Het is alweer een paar dagen geleden, maar afgelopen zaterdag beleefde de wereld de zwaarste vulkaanuitbarsting in 30 jaar. De grotendeels-onderzeese Hunga Tonga-Hunga Ha'apai vulkaan barstte met donderend geweld uit. Hieronder een paar plaatjes. Eerst de situatie op 2 januari:
En nu de huidige situatie:
Kortom: op een paar kleine restanten na is het hele eiland (ongeveer 4 km breed) verdwenen. Hier beelden van de uitbarsting gezien vanuit de ruimte, beelden van de uitbarsting op vrijdag (dit is dus niet de hoofduitbarsting van zaterdag: die staat niet op beeld) en geluid van de schokgolf op het hoofdeiland van Tonga (65 km van de vulkaan):
De schokgolf van de ontploffing ging meerdere keren de wereld rond en werd ook in Nederland gemeten: in korte tijd steeg de luchtdruk in ons land met 1,5 mBar. De as van de uitbarsting werd meer dan 30 kilometer de lucht in geblazen en werd over een groot gebied (bijna zo groot als Frankrijk) verspreid. Door het instorten van de caldera van de vulkaan ontstond een tsunami die de hele Stille Oceaan overging. Het aantal slachtoffers is deels onduidelijk doordat de internetkabel met Australie en Nieuw Zeeland gebroken is. Tot nog toe vielen in elk geval 5 doden (2 in Peru door de tsunami en 3 op Tonga zelf). De situatie op de eilanden is vaak moeilijk doordat ze met een laag as bedekt zijn. De bewoners gaan een moeilijke tijd tegemoet. Over hoe zwaar de uitbarsting was, wordt nog een stevig debat gevoerd door vulkanologen, maar de consensus lijkt te zijn dat de uitbarsting kleiner was dan die van de Pinatubo in 1991, maar groter dan die van de uitbarstingen die erna volgden. Opvallend was de explosiviteit: deze enorme knal werd waarschijnlijk veroorzaakt doordat zeewater onder druk in contact kwam met de magmakamer van de vulkaan. Daardoor veranderde het water vrijwel direct in stoom. Omdat stoom een veel groter volume heeft dan water, zorgde dit voor een enorme ontploffing.
Het enige geluk bij een ongeluk is dat de vulkaan ver van de bewoonde wereld is gelegen. Was dit in een ander deel van de wereld (Europa, Azie of Amerika) opgetreden dan was het leed totaal niet te overzien geweest.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
Op de berg Ebal is het oudste stukje hebreeuwse tekst gevonden met daarop de naam van God. Het stukje lood met daarop de inscriptie zou dateren uit de ongeveer 1200 voor Christus. Het opvallende aan dit stukje tekst is dat het een vervloekingstekst is, waarbij er een vervloeking wordt uitgesproken over degenen die zich niet aan het woord van God houden. Dit bevestigt wat er in Deuteronomium 11:29 staat: Het zal gebeuren, wanneer de HEERE, uw God, u gebracht heeft in het land waar u naartoe gaat om het in bezit te nemen, dat u de zegen uit zult spreken op de berg Gerizim en de vloek op de berg Ebal. De vervloekingen werden dus inderdaad uitgesproken en opgeschreven op deze berg.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
MoesTuin schreef:Als dit nu reformatorische evangelisatie is Laat die mensen lekker geloven in de Heer Jezus volgens en in hun cultuur en enthousiasme....(en leer juist van hen....)
En wat doet de "evangeliserende reformatorische kerk die daar in Malawi te gast in wezen is...
Opmerkelijke ja hooghartige en veroordelende uitspraak om dit in Afrika te willen...." we willen een dienst volgens gereformeerde regels"
Dit stukje uit het RD is blijkbaar nog actueel, wordt deze week geciteerd in een artikel in De Groene. Dit hele artikel is overigens lezenswaardig omdat het een aardig voorbeeld laat zien van hoe de "buitenwereld" naar de "refowereld" kijkt.