Opgegroeid met een aarde van 6.000 jaar oud, krijg je dan nu weer de vondst van een 77 miljoen jaar oud voor je kiezen. Ja, ik weet het: er zijn -tig topics over evolutie (geweest) hier, maar heel actueel vindt men nu weer concrete resten in Argentinië van een enorme dinosaurus dat zwaarder moet zijn geweest dan een Boeing 737 of twaalf Aziatische olifanten.
Het is gewoon het grootste landdier waarvan ooit het gewicht nauwkeurig is bepaald. Het dier was 26 meter lang, 60 ton zwaar en waarschijnlijk nog niet eens volgroeid. Er werd een dijbot gevonden ter grootte van een man en een rugwervel van een meter breed.
Wat moet je daar nou mee: het zijn geen theoriën, maar gewoon feiten:van deze dino zijn 145 versteende botten opgegraven.
Moet je gewoon je kop in het zand blijven steken en blijven vertellen over de zondvloed waarin alles verzoop en er zodoende dino's en nog veel meer in de aarde zit? Of ligt het toch anders?
Raak je in de knoop met de schepping, met de heilsfeiten?