van de president er iets mee te maken hebben?
Maar individuele landen kunnen niet zomaar ingrijpen, omdat ze nu wel ineens vinden dat de dictator weg moet.
Ik ben in 2007 in Rwanda geweest en daar heeft in 1994 een gruwelijke genocide plaatsgevonden. Ik heb gezien wat dit heeft aangericht, ik plaats de foto's van Nyamata hier liever niet in verband met eventuele jonge meekijkende ogen. Niemand greep in, behalve toen de Abatutsi bijna letterlijk op waren. Toen kwam Frankrijk even buurten en gaf de moordenaars een vrijgeleide naar Oost-Zaïre - waar ze "vrolijk" verder gingen moorden onder de daar wonende Abanyarwanda. Nog steeds deed niemand iets. Toen hebben Rwanda en Burundi, gesteund door Oeganda, zelf ingegrepen. Dat daarbij dictator Mobutu ten val kwam, kwam eigenlijk iedereen wel goed uit.
Moet het dan zo? Ten koste van een miljoen mensen in honderd dagen?
Ook weer te simpel. Bush heeft voor belastingverlagingen gezorgd, ook voor het lage tarief. Pas in het laatste jaar van Bush' termijn is de crisis toegeslagen, en Bush had weldegelijk goedkope leningen gegeven aan banken om overeind te blijven. Dus Bush heeft wel wat gedaan, maar had gewoon te weinig tijd en te weinig politieke steun.
Bush heeft NIETS gedaan om de banken van te voren al in hun graaimogelijkheden te beperken.
Ik zou eens moeten kijken naar hoe het in Nederland verlopen is, want daarop kan ik geen inhoudelijke reactie geven met de kennis die ik heb. Alleen om daarmee Obama goed te praten is wel wat onvergelijkbaar.
De vergelijking is vrij sterk. De opvolger van de puinmaker krijgt het altijd zwaar.
De lastenverlichting is niet allen voor de allerrijksten, dat is echt een verkeerd beeld.
Een beeld ontstaat niet zomaar.
De ING is een commercieel bedrijf, het is een beetje hypocriet van de politici (van links tot rechts) om erover de vallen. De ING had een nettowinst van € 4302 miljoen in 2016. Dus die 1,5 miljoen valt best mee.
Onzin. Het personeel heeft moeten vechten voor een luizige anderhalf procent loonsverhoging en de directeur krijgt er even vijftig procent bij?
Maar als de politiek er iets aan wil doen, doe dan niet aan symptoombestrijding. Dus maak een wet dat systeembanken hun beloning in verhouding regelen. Dus er is een verhouding tussen het hoogste en laagste loon binnen de bank. Daarnaast is een regeling te verzinnen om banken die staatssteun nodig hadden te limiteren aan beloning voor de top. Om de graaicultuur te bestrijden moet er een maximaal zijn aan het percentage dat bestuurders in aandelen mogen hebben.
Het lijkt me veel verstandiger om dit soort zaken nu juist weer wél in Europa te regelen. Anders gaan die bankiers gewoon in België verder met graaien.
Ceterum censeo imperium putinis delendum esse.