BriarPatch schreef:Dictatoriaal is een term zonder inhoud. Jij vindt iets dictatoriaal en jij oordeelt erover in eigen geweten, en dat eigen oordeel van jouw eigen geweten, dat geeft jou vrijheid om een regeringsleider een straf op te leggen. Ik vind dat je woorden daarom een beetje te gemakkelijk en ik vrees ook te ondoordacht. Recht is gewoon recht. En jouw definitie van "dictatoriaal" staat in geen enkel wetboek, en valt onder geen enkel rechtssysteem.
Maar de positie van die dictatoriale regering staat gewoon beschreven in het recht van dat land. En het internationale recht staat gewoon beschreven in het recht van alle landen.
Dictatoriaal is helemaal geen term zonder inhoud. De definitie is in elk woordenboek te vinden. De essentie van een dictatuur is dat één persoon, of een klein groepje, de macht in handen heeft en de bevolking geen inspraak, en geen vrijheid heeft.
Overigens vind ik je opmerkingen over wetten bijzonder naief. Je stelt het zo dat een wetboek een onveranderlijk iets is, wat, omdat het nu eenmaal het wet van het land is, altijd goed is. Dat is natuurlijk onzin. Een land als Saudi Arabië kan nog zo goed een wetboek hebben waarin alle belachelijke sharia regels van ze zijn vastgelegd, dat betekend nog niet dat het ook daadwerkelijk recht is. De wetgeving en rechtspraak in dat land is gewoon fout, en daar mag niet alleen, maar daar moet tegen in opstand worden gekomen.
Het belang van het volk is een term zonder inhoud. [..]En het internationale recht staat gewoon beschreven in het recht van alle landen.
Het belang van het volk is natuurlijk het geven van persoonlijke vrijheid aan de bevolking, in een niet religieuze samenleving zal er moeten worden gezocht naar een samenleving waarin mensen vrij zijn, zolang ze de ander niet schaden. Uiteraard zal het beter zijn als de Christelijke wetgeving gehandhaafd zal worden, maar dat is in de meeste landen niet realistisch.
Je opmerking over 'internationaal recht' snap ik niet echt. Je lijkt te denken dat het internationaal recht een vaststaand iets is, wat alle landen samen hebben afgesproken. Dat is natuurlijk niet zo. Vrijwel alle landen hebben een andere opvatting over wat 'internationaal recht' is.
Legitimeren is een rechtsbasis geven. Elk volk heeft zijn eigen recht en eigen intern speelveld. Ik legitimeer dat een land als geheel geen inmenging van buiten verdient. De burgers van een volk hebben er niets aan als het in lijdzaamheid kiest voor 'vrede' en zich laat onderdrukken, als vervolgens alle overige landen bommen gooien. Vrede is een inhoudsloos begrip, als je niet het gezag handhaaft. Jouw prachtig idealisme werkt dus actief in de hand dat landen onbeheersbaarder worden en dat het volk waarom het gaat de dupe wordt van jouw hoge idealen en je hogere moraal op duizenden kilometers afstand van de realiteit ter plaatse.
Ik legitimeer niemand, maar ik acht de realiteit een zaak die vraagt om verstand en rechtvaardigheid. Niet in dommig salon-idealisme zonder enige voeling met het recht waarin elk ideaal en elke werkelijkheid verankerd moet worden
Wat is je definitie van 'recht' nou? Je lijkt het te pas en te onpas te gebruiken zonder dat je aangeeft waar het vandaan komt. Ik vind je stelling dat je tegen interventie bent op zich wel begrijpelijk, maar daar ging deze discussie niet zozeer over. Wel vind ik dat, als een bevolking duidelijk een andere lijn kiest dan de regering, dat best gesteund mag worden.
Je lijkt te denken dat de regering een land vertegenwoordigd. Hier is de pijnlijke waarheid: veel regeringen onderdrukken de bevolking, en plegen smerige misdaden tegen de eigen burgers. Dat kan en mag niet getolereerd worden omdat het nu eenmaal de wetten van dat land zijn. Je snapt toch zelf ook wel dat dat nergens op slaat?
Dit heeft verder niks met salon idealisme te maken. Het lijkt me alleen bijzonder onprettig in een land te leven waar de bevolking geen vrijheid heeft, mensen onderdrukt worden, een dictatoriaal schrikbewind heerst, en dat ik daar vervolgens niet tegen in opstand zou mogen komen omdat dit mogelijk tot chaos kan leiden.
Burgers die in opstand komen, is een term zonder inhoud. Elke groep die meer dan tien procent van de bevolking representeert, kan menen in opstand te moeten komen vanwege de onderdrukking die hun ten deel valt. Want zo hebben ze net van jou geleerd: opstand mag en is legitiem als zij onderdrukt worden. Maar zet nu eens die bril af en verklaar mij waarom de Russische communisten niet in opstand moeten komen tegen Poetin. Of verklaar mij waarom de Oost-Oekraïners niet in opstand mogen komen?
Iedereen die onderdrukt wordt mag in opstand komen, ook de Russische communisten of de Oost Oekrainers, het gaat ook niet om percentages, maar het gaat om basale mensenrechten. Niemand zou onderdrukt mogen worden, ook niet als dit 1% was.
Je voorbeelden van ons eigen verleden, het Duitse Nazi-verleden en de Amerikaanse Revolutie, en ook je schuilen achter de reformatoren, laat ik nog heel even rusten. Vooralsnog verdienen - denk ik - zowel de voorbeelden als ook die reformatoren, dat wij formuleren wat we zelf serieus denken, voordat we ons beroepen op de redelijke denkende vermogens die vertegenwoordigd worden door de oppervlakte waarachter wij beschutting zoeken.
Lekker makkelijk. Vanuit jou uitgangspunt zou je namelijk Hitler maar moeten gehoorzamen, zou Nederland niet in opstand mogen gekomen zijn tegen de Roomse furie, en zou Amerika zich moeten laten leegroven door een andere natie. Dat lijkt me ook vrij lastig te verdedigen ja...
De rechten die bij het mens zijn horen komen van God, maar zij bieden de mens geen recht om als een leeuw zijn eigen vrijheid en zijn eigen domein te bevechten, maar wel het recht en de plicht om het LICHT dat uit God komt te doen schijnen op aarde. En daarin past veel meer opzettelijke en demonstratieve gelatenheid en lijdzaamheid, dan het opofferen van het eigen leven en dat van anderen, op de bres van heilige oorlogen met hoge idealen.
Hoe kom je hierbij? Natuurlijk moeten er eerst naar vreedzame methoden gezocht worden, wat dat betreft ben ik het best met je eens, maar zij die onderdruk worden mogen weldegelijk zich hier tegen verzetten, ook als dat met geweld moet, ookal is dat natuurlijk verre van ideaal.
Maar met je aanhalen van Dr. King en Ghandi haal je toch je eigen argumenten onderuit. Beiden hebben zich namelijk verzet tegen bestaande wetgeving, het bestaande recht, zoals jij dat noemt. Zojuist beweer je nog dat dit niet mocht.
