benefietdiner schreef:Sorry maar dat doe ik dus inmiddels wel want Marokkanen leven in groepsvorm (zelfs de kippen staan in het keukenkastje).
Wat een achterhaalde stereotypering zeg. Je hebt ooit een keer binnengekeken in een huisje waar Marokkanen van het platteland (Berbers) wonen en meent nu te weten dat ze allemaal nog steeds in groepsvorm leven met de kippen in de keuken.
Ik weet wel zeker dat in huize Aboutaleb dit echt niet het geval is.
benefietdiner schreef:Als je het eens aan de stok krijgt met 1 Marokkaan staan er in een mum van tijd 20 om je heen.
Daar kunnen veel Nederlanders nog iets van leren, hier lopen ze snel door als je op straat "zinloos" in elkaar wordt getrapt.
benefietdiner schreef:Ze zien er allemaal het zelfde uit, spijkerbroek, nike schoenen en een shirt met capuchon over der hoofd.
Je hebt het hier over pubers en jongeren die hun school vaak niet afmaken.
Lees dit eens even van een insider: (artikel is geschreven in 2013!)
Marokkanen vormen een probleem door hun belabberde opvoedingsmethoden en vooral door een soort ingebakken minderwaardigheidscomplex, dat mede te danken is aan de Franse kolonisatoren. Turken zijn trots op hun afkomst, Marokkanen niet. Ik kwam uit een klein dorpje naar Rabat om rabbijn te worden. Op school daar vroeg een meisje, Sylvia , wat we thuis spraken. Mijn ouders waren Berber en analfabeet. Ik antwoordde dat we thuis Frans spraken, anders was je een nietswaardige Marokkaan. Ze sprak het zelf ook niet, maar ze geloofde me. Vanaf die tijd ging het goed op school. Mijn moeder was toen zwanger en heeft mijn zusje Sylvia genoemd.
De opvoeding is echt belabberd. Marokkaanse kinderen weten nooit waar ze aan toe zijn. De ene dag klimmen ze op schoot bij vader die dat leuk vindt en trekken aan zijn baard, de volgende dag doen ze dat weer en krijgen ze een pak slaag. Er is geen enkele zekerheid. Dat is funest. Je moet opgroeien met gevoel voor je menswaardigheid, niet met klappen.'
BRONTwee straten van mijn huis af wonen ook een paar van die irritantjes. Ze bezetten het speeltuintje regelmatig, intimideren vaak als je een auto op een plek neer wil zetten die zij in gedachten hadden om te chillen en zetten een grote bek op als je er iets van zegt.
Maar daar tegenover staat dat er ook goed geintegreerde gezinnen wonen. Ontzettend gastvrij.
Het lijkt mij heel akelig als goed geintegreerde, hoogopgeleide Marokkaan continue te moeten opboksen tegen vooroordelen zoals jij die star blijft handhaven.
Het artikel eindigt:
Stop met al die programma's in gemeenten die handenvol geld kosten en niet werken, daarin heeft Wilders gelijk. Je kunt beter zelfinzicht vergroten met spelletjes en leuke series op tv, dan vrouwen leren fietsen.
Marokkanen moeten leren inzien waarom ze doen wat ze doen en inzien wat Nederlanders belangrijk vinden. Ze moeten twee brillen kunnen op- en afzetten: een Marokkaanse en een Nederlandse.'
U vraagt haast het onmogelijke.
'Moet je dan niets doen? Er is een Marokkanenprobleem. Dat is ellendig voor de groep zelf en voor de hele samenleving. Hele wijken zijn ontoegankelijk. Dat is onaanvaardbaar. Zoals het ook onaanvaardbaar is dat het potentieel van een hele groep verloren gaat.'
Dat hele wijken ontoegankelijk zijn, ligt niet alleen aan de Marokkanen. Daar zijn andere samenklittende bevolkingsgroepen ook debet aan.